رونالدو و مسی به فوتبال کشورهای عربی می آیند؟

انتقال رونالدینیو به النصر عاملی شد تا مروری داشته باشیم بر همه ستاره های بزرگی که بعد از رسیدن به سال های آخر فوتبالشان چمدان خود را به مقصد لیگ های آسیایی جمع کردند.

فابیو کاناوارو

ستون مثل کاناوارو. این را زمان دلبری او در یوونتوس و رئال زیاد می شنیدیم. وقتی سال 2006 جام خوش رنگ قهرمانی را با تیم ملی ایتالیا بالای سر برد، مرد سال فوتبال جهان شد. بعد از آن 3 سال برای رئال و 1 سال دوباره برای یووه بازی کرد. اما وقتی جام جهانی 2010 رسید و حذف تحقیر آمیز و زود هنگام ایتالیا رقم خورد، به فوتبال خود در سطح اول اروپا پایان داد و به امارات آمد و برای الاهلی دوبی 1 فصل بازی کرد. فوتبال خود را هم آنجا تمام کرد. اما حالا دوباره در یکی از کشور های عربی و این بار در عربستان مشغول به فعالیت است. این بار به عنوان سرمربی در تیم النصر این کشور.

ریوالدو

کلا با ایرانی هم رابطه خوبی دارد. سال 2009 همراه بنیادکار به ورزشگاه آزادی آمد و برابر پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا قرار گرفت. چقدر هم تشویق شد. به تازگی هم در فیلم « من سالوادور نیستم » منوچهر هادی نقش آفرینی کرده است. مرد سال فوتبال جهان در سال 1999 که یک پنالتی چیپ به پرسپولیس و کلی خاطره شیرین دیگر در ذهن علاقه مندان به فوتبال به جا گذاشته است، جزو کسانی بود که سال های آخر فوتبال خود را در آسیا گذراند. 53 بازی و 33 گل کارنامه است که از او در تیم بنیادکار ازبکستان باقی مانده است.

الساندرو دل پیرو

اگر روزی به شما می گفتند دل پیرو، همان مالک عشق و شور بیانکونری که روزی با یوونتوس به دسته 3 رفت ولی باز هم پای تیمش ماند و به سطح اول برگشت، بانوی پیر را رها می کند و به استرالیا می رود، برای شما باور پذیر نبود. اما سال 2012 این اتفاق افتاد. الکس دل پیرو به سیدنی استرالیا پیوست. چون دل پیرو بود آنجا هم محبوب هواداران شد. بعد از سیدنی استرالیا عطش او از حضور در چنین فضایی تمام نشد و کاپیتان سابق یوونتوس در کمال ناباوری به دهلی دیناموز هند پیوست. او هم اکنون برای این تیم هندی بازی می کند و رویایی است که برای مردم این کشور برآورده شده است.

رائول گونزالس

تصور کنید. مگر می شود بازیکنی فقط 2 سال برای یک تیم بازی کند و سپس شماره اش بایگانی شود؟ آن هم شماره هفت! ولی رائول، پسر نیک برنابئو چنین کاری کرد. این بزرگی او را نشان می دهد. رائول بعد از اسطوره شدن در رئال به بوندس لیگا رفت و قلب طرفداران شالکه را فتح کرد. بعد از آن به جرگه کسانی پیوست که هوس لیگ های عربی به سرشان می زند. او بین سال های 2012 تا 2014 برای السد قطر بازی کرد و در 39 بازی 11 گل به ثمر رساند. اتفاقا با این تیم به اهواز هم آمد. برای دیدار با فولاد در لیگ قهرمانان آسیا. رائول هم اکنون و در سن 38 سالگی فوتبال خود را در تیم نیویورک کاسموس ادامه می دهد.  

ژاوی هرناندز

مهندس خط میانی کاتالان ها که با کلی اشک و حسرت از نیوکمپ و عاشقانش خداحافظی کرد، اولین سال حضور خود در لیگ ستارگان قطر را تجربه می کند. او به نوعی به عنوان یک وزنه و یک اسم بزرگ جانشین رائول در السد شد. ژاوی هم اکنون برای تیم خود بازی های خوبی را به نمایش می گذازد و اتفاقا بازیکن ماه سپتامبر لیگ قطر هم شد.

دیگو فورلان

در جام جهانی 2010 چقدر خوب بود. با لوییز سوارز یکی از بهترین خط حمله های تاریخ فوتبال اروگوئه را رقم زد و حسابی سر زبان ها افتاد. اما خودش در نابودی فوتبالش نقش عمده ای داشت. وقتی از اتلتیکو مادرید که زمانی ستاره اش بود جدا شد، خیلی ها حدس زدند که او تمام شد. در اینتر و سری آ هم اصلا خوب نبود. بعد از ناکامی در فوتبال ایتالیا راه آسیا را پیش گرفت. سال 2014 پیراهن تیم سرزو اوزاکا ژاپن را به تن کرد و در 42 بازی 17 گل به ثمر رساند. اما دوباره با یک تصمیم اشتباه خود را از مرز بازگشت به روز های اوج دور کرد. تصمیمی اشتباه در پیوستن به تیم پنارول کشورش که هم اکنون هم آنجا بازی می کند و چندان موفق نبوده است.