سفر قریب الوقوع هتلداران برجسته بین‌المللی به ایران

گروه اقتصادی: محمدرضا سبزعلیپور رئیس مرکز تجارت جهانی ایران و رئیس شورای سیاستگذاری اقتصاد مقاومتی و بخش خصوصی از سفر قریب الوقوع رؤسا و مدیران هتلهای برجسته و بزرگ بین‌المللی جهان جهت سرمایه‌گذرای در صنعت توریسم ایران و ساخت هتلهای لوکس با استانداردهای جهانی در تهران پرده برداشت.

به گزارش بولتن نیوز، وی افزود: صنعت گردشگری پس از صنعت نفت و خودرو به عنوان سومین صنعت از لحاظ درآمدزایی و گردش مالی در دنیا شناخته میشود. از این رو گردشگری با رشدی خیره کننده ای در سراسر جهان روبرو شده و کشورهای مختلف را بر آن داشته است تا برای کسب درآمد از طریق این صنعت به اجرای برنامه هایی از جمله گسترش و ایجاد تورهای متنوع بمنظور جذب گردشگر بپردازند. طبق آمار اخیر سازمان جهانی گردشگری، صنعت گردشگری در جهان تا سال2020 میلادی با رشد و رونق چشمگیری روبرو خواهد شد تا جایی که شاید این صنعت بتواند به لحاظ درآمدزایی در رقابت با صنعت نفت قرار گیرد. توجه کشورها به صنعت گردشگری و درک آنها از اهمیت این صنعت برای درآمدزایی، اینک بسیاری از کشورها را به ایجاد پایه ها و الزامات این صنعت سوق داده است؛ به گونه ای که بسیاری از دولتها ایجاد و رونق جاذبه های گردشگری و فراهم آوردن امکانات رفاهی برای گردشگران را در دستور کار خود قرار داده اند. 

علیپور اظهار داشت: در این میان هتلداری نیز یکی از صنایعی است که رشد یافتگی آن به لحاظ فراهم سازی آسایش و رفاه برای گردشگران میتواند به رونق صنعت گردشگری کمک کند. امروزه صنعتی شدن، زندگی پر استرس شهری و شرایط سخت کاری بیش از پیش بر اهمیت سفرهای تفریحی برای مردم در سراسر جهان افزوده است؛ بی شک در این شرایط، گردشگران بدنبال به دست آوردن حداکثر آسایش، امکانات رفاهی و بهترین وضعیت اسکان در سفر خود هستند. به همین جهت توسعه زیرساختهای اسکان مناسب گردشگران و ایجاد شرایط مطلوب یکی از واجبات جذب گردشگر در هر کشوری میباشد. به بیان دیگر افزایش شمار گردشگران ورودی در گرو تأمین امکانات، ایجاد شرایط لازم برای اقامت و پذیرایی مطلوب و شایسته است؛ از این رو بی جهت نیست که سرمایه داران و سرمایه گذاران در کشورهای پیشرفته دنیا به صنعت ساخت، تجهیز و اداره هتلها توجه ویژه ای دارند. 

وی یادآور شد: امکانات موجود در کشورمان نشان میدهد که ایران ظرفیت پذیرایی بیش از 2 الی 3 میلیون گردشگر خارجی را در سال داراست و این صنعت بعد از صنعت نفت، مهمترین گزینه برای درآمد ارزی در کشور خواهد بود. چون کشور ایران در این موارد یک موقعیت بسیار استثنایی و ممتاز از نظر جذب جهانگرد داشته و درآمدهای ارزی هنگفتی را بدنبال خواهد داشت و سوژه های مورد علاقه جهانگردان در ایران به فراوانی یافت میشود از جمله طبیعت زیبا با خصوصیات اقلیمی و آب و هوایی ویژه، مردمی با فرهنگ و تمدنی کهن، آداب و رسوم و سنن باستانی و اسلامی و اماکن بسیار قدیمی با سبک معماری بی ‌نظیر، که در کمتر کشوری میتوان نمونه آنها را توأمان پیدا کرد. از طرفی کشور ایران یکی از پنج کشور مهم جهان در عصر حاضر است که در آن آثار و آداب و سنن باستانی در حدی قابل توجه وجود دارد و تنها کشوری است که با داشتن این همه جاذبه‌ های جهانگردی، بخش صنعت توریسم و گردشگری را به راحتی میتوان از قوه به فعل تبدیل کرد. براساس تجربیات حاصله در این زمینه، جمعی از کارشناسان برجسته و دست ‌اندرکاران صنعت توریسم معتقدند که هر یک نفر گردشگری که وارد ایران میشود برابر با صدور دهها بشکه نفت برای کشورمان سودآوری ‌دارد وفلذا برای تحقق چنین امر مهم و حیاتی میبایست تمامی دولتمردان و مسئولان ذیربط در بخش صنعت توریسم و جهانگردی، تلاش، حمایت و مشارکت حداکثری داشته باشند. 

