خطر مرگ در جاده های مرزی گلستان

به گزارش بولتن نيوز، در این یادداشت با عنوان 'یادبودهای مرگ در کنار راه های روستایی' می خوانیم: در امتداد مسیرهای جاده روستایی آق آباد و به سمت مناطق مرزی گنبدکاووس که حرکت کنیم یادبودهای مرگ را در فاصله هر چند کیلومتر مشاهده می کنیم.
یادبودهای مرگ که در کنار جاده ها بنا شده اند نشان دهنده محل وقوع حادثه ای تلخ و مرگ یک انسان در محل به دلیل تصادف رانندگی است، هر چند خانواده تمامی قربانیان حوادث رانندگی چنین یادبودی را بنا نمی کنند.
وقتی به تاریخ تولد و مرگ حکاکی شده بر روی این بناهای کوچک یادبود نظاره می کنیم به سن پایین افرادی که جان باختند پی می بریم، بسیاری از این افراد فراتر از سن نوجوانی نرفته و بهار عمر خویش را جشن نگرفته اند که اجل یقه آنان را گرفته است.
با چند شاهد و بومیان محل که هم صحبت می شویم آنان نیز کم سن و سال بودن بیشتر این قربانیان را تایید می کنند و از سویی نیز معترف هستند که بیشتر این جان باختگان سوار بر موتورسیکلت بودند که اکثر اوقات مسائل ایمنی و فنی را رعایت نمی کنند.
در طیف دیگر بیشتر جان باختگان در حوادث رانندگی در جاده های فوق را روستاییان تشکیل می دهند که امری بدیهی است چرا که مسیر رفت و آمد زحمت کشان عرصه دام و کشاورزی گنبدکاووس است.
در میان اشخاصی که در این مسیرها تصادف می کنند دو گروه کم درآمدها و کم سوادها بیشترین آمار تصادف و مرگ و میرها را دارند، کم درآمدها که به عبارتی هشت آنان در گرو 9 شان است توانایی و استطاعت کافی مالی برای خرید وسیله نقلیه مناسب را ندارند که این امر موجب می شود به سمت خودروهای کم کیفیت تر تمایل داشته باشند که چاره ای جز این نیز ندارند و با کوچکترین بی دقتی شاهد اتفاقات ناگوار هستند.
طیف کم سواد نیز به دلیل سطح پایین اطلاعات و دانش بیشتر دچار حوادث رانندگی در این جاده ها می شوند که به نظر می رسد در بیشتر جاده های کشور این دو گروه بیشترین میزان تصادفات و حوادث رانندگی را داشته باشند.
از سویی دیگر سطح کیفی جاده ها در این مناطق بسیار پایین است، کمبود تابلو و علائم کنار جاده ای، جاده های کم عرض و دست اندازهای بسیار با پیچ های خطرناک رانندگی را برای رانندگان سخت کرده است.
جاده های مناطق مرزی بخش داشلی برون نیز دارای نواقصی مشابه جاده روستایی آق آباد و در مواردی بدتر از آن است که به دلیل رفت و آمد کمتر نسبت به جاده آق آباد کمتر کانون توجهات بوده است.
این مسیر روستایی نیز کیفیت مناسب را ندارد و در مواردی پیچ های فوق العاده خطرناک را دارا است که به اعتقاد رانندگان می توان با امکانات حداقلی و فقط با یک لودر و رفع چند تپه و ترمیم مسیر دید رانندگان را بیشتر کرد و جلو برخی تصادفات ناگوار احتمالی را گرفت.
قطعا موارد و مشکلات این چنینی توجه جدی و عنایت ویژه مسئولین امر در استان، نماینده مجلس، راهنمایی و رانندگی، راه و شهرسازی و فرمانداری را می طلبد تا شاهد بهبود کیفیت راه های روستایی و کاهش حوادث و در نهایت خدمت رسانی بهینه به مردم زحمت کش آن مناطق باشیم.