جمعی از همین بیسوادان، شما را در پیروزی انتخابات ریاست جمهوری یاری دادند

گروه اقتصادی- در بخشی از این نامه که به موضوعات متعددی اشاره شده، آمده است: تمام فرمایشات حضرتعالی درست میباشد، بله بنده هم جزء آن منتقدینی هستم که شما آنان را بی سوادان کشور قلمداد کردید! البته محض اطلاع جنابعالی، جمعی از همین منتقدان و یا بعبارتی بی سوادان، اصلاح طلب بوده و شما را در پیروزی انتخابات و احراز جایگاه رفیع ریاست جمهوری یاری دادند.لازم بذکر است که ما نیز در برابر مردم برای موفقیت جنابعالی و غلبه بر مشکلات کشور، ریش گرو گذاشته ایم و از عدم موفقیت دولت شما خجالت می کشیم و حتی از بی آبروئی احتمالی خودمان هم میترسیم.

به گزارش بولتن نیوز، هرچند که امروز به بی سوادی متهم شده ایم اما مطمئن باشید که برای سربلندی ایران و ایرانی و حفظ آبروی خودمان هم که شده نه تنها چوبی لای چرخ دولت تدبیر و امید نخواهیم گذاشت بلکه برای پیروزی دولت نیز از هیچ کوششی دریغ نخواهیم کرد، ولو اینکه در مقام منتقد دولت باشیم.

متن کامل نامه رئیس مرکز تجارت جهانی ایران به ریاست محترم جمهوری بشرح زیر است:

حضور با سعادت جناب آقای دکتر حسن روحانی

ریاست محترم جمهوری

باسلام  و تحیات:

       احتراماً باستحضارعالی میرساند اینجانب تمایل نداشتم که باوجود مشغله زیادی که دارید مصدع اوقات شریف و گرانبهایتان شوم لکن وجود برخی از مشکلات و عملکردهای بعضاً سوأل برانگیز مرا مجبور میکرد تا هر از چندگاهی نظرات، انتقادات و پیشنهادات دلسوزانه و سازنده خویش را از طریق رسانه های گروهی به سمع و نظر حضرتعالی و تیم محترم اقتصادی دولت برسانم، اما چند روز پیش در کمال تعجب و ناباوری مطلبی را به نقل از جنابعالی از طریق رسانه های رسمی کشور شنیدم که در اجلاس رؤسای دانشگاه ها و در حضور جمع کثیری از اساتید دانشگاه ها، منتقدین توافقنامه ژنو را کم سواد اعلام نمودید!! البته به نظر میرسد که توافقنامه ژنو بهانه بود تا بنوعی به گوش همگان برسانید که همه منتقدین دولت کم خرد و بی سواد هستند!! لذا با به زبان آوردن این جملات تمامی صاحب نظران کشور را از انتقاد به عملکرد دولت و دولتمردان برحذر داشته و در گامی پیشتر اعلام نموده اید که کسانیکه از عملکرد شما انتقاد کرده و میکنند از جای خاصی تغذیه میشوند؟!!یعنی خیلی ظریف و با استفاده از کلمات مؤدبانه، همه منتقدین خود را بیسواد و جیره خوار قلمداد کرده اید!؟

لذا باعنایت به فرمایشات خودتان که بارها فرموده اید که من سرهنگ نیستم بلکه یک حقوقدانم با خودم گفتم که این ادبیات با روحیه یک حقوقدان سنخیت و سازگاری نداشته و اصلاً یک حقوقدان اهل جبهه گیری و تهدید کردن نیست زیرا او بیش از همه میداند که هر کلامی که بر زبان جاری میکند چه اثرات مثبت و منفی در پی دارد و هر کلمه از سخنانش بار خاص خود را خواهد داشت (بار سیاسی، حقوقی، اقتصادی، بین المللی و...). این ابهامات و سؤالات مرا بر آن داشت تا مجدداً قلم بدست گرفته و انتقادم را بطور خصوصی به سمع و نظر حضرتعالی برسانم، اما نظرباینکه ارتباط مکاتبه ای و حضوری با جنابعالی توسط مسئولین دفترتان کاملاً بسته و شش قفله شده است، به همین خاطر مجبور شدم تا این نامه را بطور سرگشاده از طریق رسانه های گروهی منتشر نمایم.

جناب آقای دکتر روحانی، تمام فرمایشات حضرتعالی درست میباشد، بله بنده هم جزء آن منتقدینی هستم که شما آنان را بی سوادان کشور قلمداد کردید! البته محض اطلاع جنابعالی، جمعی از همین منتقدان و یا بعبارتی بی سوادان، اصلاح طلب بوده و شما را در پیروزی انتخابات و احراز جایگاه رفیع ریاست جمهوری یاری دادند. چطور آن موقع که به آنها نیاز داشتید آنان را حلوا حلوا میکردید و با القاب بلند و بالا خطاب شان می نمودید اما حال که این افراد به دولت تدبیر و امید گفته اند بالای چشمت ابرو، به بی سوادی متهم شده اند!! بحث اصلی اینجاست که همکاران محترم جنابعالی علی الخصوص تیم اقتصادی دولت که حتماً صدها جلد کتاب اقتصاد در دست گرفته و احتمالاً آنها را نیز مطالعه نموده و صدها جلد کتاب نفیس با جلدهای رنگارنگ زیبا هم در کتابخانه های شخصی خود دارند و همچنین عناوین بالای علمی همچون دکتر و مهندس و استاد برجسته دانشگاهها را یدک میکشند، در طی شش ماه گذشته چه گلی بر سر این ملت زده اند؟

