گروه بین الملل:چند روزی از داستان آیلان کردی می گذرد . آیلانی که به همراه برادرش و مادرش قربانی تروریسم شد. تروریسمی از نوع تکفیری که آتشش را همین غربی هایی که دم از انسانیت و ترحم برای مهاجرین می زنند روشن کردند. آیلان به خانه برگشت و در میان
هزاران کرد اهل کوبانی که به دست سیاه سیاه پرستان به شهادت رسیده بودند به خاک سپرده شد.همین چند ماه پیش بود که کامیونهای داعش از مرز ترکیه، همان مرز مرشد پنار گذشتند و صدها آیلان را در خون غلتاندند اما صدایی از کسی برنیامد.
به گزارش بولتن نیوز،البته در این میان شاید منطقی ترین استدلال همین استدلال صالح مسلم رهبر حزب اتحاد دمکراتیک باشد که گفت: غرب لازم نیست مهاجرین ما را بپذیرد اگر نگران مهاجرت و بحران است بیایند و کمک کنند کوبانی را از نو بسازیم.
حرف بسیار درستی که در میان هیاهوی رسانه ای غرب راه به جایی نبرد وکسی نشنید.بیش از 80 درصد کوبانی زادگاه آیلان و هزاران آیلان دیگر با خاک یکسان شده است . همین دیروز بود که تصاویر مراسم به خاکسپاری آیلان منتشر شد که نشان می داد کوبانی ویرانه ای بیش نیست و کسی هم نیست کمک کند.
این بماند که هم اکنون هزاران تن گندم و مواد کشاورزی کشاورزان کرد سوری به دلیل ممانعت از ورود به خاک ترکیه درحال نابودی است و نه تنها مردم منطقه با بحران تامین خوراک مواجه هستند بلکه کشاورزان نیز درآمدی ندارند، آنها امیدوار بودند که کشاورزان محصولات خود را نه تنها برای تامین منطقه بکار گیرند بلکه آن را صادر کنند اما این هم اتفاق نیافتاد.
علیرغم این وضعیت سخت اقتصادی و روانی، مبارزه با سیاهی و مبارزه برای بقاء در میان اجداد خانوادگی آیلان ادامه دارد. اما در این میان سوالاتی وجود دارد که هنوز افکار عمومی به آن نپرداخته و یا دستکم ماشین رسانه ای غرب مانع از طرح و یا حتی شنیده شدن آن می شود.
سوال این است چرا غرب در شرایطی که بیش از 250 کودک اهل کوبانی شکمهایشان در یکی از سپیده دمهای صبحگاهی دریده شد و تصاویر آن نشر شد وجدانش بیدار نشد؟ چه اتفاق افتاده است که غرب می خواهد هزاران پناه جوی سوری را بپذیرد؟
داستان ساده است . غربیها در تکنیک های رسانه ای خود همواره برای پرداحتن به موضوع و فضاسازی از یک داستان که احساسات مخاطب را درگیر کند استفاده می کنند تا بتوانند پیام خود را با تاثیرگذاری عمیق شروع کرده و در پایان مخاطب نه تنها تحت تاثیر قرار بگیرد بلکه به تاسی از پیام دریافتی رفتار دلخواه رسانه را نشان دهد.
آیلان یکی از این داستانهاست. اینکه آیلان یکی از هزاران قهرمان کرد مبارزی است که جان خود را در راه مبارزه با سیاهی از دست داد شکی نیست اما نباید اجازه داد که این قهرمان، ابزاری سیاسی برای تامین اهداف غرب باشد.
آمریکا بعد از سالها سکوت در مقابل گروههای تروریستی وداعش در سوریه امروز پیام مهمی دریافت کرده است و آن این است روسیه می خواهد تاثیرگذارتر از سابق در سوریه حضور پیدا کند.روسها می خواهند جدی تر از گذشته به کمک سوریه بروند و با تاکید تمام از بشار اسد حمایت می کنند.غرب از این حضور بشدت نگران شده است و دنبال بهانه برای دخالت است.
ماریا زاکارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه، درباره این موضوع گفت: «طرف روسی هرگز این حقیقت را مخفی نکرده است که به مقامات سوریه تجهیزات نظامی ارسال میکند تا به آنها در مبارزه با تروریسم کمک کند.»
