سروده آیت الله زاده صافی گلپایگانی در مدح حضرت زهرا (س)

شد از هميشه روي زمين آفتاب تر * زهراترين دميد و عيان شد شهاب تر
آيد صداي هلهله ی  عرشيان به گوش * از هر نوا و بانگ رسا خوش خطاب تر
ساقيّ ماه داده به عالم شراب نور * رُخسار خويش کرده اگر در حجاب تر
يک يک فرشتگان خدا با ده نوش عشق * جام ولايت از همه دم پر شراب تر
رونق گرفته گلشن توحيد و بندگي * بنيان کفر گشته سراسر خراب تر
بردار دست خود به فراسوي آسمان * باران لطف، سوي زمين پر شتاب تر
با هر زبان و هر سخني بر دعا بکوش * از يُمن نور، ذکر و دعا مستجاب تر
رحمت رسد به خلق خدا بي شمارتر * نعمت رسد به پير و جوان بي حساب تر
ابر عطا و بخشش يزدان به بارش است * از ابر آبدار بهاران سحاب تر
هستم گداي سفرة زهراي مصطفي * سائل ترينِ درگه لطفش مجاب تر
او کوثر است و گوهر يکتاي روزگار * يابي به بحر عصمت او دُرّ ناب تر
هرگز مپوی راه خطا و خلاف و جهل * راه رسول و آل پيمبر صواب تر
بايد که سوخت از غم خون بار فاطمه * عاشق ترين کوي ولايش مذاب تر
خوش گفته است «محسن صافي»سخن ز ياس * از ياسمين و سنبل و ريحان خوشاب تر
محسن صافی/جمادی الثانیة