جان کربی: متعهد به حصول توافقیم

براساس گزارش پایگاه اینترنتی وزارت امور خارجه آمریکا باب کورکر رئیس کمیته روابط خارجی سنا روز پنج‌شنبه با تأکید بر این موضوع همچنین گفت که کری می‌تواند در صورتی که ادامه مذاکرات پس از ضرب‌الأجل 30 ژوئن نتیجه بهتری دارد این مسأله را بررسی کند.

کربی همچنین تصریح کرد: ما همیشه گفته‌ایم که عدم حصول توافق بهتر از یک توافق بد است و ما و دیگر مذاکره کنندگان گروه 1+5 مشخص کرده‌ایم توافقی را که خواسته‌هایمان را برآورده نکند امضا نمی‌کنیم. با این حال ما برای رسیدن به نتیجه تا پایان ماه ژوئن تلاش می‌کنیم.

این سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا ادامه داد: این بدین معنی است که 30 ژوئن برای ما هدف است و این تغییری نکرده است.

کربی در پاسخ به سوالی درباره علت تأخیر در ارائه گزارش حقوق بشر ایران و احتمال ارتباط آن با مذاکرات هسته‌ای، گفت: این موضوع هیچ ارتباطی با مذاکرات هسته‌ای با ایران ندارد. این یک تعبیر کاملاً غلط است. ما قبول داریم که انتشار گزارش تأخیر داشته اما انتظار می‌رود که در آینده نزدیک منتشر شود.

وی همچنین در پاسخ به سوالی درباره اظهارات وزیر امور خارجه آمریکا مبنی بر این‌که واشنگتن روی این مسأله که ایران باید به پرسش‌ها درباره فعالیت‌های گذشته‌اش پاسخ دهد متمرکز نیست، بیان کرد: سخنان کری نباید به کنار گذاشتن خواسته آمریکا که ایران باید به پرسش‌هایی درباره فعالیت هسته‌ای گذشته‌اش پاسخ دهد تعبیر شود.

کربی افزود: هیچ تغییری در سیاست ما درباره ابعاد نظامی احتمالی به وجود نیامده است و صحبت‌های کری بدین معنی نیست که این مسأله برای ما اهمیت ندارد. واضح است که موضوع ابعاد نظامی احتمالی دارای اهمیت است و این دلیلی است که ما بر سر میز مذاکره هستیم.

به گزارش ایسنا، کمیته روابط خارجی سنا در حالی چنین درخواستی را مطرح کرده است که اگر دولت باراک اوباما به هر دلیلی توافق هسته‌ای احتمالی با ایران را تا 9 ژوئن به کنگره تحویل ندهد مهلت کنگره برای بازبینی توافق هسته‌ای نهایی طبق قانون نظارت کنگره از 30 روز به 60 روز افزایش می‌یابد.

ابعاد احتمالی نظامی (PMD) موضوعی است که در چارچوب موضوع "مطالعات ادعایی" بعد از 2006 درباره فعالیت‌های گذشته هسته‌ای ایران مطرح شده است. این موضوع مجموعه ای از اتهامات را علیه ایران مطرح می‌کند و به وجوه تسلیحاتی برنامه هسته‌ای ایران اشاره می‌کند. این موضوع به طور مفصل در ضمیمه گزارش نوامبر 2011 یوکیا آمانو آمده است.

ایران و آژانس در آبان 1392 برای چندمین بار توافقی را با عنوان "چارچوبی برای همکاری" امضا کردند که بر اساس آن قرار شد تا سوالات باقی مانده درباره گذشته و حال طرح و رفع ابهام شود. در همین چارچوب 18 سوال از سوی آژانس طی چند مرحله همکاری میان دو طرف مطرح شد که از این تعداد 16 مورد بررسی و رفع ابهام شده است. دو مورد باقی‌مانده مربوط به "محاسبات نوترونی" و "انفجارات با قدرت بالا" است که همچنان بحث بر روی آن باقی است.

ایران همواره اتهامات و ادعاهای مطرح شده در این چارچوب نسبت به برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز خود را رد کرده و اسناد و مدارک ارائه شده را فاقد وجاهت حقوقی و نامعتبر می‌داند.

در عین حال در چارچوب حل و فصل این مسایل و اعتماد‌سازی به سوالات آژانس پاسخ داده است اما سوالات دامنه دار آژانس تمامی ندارد.