دو روی یک سکه: تحریم ونزوئلا و لغو تحریم های کوبا

به گزارش بولتن نیوز، تحریم ونزوئلا و لغو تحریم های کوبا به دلایل بشردوستانه، آن هم توسط آمریکایی که گزارش شکنجه های سازمان سیای آن چندروز پیش منتشر شد و از سالیان دراز به جنگ افروزی و کشتن مردم جهان مشغول است، تنها تاکتیک هایی متفاوت به منظور نیل به هدفی یکسان هستند: استعمار کشورهای جهان و تامین منافع نامشروع آمریکا.

وب سایت معتبر «ورلد سوسیالیست» در گزارشی به بررسی رویکرد جدید آمریکا در قبال کوبا و ونزوئلا پرداخت. براساس این گزارش، باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا روز پنجشنبه لایحه تحریم های جدید علیه ونزوئلا را امضا کرد. این اقدام یک روز پس از آن انجام شد که اوباما گام هایی « تاریخی » را در جهت « عادی سازی » روابط با کوبا برداشت و تا حد زیادی اهداف واقعی آمریکا را در این کشور حوزه کارائیب روشن کرد.

به بهانه مجازات مقامات ونزوئلا که در سرکوب خشونت آمیز اعتراض های ضد دولتی دست داشتند ، تحریم هایی علیه این کشور ( به بهانه نقض حقوق بشر) اعمال شد.

مقامات آمریکایی می گویند دولت نیکولاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا با برخورد خشونت آمیز با اعتراض های ضد دولتی راستگراها که فوریه گذشته آغاز شد حقوق بشر را نقض کرده است. در این اعتراض های خشونت آمیز در ونزوئلا دست‌کم 43 نفر کشته و بیش از 800 نفر نیز زخمی شدند. تعدادی از نیروهای امنیتی و طرفداران دولت ونزوئلا نیز در میان کشته ها و زخمی ها بودند.

در قانون « دفاع از حقوق بشر و جامعه مدنی در ونزوئلا » صدور روادید برای برخی مقامات بلندپایه ونزوئلا ممنوع و دستور مسدود شدن هرگونه دارایی آنها در آمریکا صادر شده است.

مادورو که تنها یک روز قبل از اوباما به خاطر « رویکرد شجاعانه و ضروری » خود درقبال کوبا قدردانی کرده بود ، روز پنجشنبه تحریم های جدید علیه ونزوئلا را محکوم کرد و آن را اقدامی گستاخانه ازسوی امپراطوری آمریکا نامید.

رئیس جمهور ونزوئلا تصریح کرد :« از یک سو ، آمریکا به شکست سیاست های تجاوزکارانه و محدودیت های خود علیه خواهر ما ، کوبا ، اذعان می کند و از سوی دیگر حملات خود را علیه ونزوئلا شدت می بخشد.»

با این حال در پس از تناقض ظاهری یک منطق روشن وجود دارد. اقدام در جهت نزدیک شدن به کوبا و تحریم ها علیه ونزوئلا تاکتیک هایی متفاوت است که یک هدف را دنبال می کند و آن به قدرت رساندن رژیم های انعطاف پذیرتر است تا سلطه نیمه استعماری آمریکا را راحت تر بپذیرند.

واشنگتن به کاهش بهای نفت برای بی ثباتی در ونزوئلا و فراهم شدن شرایط بهتر برای سازماندهی تلاش راستگراها در ونزوئلا به منظور برکنار کردن دولت مادور امید بسته است.

در همین حال آمریکا بی ثباتی اقتصادی و سیاسی ونزوئلا را ابزاری برای تضعیف کوبا و فراهم شدن زمینه برای احیای نوعی رژیم شبیه رژیم پیش از انقلاب سال 1959 در این کشور می داند زیرا ونزوئلا با فروش نفت به قیمت ارزان تر به کوبا و اعطای میلیون ها دلار وام ، سرمایه گذاری و کمک به این کشور یک شاهرگ حیاتی برای آن به شمار می رود.

هدف واقعی از همه لفاظی های اوباما درمورد « دموکراسی » ، « حقوق بشر »‌ و « قدرت بخشیدن به مردم کوبا » تامین منافع خود است.

اوو مورالس رئیس جمهور بولیوی روز جمعه گفت آمریکا کاری کرده است تا بهای نفت در جهان کاهش یابد و از این طریق به روسیه و ونزوئلا ضربه بزند.

مورالس افزود :« آمریکا به منظور حمله اقتصادی و سیاسی به ونزوئلا و روسیه اقداماتی را برای کاهش بهای نفت در جهان انجام داده است. این کشورها باید در برابر چنین حمله ای متحد شوند.»

وی تصریح کرد :« این روزها برکنار کردن روسای جمهور با استفاده از کودتاهای نظامی غیر ممکن است. بنابراین ابزارهای اقتصادی و تحریم ها به کار گرفته می شود. هدف از این سیاست های تجاوزکارانه آمریکا ایجاد اختلاف در کشورها و همچنین سلطه سیاسی و اقتصادی بر آنهاست.»

مورالس تاکید کرد بهای نفت مسئله اصلی برای آمریکا نیست بلکه هدف اصلی واشنگتن سرنگون کردن برخی روسای جمهور با اینگونه حملات اقتصادی است.

