سیاست منفعلانه مسئولین؛ تشویقی برای تکرار این هنجارشکنی ها

گروه فرهنگی - در روزهای اخیر، خبر انتشار تصاویر نیمه عریان دو تن از بازیگران زن سینما و تلویزیون و انتشار عکس های مربوط به کشف حجابشان، یکی از اخبار پر بحث و گفتگوی اجتماعی و فرهنگی کشورمان بود.

هم زمانی انتشار تصاویر و اخبار این رفتار خارج از شرع و عرف این دو بازیگر درجه چندم با ایام ماه محرم و ایام عزاداری مردم، خود بر میزان ناراحتی عمومی از این رفتار افزود.

به گزارش بولتن نیوز در ابتدا یکی از این دو، در صفحه شخصی اش در شبکه اجتماعی اینستاگرام اقدام به انتشار تصاویر نیمه عریان روتوش شده ای از خود نمود که این حرکت عجیب و بی مقدمه وی، احتمال هک شدن صفحه اش را به ذهن مخاطبین آورد. اما ساعاتی بعد، وی با انتشار ویدیویی در همین صفحه، ضمن انتشار خبر خروجش از کشور، احتمال هک شدن صفحه اش را رد کرد.

وی مدتی بعد در مصاحبه با یکی از رسانه های فارسی زبان ضد انقلاب، به قول خودش، از فساد حاکم بر سینمای ایران پرده برداشته و برخی از عوامل سینمای ایران را متهم به ارائه پیشنهادهای غیر اخلاقی در قبال حضور در فیلمهای سینمایی کرد.

چند روز بعد از این حادثه، یکی دیگر از بازیگران زن سینمای ایران نیز اقدام به انتشار تصاویر بی حجاب خود در صفحه شخصی اش در اینستاگرام نمود و این احتمال را قوت بخشید که توالی این حرمت شکنی و قبح شکنی اتفاقی نبوده و احتمالا بر مبنای اهداف و با برنامه ای مشخص و طراحی شده صورت گرفته است.

این بازیگر همچنین با انتشار تصویر بی حجاب دیگری از خود در کنار بهروز وثوقی، بازیگر فیلم فارسی های قبل از انقلاب، به شکل غیر مستقیمی اقدام به افشای پشت پرده این حرکت نمود، ضمن آنکه پیوستن و همکاری بازیگر کشف حجاب کرده اولی با یکی از شبکه های غیراخلاقی فارسی زبان خارج از کشور نیز این پازل تحلیلی را تکمیل نمود.

اقدام دور از عرف این دو بازیگر دسته چندم سینمای ایران، اولین اقدام هم پالگی ها و هم صنف های این دو نبوده و احتمالا آخرین حرکت از این دست رفتارها هم نخواهد بود. پیش از این نیز شاهد بوده ایم که برخی از بازیگران زن سینمای ایران به سراب مشهور شدن و به خیالِ خامِ ستاره شدن، آن هم در فیلم های هالیوودی!، پای در مسیر بن بست و بی بازگشتی نهادند که جز پوچی، برهنگی و لگدکوب شدن عزت و اعتبارشان نتیجه ای نداشت.

بازیگرانی که به سودای چهره شدن از کشور خارج شده و به قبح شکنی و هنجار شکنی از ارزش های ایرانی پرداختند و البته در این میان، جز حضور و بازی در نقش های سخیفی همچون نقش زنان روسپی و رقاصه و همخوابگی با بازیگران عرب و افغان، آن هم در فیلمهای نه چندان مطرح، چیز دیگری عایدشان نشد و همین شکست آمال و خراب شدن آرزوها سبب شد که هر از چند گاهی شاهد جنجال آفرینی آنها، از طریق برهنه شدن در مقابل لنز عکاسان غربی، تنها به امید مطرح شدن باشیم.

در کنار تکرار این رفتارها، آنچه که بیشتر به چشم می آید رفتار منفعلانه متولیان دولتی در برابر این رفتارهای هنجارشکنانه است. همان طور که پیشتر اشاره شد، این برای اولین بار نیست که شاهد رفتارهای اینچنینی هستیم، اما همیشه رفتارهای متولیان و مسئولین امر، آن طور نبوده که مانع از تکرار این رفتارها بشود.

