احتمال حضور شرکت‌های آمریکایی در کنفرانس قراردادهای نفتی ایران

به گزارش بولتن نیوز، وی با تاکید بر این که برگزاری این کنفرانس در تهران یک حرکت ملی است، دراین باره که پیش بینی شما از حضور شرکتهای مطرح بین المللی در کنفرانس تهران چیست، گفت: شواهد از استقبال گسترده از این کنفرانس حکایت دارد. هم اکنون بسیار از شرکتهای بزرگ نفتی در حال بازگشایی و فعال کردن دفاترشان در تهران هستند.

معان وزیر نفت با بیان این که کنفرانس معرفی قراردادهای نفتی در تهران به طورقطع کنفرانسی «خوب و آبرومند» خواهد بود، درباره حضور شرکتهای آمریکایی در این کنفرانس گفت: هنوز تصویر روشنی از آمدن آنها وجود ندارد، با این همه، احتمال حضور آنها منتفی نیست.

جوادی در این باره که آیا شرکتهای آمریکایی محدودیتی برای حضور در ایران خواهند داشت یا نه، افزود: از نظر دولت محدودیتی برای حضور آنها وجود ندارد و همکاری با شرکتهای آمریکایی در قالب این قراردادها امکانپذیر است.

بیژن زنگنه، وزیر نفت نیز پیشتر گفته بود: در کنفرانسی که آبانماه در تهران برگزار می شود پروژه هایی که قرار است در قالب این قراردادها اجراشوند به سرمایه گذاران معرفی خواهد شد.

وی با تاکید بر این که اصل این کنفرانس به جای لندن در تهران برگزار خواهد شد، تصریح کرد: شرکتهایی که از کنفرانس تهران جا بمانند می توانند در اجلاس لندن حضور پیدا کنند.

براساس اعلام وزارت نفت، پیش بینی می شود با توجه به رقابت این شرکتها برای حضور در صنعت نفت ایران، کنفرانس نفتی تهران نیز با استقبال شرکتهای خارجی روبرو شود.

وزارت نفت با هدف سرعت بخشیدن به توسعه میدانهای نفت و گاز، جبران کم کاری سالهای گذشته در میدانهای مشترک و وارد کردن فناوریهای نوین اقدام به طراحی مدل جدید قراردادهای نفتی کرد که به دلیل تحریم، معرفی آن به سرمایه گذاران و شرکتهای خارجی با تاخیر همراه شده است.

بر اساس این گزارش، هم اندیشی قراردادهای جدید نفتی ایران (IPC) اسفندماه ٩٢ با حضور شرکتهای بزرگ بین المللی در تهران برگزار شد؛ در قراردادهای موسوم به IPC قرار براین است که حلقه های مختلف صنعت نفت (اکتشاف، توسعه و تولید) به صورت یکپارچه واگذار شوند تا شرکتهای خارجی با چنین قراردادی، انگیزه ای برای حضور در صنعت نفت ایران داشته باشند. در این نوع قرارداد، مالکیت مخزن قابل انتقال نیست و مالکیت آن واگذار نمی شود و تولید صیانتی از مخزن، یکی از مهمترین مباحث در این قراردادهاست.

دراین مدل از قراردادها، عملیات اکتشاف به پیمانکار واگذار می شود و باید سعی شود شرکتهای خارجی به مناطق پر ریسک صنعت نفت وارد شوند زیرا قاعده در دنیا این است که هزینه سنگین اکتشاف را شرکتهای خارجی تامین کنند و نباید هزینه های ملی صرف مخارج اکتشاف شود.

انتقال فناوری و شفافیت مالی، یکی از مهمترین مباحث قراردادهای جدید (IPC) است که براساس آن، قرار است در قراردادهای جدید، کارشناسان ایرانی در کنار شرکتهای سرمایه گذار خارجی قرار گیرند تا با آخرین فناوریهای روز دنیا آشنا شوند. ضمن این که باید خود نیز در این انتقال و دریافت تکنولوژی بهتر عمل کنند.

افزایش ضریب بازیافت مخازن نیز یکی از مهمترین اهداف این قراردادهاست که با توجه به این که نیمی از میدانهای کشور در نیمه دوم عمر خود قرار دارند، هر یک درصد افزایش ضریب، معادل ٥٠٠ میلیارد دلار افزایش ثروت ملی است.