علیپور تصریح کرد: متأسفانه در سالهای اخیر عدم اطمینان شهروندان نسبت به خدمات ارائه شده توسط شرکتهای خصوصی و آژانس های گردشگری و پایین بودن سرویس هتلها و مجتمع های اقامتی، فضای نه چندان مناسبی را ایجاد کرده و موجب نوعی بی اعتمادی نسبت به دست اندرکاران ستادی و اجرایی صنعت توریسم و گردشگری شده است لکن دولت، شهرداریها و بخشهای خصوصی ذی مدخل در امر توریسم و میهمانداری میتواند از این فرصت بنحو احسن بهره برداری و با استفاده از تجارب سایر کشورها در این زمینه، برنامه ریزی کوتاه مدت و بلندمدت خود را انجام داده و به ارائه خدمات گردشگری و میهمانوازی به مشتریان داخلی و خارجی بپردازند. با توجه به اهمیت این صنعت درجهت ارز آوری، رشد اشتغال و توسعه پایدار امنیت و اقتصاد کشور، شایسته است تا دولت و شهرداریها و تمامی سازمانهای ذیربط با نگاهی تخصصی و جدی تر به این موضوع توجه و از آن حمایت ویژه کنند. 

وی گفت: قدمت مهمانداری در ایران برابر با سابقه تمدن این کشور است اما صنعت هتلداری در ایران صنعتی نو پا محسوب میشود. بر اساس آمار جامعۀ هتلداران، درحال حاضر بیش از هزار و87 هتل در سراسر کشور وجود دارد که از این تعداد تقریباً361 واحد یک ستاره، 378 واحد2 ستاره، 238 واحد3 ستاره، 83 واحد 4 ستاره و27 واحد هم 5 ستاره اند. اما متأسفانه نه تنها هتلداری بلکه هتل سازی ما نیز هنوز به سبک30 الی40 سال پیش انجام میشود، لکن مهمترین عامل عقب ماندگی این صنعت، نبود دانش کافی روز، نا آشنائی به علم میهمانداری و میهمانوازی، عدم استفاده از مدیران و پرسنل متخصص و آگاه به فنون هتلداری، عدم تسلط هتلداران به زبان انگلیسی و نهایتاً نبود رقابت بین هتلها و وجود انحصار در دست عده ای خاص میباشد. برهمین اساس وضعیت صنعت هتلداری در ایران اصلاً و ابداً جالب و قابل تأیید نیست. مع الأسف عده ای صنعت هتلداری در ایران را که بنوعی آبروی ایران و ایرانی محسوب میشود را لگدمال کرده و خود را منزه و از پذیرش هرگونه انتقاد و توصیه سازنده نیز شانه خالی میکنند ؛ در صورتیکه هتلها سرمایه ملی ما میباشند و تا حدود زیادی سرمایه گذاری نکردن در این بخش را میتوان ناشی از سیاستهای سخت گیرانۀ دولت و شهرداریها و همچنین عدم درک این صنعت از جانب برخی مقامات و دولتمردان دانست.

