گروه ورزش؛ در رقابتهای المپیک2012 لندن تیم ملی کشتی فرنگی جهشی خیرهکننده در کاروان ورزشی ایران داشت و با کسب سه مدال طلا برخلاف انتظار بهترین نتیجه ایران را کسب کرد، اما حالا به نظر میرسد این تیم در بنبست قرار گرفته است.
به گزارش بولتن نیوز؛ نتایج فرنگیکاران در مسابقات جهانی لاسوگاس نشان از ناکامی تیم ملی دارد. تیمی که در آوردگاه جهانی و در شرایطی که کسب سهمیه المپیک هم به مدالها اضافه شده بود تا حساسیت رقابت در لاسوگاس به نهایت خود برسد، سهم چندانی نداشت. یک مدال نقره و دو مدال برنز در کنار کسب سه سهمیه المپیک به تهران بازمیگردد. ملیپوشان ایران در این رقابتها به قدری ناامیدکننده ظاهر شدند که اکنون مشخص نیست بهترین تیم ورزشی ایران در المپیک لندن چه سرنوشتی در المپیک ریودوژانیرو پیدا خواهد کرد. اما چه اتفاقی رخ داد که ملیپوشان نتوانستند در مسابقات جهانی لاسوگاس نتیجه مطلوب را به دست بیاورند؟
حمید سوریان، دارنده 6 مدال طلای جهان و یک مدال طلای المپیک در یک سال گذشته سیر نزولی داشته است. او بعد از کسب مدال طلای مسابقات جهانی ازبکستان دیگر نتوانست در جایگاه ویژهای قرار بگیرد. زیرا او تصمیم گرفت در جام جهانی و بازیهای آسیایی حضور نیابد، حتی در مسابقات انتخابی هم شرکت نکرد و در تورنمنت لهستان نیز شکست خورد. با این حال، مربیان تیم ملی و البته مسوولان فدراسیون کشتی اصرار داشتند که سوریان به مسابقات جهانی اعزام شود. اما در مسابقات جهانی مشخص شد که کادرفنی تاثیری در آمادگی این کشتیگیر ندارد و او ناآماده و عصبی به نظر میرسید. در نهایت نیز از وزن 59کیلوگرم مسابقات کنار رفت.
مهدی زیدوند، کشتیگیر وزن 66 کیلوگرم و کسی که برای نخستینبار شرایط حضور در مسابقات جهانی را پیدا کرده بود، هیچ نشانی از یک کشتیگیر جهانی نداشت. احد پازاج و همراهانش نشان دادند که در انتخاب زیدوند اشتباه بزرگی مرتکب شدند، در حالی که در وزن 80 کیلوگرم کادرفنی میتوانست مدال برنز را یوسف قادریان را به مدال نقره و حتی طلا تبدیل کند. قادریان هم برای اولینبار در مسابقات جهانی شرکت میکرد و این بار به نظر میرسید احد پازاج انتخاب مناسبی داشته است. اما آنها که در کنار تشک بزرگترین حامی قادریان محسوب میشدند، کمترین کمک را به او کردند تا تنها یک مدال برنز کسب کند.
افشین بیابانگرد که چندین سال است در تیم ملی حضور دارد در وزن 71 کیلوگرم به مقام چهاردهم دست یافت تا نشان دهد هیچگاه مانند قهرمانان این رشته نبوده است. در 75 کیلوگرم هم با اینکه داوریها به ضرر سعید عبدولی نبود، اما این کشتیگیر هم نشان داد که برای گرفتن مدال در مسابقات جهانی همچنان با مشکل جدی روبرو است. او با قرار گرفتن در رده پنجم تنها یک سهمیه المپیک گرفت.
قاسم رضایی، دارنده مدال طلای المپیک لندن با گرفتن مدال نقره در وزن 98 کیلوگرم بعد از فرازونشیبهای سالهای اخیرش از معدود فرنگیکاران موفق در این رقابتها بود. اما مهدی علیاری هم برای نخستینبار در وزن 130 کیلوگرم کشتی میگرفت، گویی تغییر وزن برایش سنگین بود و با قرار گرفتن در رده 26 رقابتها ناکام بود. در روز پایانی نیز حبیب اخلاقی در وزن 85 به مدال برنز بسنده کرد تا تیم ملی در نهایت در رده چهارم جدول باقی بماند.
تیم ملی اما با مقایسه تیمی که در المپیک لندن درخشید، تفاوت زیادی دارد؛ تیمی که همچنان سوریان، عبدولی، رضایی و... را حفظ کرده اما نتیجه نمیگیرد. و به نظر میرسد جای محمد بنا در این تیم خالی است؛ سرمربی تیم ملی در المپیک لندن که بهترین مربی کاروان ورزشی ایران در این رقابتها نیز لقب گرفت، با سیاستهای فدراسیون کشتی و برخلاف انتظار کشتیگیران بیرون از تیم ملی مانده است.
غیبت محمد بنا که در یک سال گذشته تاثیر منفی زیادی روی روند حرکتی تیم ملی کشتی فرنگی گذاشته، معلوم نیست این روند تا شروع المپیک ریودوژانیرو چه وضعیتی داشته باشد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
اگر چه مطلبى را كه در مورد اقاى سجادى نوشتم با سليقه خودتان منعكس نموديد.
در باب معضلات كشتى فرتگى همه ميدانند كه بنا چه توانى دارد و از نظر روح و روانى چگونه كشتيگيرش را روانه تشك ميكند، اما خود خواهى و تنگنظرى بعضيها در نديدن موفقيت كشتى فرنگى بالاتر از ازاد منافع ملى را پايمال نمود. شايد اگر رييس فدراسيون يك فرنگى كار وَيَا حتي غير كشتىگير بود ( برطرف) مسائل به نفع ايران عزيز رقم ميخورد.
اميدوارم روزى اين اقايان برادر منافع ملى را به جاه طلبيهايشان ترجيح دهند. انشاالله.