آمریکا در گذشته نیز تلاش کرده بود دولت ونزوئلا را سرنگون کند

هدف از اعتراض های سازماندهی شده فوریه گذشته در ونزوئلا تنها تغییر نتایج یک انتخابات نبود بلکه اعتراض به نتایج دو انتخابات بود. انتخابات نخست ماه آوریل سال 2013 برگزار شد که نیکولاس مادورو در آن پیروز و جانشین هوگو چاوز رئیس جمهور فقید ونزوئلا شد. انتخابات دوم ، انتخابات شهرداری ها بود که دسامبر سال 2013 برگزار شد و مخالفان راستگرای مادورو به آن به عنوان یک همه پرسی درمورد دولت وی نگاه کردند. در این انتخابات یا به اصطلاح همه پرسی به جای آنکه نتیجه ای مورد رضایت راستگراها و طرفداران آمریکایی آنها به دست آید ، نامزدهای حزب حاکم 70 درصد آراء را به دست آوردند. همین مسئله باعث شد تندروترین لایه ها در داخل حزب مخالف اتحادیه دموکراتیک شکل بگیرد و اعتراض های خشونت آمیز ماه فوریه سازماندهی شود. آمریکا تلاش کرد از این بحران بوجود آمده در ونزوئلا برای تغییر رژیم در این کشور استفاده کند اما موفق نشد.

این نخستین بار نیست که آمریکا تلاش کرده است با استفاده از راه های خشونت آمیز ، یک دولت ونزوئلا را سرنگون کند. سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا ( سیا ) آوریل سال 2002 نیز با حمایت از کودتای بخشی از ارتش و بازرگانان ، تلاش کرد دولت ونزوئلا را سرنگون کند. این کودتا با موفقیت روبرو شد و چاوز برای مدتی کوتاه زندانی شد اما اعتراض های گسترده در کاراکاس منجر به احیای وی در قدرت شد.

سازمان دهندگان اصلی اعتراض های خشونت آمیز اخیرا راستگراها در ونزوئلا از جمله لئوپولدو لوپز و ماریا کورینا ماچادو برای اقدامات خودشان بودجه قابل توجهی از واشنگتن دریافت کرده اند.

ماه مارس امسال آمریکا تنها عضو سازمان کشورهای آمریکایی بود که از امضا بیانیه ای در تاکید بر احترام به اصل عدم مداخله در امور داخلی کشورها و حمایت از نهادهای داخلی و حاکمیت قانون خودداری کرد.

هدف دولت اوباما و کنگره از اعمال تحریم ها علیه ونزوئلا ، تقویت دموکراسی و حقوق بشر در این کشور نیست بلکه روی کار آمدن یک رژیم دست نشانده در ونزوئلا است.

رائول کاسترو: کوبا به حمایت از ونزوئلا ادامه خواهد داد

در این اوضاع، رئیس جمهور کوبا ضمن محکوم کردن قانون جدید آمریکا برای اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ونزوئلا بار دیگر بر حمایت خود از کاراکاس تأکید کرد.

رائول کاسترو رئیس جمهور کوبا در سخنانی قانون آمریکایی را که به باراک اوباما اجازه می‌دهد تا تحریم‌های جدیدی را علیه مقام‌های دولتی ونزوئلا وضع کند به‌شدت محکوم کرد و بر ادامه حمایت هاوانا از کاراکاس تأکید نموده است.

بر اساس این گزارش کاسترو روز گذشته در سخنانی پیش از نشست پارلمان کوبا افزود: ما روابط خاصی با ونزوئلا داریم. ما به حمایت خود از ونزوئلا علیه تلاش‌هایی که برای بی‌ثبات‌کردن دولت قانونی این کشور انجام می‌شود ادامه خواهیم داد. ما تلاش‌های صورت گرفته برای اعمال تحریم علیه این کشور برادر را محکوم می‌کنیم.

رییس جمهور ونزوئلا آزادی زندانیان کوبایی را تبریک گفت

«نیکلاس مادورو» رئیس جمهور ونزوئلا روز یکشنبه طی ارسال نامه‌ای به کوبا مقام و جایگاه «خراردو هرناندز»، «رامون لابانینو»، «آنتونیو گررو»، «رنه و فرناندو گنزالس» پنج زندانی کوبایی که به تازگی سه تن از آن‌ها موفق به بازگشت به کشور خود شدند (دو نفر دیگر در سال‌های گذشته آزاد شده‌اند) را گرامی داشته و اعلام کرد که مبارزه این پنج قهرمان برای رسیدن به آزادی نمونه‌ای از تلاش تمامی مردم آمریکای لاتین برای رهایی از چنگال زور و استعمار است.

وی در بخشی از این نامه خطاب به پنج زندانی خاطرنشان کرد: من به همراه تمامی ملت آمریکای لاتین ادعا می‌کنیم که از مبارزه برای آزادی دست بر نداشته و آن را ادامه می‌دهیم، من یقین دارم که در آسمان‎ها فرمانده «هوگو چاوز» نیز این موفقیت را جشن گرفته است.

رئیس جمهور ونزوئلا همچنین در این رابطه تصریح کرد که آزادی زندانیان نشان دهنده شکست نهایی آمریکا در مقابله با این کشور و تحریم‌های ۵۵ ساله‌اش علیه مردم آن می‌باشد.

پنج زندانی مذکور به جرم مقابله با اقدامات ضدکوبایی موجود در شهر «میامی» واقع در ایالت «فلوریدا» آمریکا و بررسی و گزارش آن‌ها به دولت کوبا از سال 1998 از سوی دادگاه آمریکا متهم شده و به چندین سال زندان محکوم شدند.

آزادی زندانیان همزمان با برگزاری جلسه‌ای بین «رائول کاسترو» و «باراک اوباما» رؤسای جمهور کوبا و آمریکا انجام شد جلسه‌ای که در آخر منجر به برقراری روابط دوجانبه بین آن‌ها نیز شد.

در این زمان همچنین خبر آزادی «آلن گراس» کارمند آمریکایی سازمان «یو اس اید» نیز که در سال 2007 به دلیل ورود غیرقانونی یک ماهواره آمریکایی به کوبا محکوم شده بود نیز منتشر شد.