سبزعلیپور افزود: از دیرباز تعداد ستاره های یک هتل بازگو کنندۀ میزان امکانات و تجهیزات و سطح خدمات آن هتل بود. چگونگی سرویس دهی و امکانات واقعی، معیاری برای ستاره دهی به هتلها در اکثر نقاط جهان محسوب میشود. اما بنظر میرسد که در ایران ستاره ها معیاری واقعی و شاخصی درست برای تعریف امکانات و سطح خدمات هتلها نیستند. ستاره های یک هتل در ایران فقط به معنی پرداخت هزینۀ بیشتر برای مسافران میباشد. ستاره ها دلیل کیفیت بهتر هیچ هتلی نیستند؛ ستاره ها تنها نشانگر این مفهوم اند که اگر مسافری به این هتلها برود باید قیمت بالاتری بپردازد. در بسیاری از موارد، خدمات یک هتل 3 ستاره چه بسا بهتر از یک هتل 5 ستاره است. ستاره دهی به هتلها در دنیا بر اساس یکسری آیین نامه های خاص انجام میشود، اما اجرای دقیق این آیین نامه ها در ایران تا حدود زیادی مخدوش میباشد بطور مثال، در ایران مبلی که در منزل استفاده میشود در هتلها نیز استفاده میشود؛ در صورتیکه مبلمان هتل از لحاظ جنس، مدل، ظاهر و کیفیت با مبل عادی بسیار متفاوت است. و یا موکت هتلها باید ضد الکتریسیته، آنتی باکتریال و ضد حریق باشد و هتل باید از لحاظ ایمنی آتش، خروجی های اضطراری و ایمنی بهداشت، کیفیت خوبی داشته باشد.

وی در ادامه با اشاره به اینکه در دنیا برای کار خدماتی هیچ استانداردی وجود ندارد گفت: شما میتوانید به چیزی بگویید تمیز، پاک، عالی یا بسیار عالی؛ اما در ایران معیاری برای مشخص کردن اینکه مثلاً تمیز باید در چه حدی باشد وجود ندارد. در مورد بهداشت و ایمنی نیز وضع به همین منوال است؛ به عنوان مثال مرغ مصرفی برخی هتلها را با خودروی وانت رو باز می آورند که شاید تا دیروز کود حیوانی حمل کرده و آثار آن هنوز قابل رؤیت است؛ و یا گوشت مورد نیاز رستوران برخی از هتلهای حتی 5 ستاره را با تاکسی حمل مینمایند و دهها مورد دیگر، آیا این معنی استاندارد است؟ بنظر اینجانب درجه بندی هتلها و ستاره دهی به آنها را باید در اختیار مردم عزیزمان قرار داد، زیرا امروزه، مردم خود بهتر از هر کسی و هر سازمانی می فهمند که سطح خدمات یک هتل در چه حدی است و آیا  نسبت به پولی که پرداخت کرده اند خدمات ارزش داشته یا نه؟. در ضمن بسیاری از کارشناسان تعداد کم کارکنان هتلها آنهم با دستمزد پایین و نداشتن قرارداد رسمی را دلیل دیگری برای سرویس دهی ضعیف هتلهای بزرگ معرفی می کنند. درکل اگر بخواهم در خصوص معضلای صنعت توریسم و هتلداری در ایران صحبت کنم باید یک کتاب بنویسم. فلذا مهمترین مشکل در این حوزه سرمایه گذاری و آموزش است. 

