ماجرای تصادف عجیب دو دختر جوان

روزنامه هفت صبح: شبکه های اجتماعی هر روز برگ جدیدی از توانایی نهفته خود را رو می کنند؛ توانایی هایی که درباره آنها بارها نوشته ایم و تا به حال رویه های مثبت و منفی مختلف خود را نشان داده اند. این توانایی ها گاه چنان منفی و سیاه می شوند (مانند کلیپ ادعای آب های آلوده تهران) که هر بیننده ای را از عاقبت این شبکه ها نگران می سازند و گاه چنان مثبت و سازنده می شوند (مانند عکس و نوشته های زیست محیطی) که بسیاری از فعالان حوزه اجتماعی را امیدوار می سازند تا از همین طریق بتوان بر بسیاری از مشکلات غلبه کرد.

در کنار همه این کارکردها، تبلور حس طنز و شوخ طبعی همیشگی ایرانی ها نیز جزو لاینفک گسترش شبکه های اجتماعی بوده که البته نمی توان این موضوع را کتمان کرد.

در برخی مواقع این موج جای خود را با لودگی و فعالیت های سخیف جابجا کرده، نمونه بارز این اتفاق پدیده شدن دی جی فسنقری بود که حرکاتش در زمان اجرای برنامه در سبزوار خیلی زود به یکی از کلیپ های پربیننده تبدیل شده و در کوتاهترین زمان ممکن به یک شهرت عجیب دست پیدا کرد.

در چند روز اخیر با یک اتفاق عجیب و منحصر به فرد دیگر روبرو شدیم. منحصر به فرد از آن جهت که فیلمبرداران این کلیپ احتمالا نمی دانستند که قرار است چه بلایی سرشان بیاید و فقط قصد داشتند چند ثانیه ای خود را سرگرم کنند اما ...

ماجرا از این قرار است که دو دختر جوان که در حین رانندگی در خیابان های شهر تهران هستند تصمیم می گیرند ترانه یکی از خوانندگان را بخوانند و با موبایل فیلمبرداری کنند. تا 10 ثانیه اول همه چیز طبق روال عادی پیش می رود و همان حس طنز نهفته در جوانان ایرانی را مشاهده می کنیم که می خواهند چند ثانیه ای خوش باشند اما از ثانیه 10، تنها صدای مهیب و یک نور وحشتناک بر روی کلیپ نقش می بندد.

بله درست است، این دو دختر جوان که در زمان فیلمبرداری با گوشی خود هیچگونه توجهی به رانندگی نداشتند و حتی دستشان هم روی فرمان نبوده؛ ناگهان با یک تصادف وحشتناک روبرو می شوند. سکانس بعدی در بیمارستان شکل می گیرد. عکسی از این دو جوان روی تخت بیمارستان منتشر شده که به رغم جراحت های بسیار اما حال نسبتا مساعدی دارند و با یک روحیه مثال زدنی بر زیر آن نوشته اند: «خدا رو شکر زنده ایم...!»

با تماشای همین کلیپ 15 ثانیه ای می توان به خیلی ویژگی های رفتاری این روزهای جوانان پی برد. انگار که همه چیز را روی دور تند گذاشته باشیم و بخواهیم این نسل شاد و بی خیال را رفتار شناسی کنیم. نسلی که تلاش می کند از هر زمان و لحظه ای برای شاد کردن خودش استفاده کند و هیچ چیز دیگری هم برایش اهمیت ندارد.

در آن لحظه نه تصادف مهم است و نه جان خودشان و نه جان دیگران. فقط لحظه حال مهم است و بس. حتی تلاش نمی کنند که حداقل های ایمنی را رعایت کنند و بر فرض کمربند خود را ببندند یا در زمان فیلمبرداری با موبایل به خط کندرو خیابان بروند و با سرعت پایین رانندگی کنند.

دقیقا همان رفتار آشنای بچه های نسل دهه 70 به بعد که با بی پروایی و بی خیالی منحصر به فرد خود فرمان زندگی شان را به دست گرفته اند و تعجب بسیاری از جامعه شناسان را برانگیخته اند.

انتشار این کلیپ و عکس های بیمارستان موج متفاوتی از واکنش ها را در شبکه های اجتماعی به همراه داشته است. مطمئن باشید که هیچگونه تبلیغ و نوشته ای در مذمت نبستن کمربند و عدم استفاده از تلفن همراه به اندازه این کلیپ و عکس ها نمی تواند تاثیرگذار باشد!

در این تصاویر راننده کمربند خود را بسته اما فرد کناری او این کار را انجام نداده است. تصاویر منتشر شده از بیمارستان ویژگی های مثبت استفاده از کمربند را به وضوح نشان می دهد! راننده به مراتب حال مساعدتری دارد اما شرایط دوست او وخیم تر است. استفاده مخرب از تلفن همراه هم که به بیشترین شکل ممکن خود را نشان می دهد. بدیهی است این بی احتیاطی می توانست آثار وحشتناک تری برای خود آنها و سایر خودروها و عابران داشته باشد که خوشبختانه همه چیز ختم به خیر شده است.

این نکات در کامنت های کاربران شبکه های اجتماعی نیز کاملا نمایانگر است. عده ای نگران حال و روز این جوان ها بودند و با انتشار عکس های بیمارستان آنها و آگاهی از سلامتی شان خوشحال شدند.

عده زیادی از کابران نیز به همان نکات اشاره کردند که چرا باید در زمان رانندگی و با چنین سرعت بالایی دست به فیلمبرداری زد؟ این جوانان اگر به یک عابر پیاده یا خودروهای دیگری برمی خوردنتد و خانواده هایی را داغدار می کردند چه جوابی برای آنها داشتند؟