صدای طبل جنگ از داخل ترکیه شنیده می‌شود

گروه بین الملل: در چند روز گذشته هواپیماهای جنگنده ترکیه با نقض حریم آسمان عراق مواضع نیروهای پ.ک.ک را در ارتفاعات قندیل بمباران کردند و با انجام این عملیات پ.ک.ک اعلام کرد دیگر آتش بس معنایی ندارد. بدین ترتیب پروسه صلحی که بین دولت ترکیه و این گروه به رهبری عبدالله اوج الان وجود داشت می رود با بن بست های اساسی در اجرا روبرو شود.

به گزارش دفتر نمایندگی بولتن نیوز در اقلیم کردستان عراق، این عملیات همزمان است با مجموعه عملیاتهای ترکیه در شمال سوریه یعنی مناطقی که کردنشین هستند. ارتش ترکیه اعلام کرده است که این اقدامات برای مبارزه با داعش بوده و این عملیات‌ها ادامه خواهد داشت.

به نظر می رسد تغییرات جدی در روابط ترکیه با داعش و ترکیه با کردها در شرف وقوع است. ترکیه در طول بحران سوریه همواره به عنوان حامی اصلی داعش در سوریه شناخته شده و تلاش کرده است از داعش به اشکال مختلف برای دخالت در این کشور بهره ببرد. روابط ترکیه و پ.ک.ک در سالهای تشکیل داعش بسان روابط دو هم پیمان بوده است.

ترکیه مدعی این بوده که مناطق کردنشین سوریه توسط گروههای وابسته به پ.ک.ک مدیریت می شوند که از دیدگاه این کشور گروههای کرد سوری تروریست می باشند، اگر چه در طول سالهای اخیر همین کردها بزرگترین سنگر مقابله با گروه تروریستی و تکفیری داعش بوده اند.

ترکیه در این مدت نه در کنار کردها و نه در کنار سوریه بوده است بلکه به اشکال مختلف در پی تحقق رویاهای عثمانی گری خود بوده است. براساس گزارشهای موجود ترکیه این عملیاتها را با هماهنگی آمریکا انجام می دهد. دولت ترکیه که بسیار تلاش کرد بهانه ای برای ایجاد منطقه ممنوعه در سوریه درست کند به نظر می رسد با یک حرکت نمایشی به نام مبارزه با داعش این خواب خود را محقق کند و از این رو درگیریهای ساختگی با داعش را اکنون مدیریت می کند.

از سوی دیگر همزمان مواضع پ.ک.ک را در قندیل بمباران کرده است. اگر این اقدام ترکیه ادامه پیدا کند بدون شک دولت در تلاش است راهی برای مجاب کردن حزب ملی گرای این کشور جهت ائتلاف و تشکیل دولت پیدا کند که یکی از شروط آنها پایان پروسه صلح با کردها بوده است. اگر این اقدام هم کوتاه مدت باشد پیامی است به پ.ک.ک تا در سوریه مقابل دولت ترکیه مقاومت نکرده و سرنوشت پروسه صلح را هم به این موضوع گره بزند.

در ادبیات سیاسی اردوغان، سوریه یک منطقه استراتژیک به شمار می رود و ضروری است زمینه های تغییر سرنوشت سیاسی منطقه به نفع ترکیه هرچه زودتر رقم زده شود. ترکیه، سوریه بدون علویها و کردها را در رهبری می خواهد و به این منظور سرکوب کردها و علویها را نه تنها در سوریه بلکه در داخل هم در زمره اولویت های خود قرار داده است. فراموش نکنیم که در انتخابات اخیر ترکیه، علویها در کنار کردها وارد مبارزات انتخاباتی شدند. اما آیا دولت ترکیه در رسیدن به اهداف خود موفق خواهد شد؟ آیا این کشور در طول سالهای گذشته در سرکوب کردها توانسته است موفق عمل کند؟ آیا ترکیه با استراتژی ریختن خون و درگیری می تواند معادلات داخل ترکیه و سوریه را به نفع خود رقم بزند؟ آیا ترکیه در جلوگیری از کشاندن نبردها به رقه پایتخت هم پیمانش موفق خواهد شد؟

تجربه تاریخی ترکیه دستکم با کردها نشان داده است که پ.ک.ک امکان برهم زدن معادلات ارتش ترکیه را دارد. تجربه کردها در سوریه نیز با ترکیه مشابه همین تجربه در داخل ترکیه است و بعید است کردها بتوانند با اهداف ترکیه همگرایی پیدا کنند. با تغییر استراتژی ترکیه امروز صدای طبل جنگ از داخل ترکیه شنیده می شود و بدون شک ترکیه با این اقدام هزینه های خود را در سیاست داخلی و خارجی افزایش خواهد داد.