علیپور فرسودگی هتلهای 4 و 5 ستاره را یکی از چالشهای بزرگ صنعت هتلداری در ایران دانست و گفت: بیشتر این هتلها حدود40 الی50 سال عمر دارند؛ پس ضرورت ساخت و نوسازی هتلها به شدت احساس میشود اگر چه سرمایه گذاری کلان، ریسک بالا، حمایت ناکافی دولت و متولیان و نگرانی از بازگشت سرمایه تاکنون مانع جذب سرمایه گذار به این صنعت شده است. بطور مثال: اگر سرمایه گذار بخش خصوصی بخواهد هتلی لوکس و 5 ستاره به بالایی را در تهران و در مکانی مناسب بسازد، باید حداقل پنج هزار متر زمین به قیمت هر مترمربع بیش از20 میلیون تومان بخرد یعنی دست کم باید100 میلیارد تومان فقط برای زمین و حداقل200 میلیارد تومان هم برای ساخت و تجهیز آن بپردازد و با این سودهای بانکی، دیگر دست و دلی برای هیچ سرمایه گذاری جهت کار در این صنعت باقی نمیماند. پس تنها راه در این زمینه و ساخت هتلهای لوکس بزرگ، حضور سرمایه گذاران خارجی و بهره مندی از سرمایه، تجربه، تیم اجرایی و روابط قوی آنها جهت سازماندهی تورهای مسافرتی از خارج به ایران و قرار گرفتن در شبکه هتلهای آن شرکت میباشد. 

رئیس شورای سیاستگذاری اقتصاد مقاومتی و بخش خصوصی اظهار داشت: هرچند سرمایه گذاری خارجی جهت ساخت هتل در ایران از شمول تحریمها خارج میباشد و شامل ممنوعیتهای اعمال شده بواسطه تحریمهای بین المللی نمیباشد لکن جو روانی مثبتی که بعد از توافقنامه ژنو آنهم بدلیل اینکه شاید تحریم های اعمال شده برعلیه ایران بزودی لغو شوند موجب گشته تا هتلداران بزرگ بین المللی نسبت به سرمایه گذاری در کشورمان خوشبین و در جهت تضمین موقعیت خود در یکی از بزرگترین بازارهای بکر و دست نخورده هتلداری جهان با یکدیگر رقابت کنند. درهمین راستا و از اوایل سال 93، مسئولین مرکز تجارت جهانی ایران مذاکرات فشرده ای را با رؤسای چند شرکت بزرگ هتلداری جهان بمنظور سرمایه گذاری جهت ساخت، نوسازی و مدیریت صنعت هتلداری در کشور ایران آغاز کردند که پس از ماهها رایزنی و ارائه تضمین های محکم، تا حدود زیادی آنان را راضی کرده و زمینه حضور آن شرکتها را در بازار ایران فراهم نموده اند.       

وی اشاره ای به نام این شرکتها و ملیت آنها نکرد و افزود: مدیران این شرکتها با سیاستهای کشورهای اسلامی آشنایی کامل دارند و به آداب و رسوم این کشورها از جمله ایران اسلامی واقف و احترام میگذارند. یکی از این شرکتهای بزرگ هتلداری و صاحب برند جهان، مالک بیش از 150 هتل لوکس و عظیم در پنج قاره دنیا میباشد و از نظر سطح سرویس دهی و خدمات و میهمانوازی زبان زد عام و خاص میباشد. مدیران ارشد این شرکتها جهت مذاکره و زمینه سازی سرمایه گذاری خود در کشورمان در آینده نزدیک به ایران سفر خواهند نمود لکن سفر مدیران این شرکتها در ایران هم زمان با یکدیگر نخواهد بود. مدیران این شرکتها در مدت زمان حضور خود در ایران، ضمن بازدید از مراکز سیاحتی کشورمان با تعدادی از مقامات دولتی، شهردار تهران، مسئولین بنیاد جانبازان و جمعی از سرمایه گذاران بخش خصوصی دیدار و درخصوص سرمایه گذاری در صنعت هتلداری ایران و آماده سازی مقدمات کار گفتگو خواهند کرد.

رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در خاتمه ضمن تأکید بر اهمیت صنعت هتلداری به عنوان بخش مهم و جدا نشدنی از صنعت گردشگری گفت: با استفاده از تجربیات کشورهای پیشرو و موفق در صنعت هتلداری جهان و در کنار بهره گیری از تجربه و دانش کارشناسان زبده و باسواد این صنعت در کشورمان میتوان به آیندۀ روشن صنعت هتلداری در ایران امیدوار بود؛ البته این امیدواری فقط در سایه حمایتهای دولت از این بخش میسر خواهد شد.

انتهای پیام/