صد روز عزت مردم یمن در برابر صد روز حقارت عربستان و سازمانهای بین المللی

گروه بین الملل - 100 روز از حملات عربستان به يمن مي‌گذرد، یک مرکز حقوقی یمن شمار قربانیان تجاوز عربستان به یمن را ۳ هزار و ۱۱۴ کشته و ۷ هزار و ۴۰۰ زخمی اعلام کرد. مقامات سازمان ملل متحد اعلام کردند در یمن وضعیت بحرانی درجه سه (بالاترین حد) است. براساس گزارش‌ها، 80 درصد جمعیت 21 میلیونی یمن نیاز به کمک‌های بشردوستانه دارند به طوری که 13 میلیون نفر با کمبود مواد غذایی مواجه‌اند و 9 میلیون دیگر نیاز به آب دارند و این کشور در آستانه قحطی قرار گرفته است.

به گزارش بولتن، البته بعد از 100 روز باید در عین حال به مقاومت مردم يمن نیز اشاره کرد. مردمی که این روزها با زبان روزه، در برابر تجاوزات سعودی ایستادگی می کنند. و همچنین باید به عدم رويكرد عربستان به آتش بس مورد نظر سازمان ملل نیز بنگریم. کشوری که تا به امروز چند بار راسا این نکته را اعلام کرده اما شخصا دست به نقض آن زده است.

ولی در این میان عدم اراده کشورهای منطقه و شورای امنیت در مقابله با جنايات عربستان برجسته نیز مسئله ای است که نمی توان از آن روی گردن شد. کشورها و سازمان هایی که ادعای حقوق بشری و صلح طلبی شان گوش فلک را کر کرده است، اما در عمل هیچ بخاری از وجودشان بلند نمی شود و سکون و مرگ خود را با این اعمال به دنیا ثابت می کنند.

آتش بس انسانی که قرار بود در یمن به اجرا در آیند نه تنها اجرا نشد بلکه عربستان سعودی بر شدت حملات خود به این کشور نیز افزوده است. با وجود آن که دیروز گفته شدن آتش بس انسانی پنج روزه ای در یمن به اجرا گذاشته خواهد شد، هنوز از این آتش بس خبری نیست و عربستان سعودی هم بر شدت حملات خود به یمن در ساعات گذشته افزوده است.

نکته ای که حائز اهمیت است این است که از سازمانهای بین المللی انتظاری جز دوگانه عمل کردن و خنثی بودن نمی رود .آنها به روشنی و با صراحت حمایت خود را از سعودی ها به مراتب نشان داده اند .مسلم است سازمانهای بین المللی از استقلال خاصی برخوردار نیستند و عملا نقشی جز انجام وظیفه برای قدرتهای بزرگ را برعهده ندارند .بی تردید می توان گفت این سازمانهای مثلا حقوق بشری شکل دیگری از نمایش قدرت دولتهای بزرگ در سازمانهای بین المللی هستند و بدون اراده آنها کوچکترین اقدامی صورت نمی گیرد.

همچنین صرف نظر از وابستگی مالی آنها به کشورههای قدرتمند، اساسا بسیاری از مسئولان سازمانهای بین المللی مستقیما از دولتهای بزرگ حقوق و مزایای ویژه ای دریافت می کنند بنابراین مجبور هستند در راستای منویات آنها گام بردارند. یقینا برای اثبات مطالب گفته شده اصلا نیازی به تحقیق و جستجو نیست رفتارهای مسئولان سازمانهای بین المللی حاکی از وابستگی شدید آنها به قدرتهای استکباری است مثلا آقای بان کی مون در طول دوره ماموریت خود در سازمان ملل حتی یک کلمه علیه امریکا و اسرائیل صحبت نکرده است ،همچنین بعد از تجاوز عربستان به یمن ایشان و همکارانش در خصوص جنایت های آشکار عربستان کلمه ای بر زبان نیاورده اند در حالی که باید مدافع حقوق بشر و ظلمی که به مردم مظلوم دنیا می شود باشند