در حاشیه اتفاق اخیر نیز شاهد موضع گیری این چنینی مدیران وزارت ارشاد بودیم. سخنگوی وزارت ارشاد در گفتگویی خبر از پیوستن یکی از این دو بازیگر به شبکه های خارجی داده و در توسعه ای ـ لابد پدرانه! ـ گفت: «بهتر این است که این دو بازیگر سینما هرچه سریعتر نسبت به اشتباه و عمل نامتعارف اعلام موضع و عذرخواهی کنند.»

متاسفانه به دلیل نوع کارکردی که سینما و تلویزیون در چهره شدن بازیگران و هنرمندان و تبدیل آنها به الگوهای رفتاری جوانان، به ویژه کم سن و سالترها دارند، توصیه های اخلاقی یا پیشنهاد عذرخواهی در قبال این رفتارهای خلاف عادت و قبح شکنانه، نه تنها بازدارنده نبوده و نیست که شاید اگر از منظری دیگر به آن نگریسته شود، تشویق کننده ی برخی از این افراد کم مایه برای تکرار رفتارهای زشت، شبیه آنچه که گفته شد، خواهد بود.

فرض کنیم که این دوبازیگر قبح شکن، بر اثر توصیه های پدرانه سخنگوی وزارت ارشاد، به یکباره متنبه شده و دچار آنچنان دگرگونی روحی شوند که بخواهند همه کارهای زشت کرده و نکرده خود را جبران کرده و لذا در روزهای آینده شاهد عذرخواهی های پر اشک و آه این دو باشیم ـ که از قراری یکی از این دو با توجه به حذف تصاویر غیر متعارف از صفحه شخصی اش و البته با توجه به سکوتش در قبال قضیه، چنین تصمیمی دارد ـ آیا همین عذرخواهی و به اصطلاح پشیمانی کافی است؟ آیا نباید از سوی متولیان امر به ویژه مسئولین وزارت ارشاد، تمهیداتی جهت پیشگیری از چنین مسائلی اندیشیده شود که دیگر شاهد چنین پرده دری هایی از سوی برخی بازیگران نباشیم؟

آیا نباید این انتظار را از مسئولین وزارت ارشاد به عنوان متولی اول فضای هنری کشور و نیز دیگر مجموعه های دخیل در این فضا داشت که برای حراست از فضای اخلاقی جامعه و عدم جریحه دار شدن آن، به سبب رفتارهای ناشایست فراوان برخی بازیگران، صرفا به توصیه های اخلاقی و پدرانه بسنده نکرده و به اتخاد تصمیم ها و سیاست های موثر و بازدارنده اقدام نمایند؟

البته همگان با خبر از جو بد و آلوده حاکم بر فضای هنری کشورمان به ویژه در حوزه سینما و علی الخصوص در بین بازیگران نسل های جدید و کم سن و سالترها هستند، اما این جو بد، نه تنها دلیل رفتارهای منفعلانه ارشادی ها و دیگر مسئولین نیست، که خود دلیلی بر حضوری موثرتر به جهت پاکسازی این فضاست؟

اگر پذیرفته ایم که این افراد در شکل دهی به الگوهای رفتاری جامعه آن هم در ابعاد مختلفش، موثرند و اگر پذیرفته ایم که رفتارهای این افراد ـ چه در وجه خوب آن و چه در وجه نا متعارفش ـ اثری مستقیم در سطح جامعه خواهد داشت، پس باید برای حفظ سلامت اخلاقی جامعه، با دقت و نگرانی بیشتری پیگیر تصحیح و پاکسازی این جو بد موجود در فضای فرهنگی و هنری کشور باشیم.

اینکه چند دخترک به اصطلاح بازیگر که هنری جز بزک های آنچنانی نداشته و ندارند، به سرابِ چهره شدن در سینمای دنیا آن هم به امید مدد شبکه های ضد انقلاب خارجی و یا شبکه های مافیایی سینمای دنیا، این طور خراش به چهره معصوم، نجیب و پاک دختر ایرانی بکشند، موضوعی نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت و یا در برابر آن به توصیه های اخلاقی و نصیحت های پدرانه دل بست.