ایران باید به سمت ایجاد کارخانه های بزرگ بالای 10 میلیون تن ظرفیت در هرمزگان، پارسیان و چابهار با فناوری "هات شارژ"، باهدف استفاده از آب دریای عمان و خلیج فارس، استفاده از گاز منطقه عسلویه و پارس جنوبی حرکت کند تا هم هزینه تولید فولاد را کاهش دهد و هم سودآوری بالا داشته باشد
گروه اقتصادی - آقای روحانی و وزرای صنعتی دولت در سفر جاری خود به استان هرمزگان، به ضرورت توسعه ظرفیت فولاد در هرمزگان و در کنار مزیت بزرگ آب های دریای عمان و خلیج فارس و منابع گاز عسلویه به عنوان نکته ای اساسی در توسعه صنعتی کشور اشاره کردند.
به گزارش بولتن نیوز، این موضوع مدت هاست که مورد علاقه فعالان صنعت فولاد است و کارشناسان و متخصصان این صنعت تاکید می کنند که به جای طرح های کو چک و پراکنده و پرهزینه در سطح کشور باید کارخانه های بزرگ بالای 10 میلیون تن ظرفیت در مناطقی مانند هرمزگان و پارسیان و چابهار ایجاد شود.
این کارشناسان معتقدند که طرح های بدون توجیه اقتصادی و با فاصله بسیار از بازار مصرف، معادن سنگ آهن، اسکله های واردات و صادرات، سوخت و گاز و از همه مهمتر بدون آب، عملا هزینه های بسیاری را به کشور تحمیل کرده است،ضمن این که تولید این نوع کارخانه های کوچک با تکنولوژی روز نیز فاصله دارد.
براین اساس، برخی کارشناسان پیشنهاد می کنند که در کنار طرح های کوچک، دو کارخانه بزرگ بالای 10 میلیون تن ظرفیت در پارسیان در استان هرمزگان و چابهار و یا در بندرعباس ایجاد شود تا هم به بازار واردات و صادرات و اسکله ها و منابع آب نزدیک باشد و هم از امکانات حمل و نقل ریلی برای تامین مواد اولیه و توسعه صادرات و ارسال به بازار داخلی و خارجی بهره مند شود.
برخی کارشناسان نیز گفته اند که بهتر است به جای روش احیای مستقیم و استفاده از گاز گران قیمت، از روش احیای غیرمستقیم و سوخت ذغال سنگ مانند ذوب آهن اصفهان و کوره های بلند در کارخانه های بزرگ و جدید استفاده شود. زیرا صرفه اقتصادی بهتری نسبت به روش احیای مستقیم با سوخت گران گاز در آینده خواهد داشت.
اما در عین حال عده ای دیگر از متخصصان می گویند که منابع گاز عسلویه و پارسیان، روش احیای مستقیم و مزیت استفاده از گاز را مطرح کرده است و ایران با استفاده از منابع گاز و آب و سنگ آهن خود می تواند در تولید فولاد در منطقه قدرت رقابتی خود را افزایش دهد به شرط آن که از فناوری روز تولید فولاد نیز استفاده شود.
نکته دیگر این است که در کنار دریای عمان و خلیج فارس می توان از آب دریا برای تولید آب صنعتی، ایجاد دستگاه های آب شیرین کن و مصرف آب در حد نیاز فولادسازی ها بهره مند شد و این مزیت بزرگ هزینه های محیط زیستی و تولید را نیز کاهش خواهد داد.
همچنین امکان جلب سرمایه گذاری خارجی در این طرح ها فراهم خواهد شد و فولادسازان دنیا علاقه مند هستند که به راه آبی خلیج فارس و دریای عمان با کمترین هزینه حمل و نقل دسترسی داشته باشند و لذا علاقه مند به مشارکت در این طرح های بزرگ فولادی خواهند بود.
عده ای از کارشناسان می گویند که کشورهایی مانند چین و هند به جای کارخانه های کوچک به سمت طرح های بزرگ با ظرفیت های بالای 10 میلیون تن رفته اند و امکان جذب شرکت های هندی و خارجی دیگر در مناطق جنوب ایران نیز وجود دارد.
در سال 1384 و در دولت قبل، دو شرکت بزرگ هندی شامل essar و tataبرای سرمایه گذاری در تولید فولاد با ظرفیت بالای 3 میلیون تن برای هر کارخانه و ایجاد دو کارخانه ابراز تمایل کردند اما این همکاری سرنوشت نامعلومی پیدا کرد و به جایی نرسید.
لذا می توان از این فرصت ها برای جلب سرمایه گذاری شرکت های هندی در دولت روحانی بهره مند شد و با توجه به طلب ایران از هند بابت فروش نفت ایران از این فرصت استفاده کرد و این شرکت ها را برای ایجاد کارخانه هایی با ظرفیت بالای 10 میلیون تن جذب کرد.
نکته دیگری که کارشناسان بر آن تاکید دارند فاصله تکنولوژی تولید فولاد ایران با کشورهای منطقه و جهان است.
در حال حاضر در کشور عربستان و برخی کشورها، از روش "هات شارژ" و کارخانه های بزرگ با عنوان مگامدول استفاده می شود و این روش قادر است که هزینه تولید فولاد را در سطح قابل توجهی کاهش دهد.
لذا ایران باید به سمت ایجاد کارخانه های بزرگ بالای 10 میلیون تن ظرفیت در هرمزگان، پارسیان و چابهار با فناوری "هات شارژ"، باهدف استفاده از آب دریای عمان و خلیج فارس، استفاده از گاز منطقه عسلویه و پارس جنوبی حرکت کند تا هم هزینه تولید فولاد را کاهش دهد و هم سودآوری بالا داشته باشد و هم در آینده شاهد تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر مانند ورق های تخصصی به جای تولید میلگرد و تیرآهن باشیم و از امکانات حمل و نقل دریایی خلیج فارس و دریای عمان استفاده کنیم.