وی افزود، سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، به تازگی در یک گفت و گوی تلفنی به جان کری، وزیر خارجه امریکا، گفته است سخن گفتن درباره مشارکت نظامی مسکو در سوریه، «بی مورد» است.
این اظهارات در حالی مطرح میشوند که یک مقام سوری در گفت و گو با رویترز تصریح کرده است پشتیبانی نظامی روسیه از سوریه از جمله در زمینه آموزشی و تسلیحات جدید، اخیرا با «تغییری بزرگ» همراه بوده است.
یک مقام سوریه که نامش ذکر نشده است گفت: «روابط ما همواره در حال توسعه است اما این روزها یک تغییر کیفی روی داده است. ما به زبان عربی آن را یک تغییر کیفی می نامیم که به معنای (تغییری) بزرگ است.»
امریکا درباره گزارشهای منتشر شده مبنی بر مشارکت فزاینده روسیه در سوریه ابراز نگرانی کرده و رسانههای امریکایی گزارش دادهاند روسیه یک تیم نظامی به سوریه فرستاده است.
مسکو و واشنگتن بر سر بحران در سوریه به شدت اختلاف دارند. کرملین در مبارزه با گروههای تروریستی تکفیری از دمشق حمایت میکند در حالی که کاخ سفید خواهان سرنگونی بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، است.
بر اساس گزارشهای منتشر شده، از آغاز ناآرامی و درگیریهای مورد حمایت خارج در سوریه از ماه مارس 2011 تاکنون، بیش از 240 هزار نفر کشته شدهاند.
همچنین بیش از چهار میلیون شهروند سوریه به ناچار به کشورهای همسایه از جمله اردن و لبنان پناه بردهاند.
این در حالی است که به گزارش سازمان ملل، بیش از 7 میلیون و 200 هزار سوری داخل سوریه آواره و بیخانمان هستند.و در این میان ایلان یکی از میلیونها سوری بود که قربانی تروریسم تکفیری در سوریه شد. حالا آمریکا درصدد تجمیع نظرات غربی ها به سوی سوریه است و از حضور روسیه بشدت نگران است. این است که برای تاثیرگذاری بر افکار عمومی می خواهد از آیلان مایه بگذارد همانطور که کانادایی ها مایه گذاشتند ، هنوز اندوه ساری بر کردها و سوری ها از غم آیلان کاهش نیافته بود که گروههای سیاسی کانادایی آن را ابزاری برای مبارزات انتخاباتی خود کرده و کوشیدند از آن برای رسیدن به قدرت استفاده کنند.
آمریکا قصد دارد با به راه انداحتن موجی از همراهی در افکار عمومی، سایر کشورهای اروپایی را به سوی ائتلافی بکشاند که چندین سال است تشکیل شده اما نتوانسته است یک وجب خاک سوریه را از کنترل داعش خارج کند.آنها نیاز به بهانه ای برای دخالت بیشتر در سوریه دارند تا از رقیب روسی خود عقب نمانند. همه داستان همین است. افسانه آیلان را می خواهند تبدیل به ابزاری برای دخالت بیشتر در سوریه کنند،بدون اینکه دیناری برای آبادانی کوبانی و هزاران شهر دیگر سوری هزینه کنند. حتی فشاری بر کشورهای عضو ائتلاف وارد نمی کنند تا مرزها را به خاطر ادامه حیات هم شده نبندند. این هدف کثیفی است که غرب پشت افسانه آیلان کردی می خواهد آن را محقق نماید. افسانه آیلان باید زنده بماند اما نباید اجازه داد هژمونی رسانه ای غرب آن را تبدیل به ابزاری برای رسیدن به اهداف سیاسی کثیف کند. چه خوب پدر ایلان گفته است دیگر تابعیتی نمی خواهد و در کوبانی می ماند. باید نگذاشت این افسانه را نابود کنند. آنچه مایه تاسف بیشتر است این است که باز کردها و افسانه قهرمانی و مردانگی آنها دستاویز آنها شده است. آنها اگر راست می گویند کوبانی را هم آباد نکنند بلکه اجازه ندهند هم پیمانشان مرزهایش را در اختیار داعش قرار دهد.