گروه سبک زندگی - سید محمدصادق محمدی وفایی، پیامبر اسلام(ص) فرمودند:«بیشتر جهنمی ها درو شده های زبانشان هستند.» از این زبان چهل نوع گناه صادر می شود.گناهانی چون :
دروغ گفتن
قسم دروغ خوردن
وعده دروغ دادن
غیبت کردن
تهمت زدن
نیش زدن
به ناحق حکم کردن
ناامید کردن
امر به منکر
نهی از معروف
شهادت ناحق دادن
تکبر در گفتار
شایعه پراکنی
فحش و ناسزا گفتن
سخن چینی
به نام بد صدا کردن
شوخی کردن با نامحرم
چاپلوسی کردن
فریاد زدن بی جا
لعنت کردن مردم
فاش کردن اسرار مردم
تصدیق کفر و شرک
تقلید صدای دیگران
و…
و با توجه به تنوع و تعدد گناهان زبان و با توجه به این که زشتی برخی از
کناهان لسان چون دروغ گفتن و غیبت کردن و تهمت زدن بسیار بزرگ و ایمان سوز
است گفته شده است بیشترین گناهان فرزند حضرت آدم از زبان اوست. گناهان زبان
، هم بزرگ و ویرانگرهستند ، هم راحت و کم خرج ! و چه زشت ، اینکه انسان از
طریق زبان ، مفت و ارزان جهنمى شود .
به گزارش بولتن نیوز، رسول گرامی اسلام (ص) فرمود: «راستى به دل آرامش مى بخشد و از دروغ شک و پریشانى مى زاید.»
او فرمودند: «بدترین و بالاترین رباها دروغ است »؛ زیرا در ربای اقتصادی
سرمایه افراد از میان می رود لکن در دروغ اصل ایمان خدشه دار می شود.»
پیامبر خدا(ص ): براى آدمى همین گناه بس , که هر چه بشنود بازگو کندـ امام
على (ع ), در نامه خود به حارث همدانى , مى فرماید: هر چه مى شنوى براى
مردم بازگو مکن , زیرا که همین خود براى دروغگویى کافى است.
او فرمود:«تا دل درست نشود،ایمان درست نخواهد شد و تا زبان درست نشود،دل درست نخواهد بود.»
وقتی امام على (ع ) نتیجه دروغ ,را خوارى در دنیا و عذاب در آخرت دانسته
است چگونه می توان زبان را آزاد گذاشت؟ و وقتی بزرگترین سرمایهی هرکسی عمر
اوست و غارت زده کسی است که عمرش را تباه کند ؛ آیا می توان گفت برای صرف
عمر و به کار بردن زبان تدبیری لازم نیست؟
از دید مکتب اسلام دنیا برای عبرت گرفتن است و ما نیز در صورتی کامیاب
خواهیم شد که اهل درس و عبرت گرفتن باشیم .آنان که رفتند و رستند در کویر
غقلت نزیستند ، بلکه از لغزش های غفلت آلود دیگران درسها گرفتند.
نصیحت پذیری و عبرت آموزی به حدی ارزشمند است که به فرموده حضرت رسول(ص)
ثواب شنیدن یک حکمت بیش از یک سال عبادت است. (کلمه حکمه تسمعها المومن خیر
من عباده السنه).
تدبیر نداشتن در امور به حدی خطرناک است که آن برترین نبی(ص) فرمودند:«من براى امت خود از بى تدبیرى می ترسم . نه از فقر.»
یکی از تدبیرهای که می تواند در کنترل زبان موثر باشد، خدارا حاضر و ناظر
دانستن است .کسی که خدارا ناظر و حاضر می داند چگونه به خودش اجازه می دهد
در محضر او دروغ بگوید؟
ملا فیض کاشانی در کتاب محجه البیضا نقل می کند :
« یک جوانی در مدینه خیلی زیبا عبادت می کرد . دختری عاشق این جوان شد .
عشق مجازی . این دختر روزها می آمد و نماز او را تماشا می کرد ولی پسر به
او محل نمیگذاشت . روزی دختر جلوی او را گرفت و گفت : من از عشق تو دارم می
میرم . تو شهوت و غریزه نداری و اصلا به من نگاه نمی کنی . جوان گفت : من
هم شهوت دارم و چه کسی از گناه بدش می آید ؟ انسان به خودش فشار می آورد که
گناه نکند ولی یک آیه دست من را می بندد . این که خدا می گوید : من چشم
اشاره شما و نیت شما را می دانم . وقتی خدا این را می داند ، من چطور می
توانم این گناه را انجام بدهم . یعنی نماز خواندن در مسجد کوفه این اثر را
روی او گذاشته بود . میگویند : خانم با این آیه تغییر کرد .»