این کاخ که بیشتر به محل برگزاری مراسم عروسی و تفریحات شاه و خانواده اش اختصاص داشت به منزله حرمسرای ناصرالدین شاه قاجار بوده و بسیاری از روایت های منتشر شده و نشده در مورد این پادشاه قاجار و زنانش در این کاخ اتفاق افتاده است . در داخل این کاخ ساختمانی موسوم به « کلاه فرنگی» به صورت برج زیبای چهار طبقه و با نمایی موزون احداث شده بود که پوشش سقف طبقه چهارم از شیروانی و طبقه سوم آن دارای شاهنشین با آینه کاری و مقرنس بود .
پس از گذشت حدود 140 سال از ساخت این عمارت باشکوه ، در حال حاضر تنها آثار نیمه مخروبه ای از بنای معروف به « عشرت آباد » باقی مانده است که دیوارهای فروریخته ، دربها و پنجرهای شکسته و گم شده و یادگاریهای نوشته شده بر دیوارهای آن از غبار غلیظ نقش بسته بر یادگارهای هویت بخش پایتخت حکایت دارد.
آخرین مرمت صورت گرفته بر روی این بنای تاریخی در سالهای 1353 تا 1355 صورت گرفته است .
در حال حاضر ، پایههای عمارت به دلیل نفوذ رطوبت سست شده و پوسیدگیهای
ایجاد شده در بنا تا حدی است که عمارت عشرتآباد در برابر لرزهای 2 ریشتری
هم توان مقاومت نداشته و با کوچکترین حادثه و فشاری فرو میریزد. .
همچنین در حال حاضر از عمارت وسیع و کوشکهای اطراف آن تنها عمارت چهارطبقه عشرتآباد باقی مانده و استخر بزرگ و همچنین اتاقهای اطراف به طور کامل از بین رفته است .