جناب آقای دکتر روحانی، روزیکه جنابعالی پیروز انتخابات ریاست جمهوری شدید و سکان هدایت دولت یازدهم را در دست گرفتید، بنده خیلی خوشحال شدم و با خودم گفتم که مطمئناً شما با همکاری دوستان مشترکمان که در حال حاضر غالباً همکارتان هستند میتوانید کشتی به گل نشسته اقتصاد را نجات داده و با وجود مشکلات اقتصادی همچون رکود، تورم افسارگسیخته، سقوط ارزش پول ملی، بیکاری فزاینده، خزانه خالی و فشار تحریمها در داخل و بحران اقتصادی در جهان، بمرور مشکلات خرد و کلان کشور را مدیریت کرده و فضای ملتهب سیاسی و اقتصادی ایران را رو براه و آرام نمائید اما با سپری شدن چندماه از آغاز

بکار دولت تدبیر و امید، هنوز انتظار می کشیم تا شاید روزی پیش بینی ما محقق شود. انشاالله!! لازم بذکر است که ما نیز در برابر مردم برای موفقیت جنابعالی و غلبه بر مشکلات کشور، ریش گرو گذاشته ایم و از عدم موفقیت دولت شما خجالت می کشیم و حتی از بی آبروئی احتمالی خودمان هم میترسیم. هرچند که امروز به بی سوادی محکوم شده ایم اما مطمئن باشید که برای سربلندی ایران و ایرانی و حفظ آبروی خودمان هم که شده نه تنها چوبی لای چرخ دولت تدبیر و امید نخواهیم گذاشت بلکه برای پیروزی دولت نیز از هیچ کوششی دریغ نخواهیم کرد، ولو اینکه در مقام منتقد آن باشیم.

جناب آقای روحانی، باعنایت به مقدمه فوق، جهت پرهیز از طولانی شدن این نامه، موضوعات و سؤالاتی را به اختصار و فهرست وار خدمتتان عرض میکنم:

* پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری، فرمایشات شما درخصوص اصلاحات کوتاه مدت اقتصادی و رفع برخی از مشکلات حاکم بر زندگی عموم در100روز اول کار دولت نه تنها امید را در دل مردم عزیز ایران زنده کرد بلکه تحسین صاحب نظران اقتصادی از جمله نگارنده این نامه را هم برانگیخت، اما امروز پس از گذشت حدود200 روز از آغاز بکار دولت تدبیر و امید، متأسفانه هنوز تحول خاصی در عرصه اقتصادی کشور رخ نداده و مشکلات پیشین کماکان بقوت خود باقی است. حال اگر بخواهیم انتقاد کنیم که چرا اصلاً عدد100را بر زبان جاری نمودید؟ مردم که از شما زمان دقیق نخواسته بودند، مطمئناً ما را به بی سوادی و جیره خواری متهم میکنید!!

* پس از آغاز بکار دولت تدبیر و امید، جنابعالی در غالب جلسات و کنفرانسهای مطبوعاتی، تمام مشکلات موجود کشور را متوجه دولت دهم کرده و دلیل عدم پیشرفت کارهای دولت یازدهم را خالی بودن خزانه عنوان میکنید!! سؤال اینجانب این است که آیا وقتیکه کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شدید، از این مشکلات خبر نداشتید؟ آیا شما را چشم بسته و بدون اطلاع از اوضاع کشور وارد گود انتخابات کردند که تازه متوجه شده اید که خزانه دولت دارای چه وضعیتی است؟ حال اگر به این فرمایشات حضرتعالی انتقاد کنیم و بگوئیم که شما با علم به این مشکلات و خالی بودن خزانه و سایر خرابی ها وارد عرصه انتخابات شدید و بارها از طریق رسانه ملی و در برابر مردم ایران فرمودید که از اوضاع کشور کاملاً باخبرید و برای رفع مشکلات سیاسی و اقتصادی و غیره برنامه دارید، مطمئناً ما را به بی سوادی و جیره خواری متهم میکنید!!

*رئیس جمهور محترم در ایام انتخابات و حتی پس از پیروزی در انتخابات علی الاظاهر اعلام نمودید که مردم حاکم دولت هستند و باید دولت را نقد کنند!! اما کمتر از یکماه بعد از آغاز فعالیت دولت تدبیر و امید، یکی از مقامات ارشد دولت یازدهم علناً در رسانه ها اعلام کرد که هیچ کس حق گلایه و انتقاد از دولت را ندارد!! این چه معنائی دارد؟ این آقایان اجازه دهند تا یکسالی از دوران دولت جدید بگذرد بعداً تخته گاز بروند. لکن اگر در این خصوص هم از دولت انتقاد کنیم و بگوئیم که ما هشت سال شدیدترین انتقادات را از دولتهای نهم و دهم و شخص احمدی نژاد داشتیم اما کسی به ما خرده نگرفت!! نه تنها ما را به بی سوادی و جیره خواری متهم میکنید بلکه حتماً ما را وابسته به گروه انحرافی هم اعلام مینمائید!!

 *جناب آقای روحانی، اگر حضور ذهن داشته باشید مهرماه گذشته در جمع نخبگان کشور فرمودید:50 روز است که دولت را تحویل گرفته اید اما در سیاست‌ خارجی قدمهایی به اندازه500 روز برداشته اید. در زمینه اقتصادی نیز در حد50 روز قدمهای تأثیرگذاری برداشته‌اید و دولت تمامی بدهی خود را هم به کشاورزان پرداخت کرده است!!. با تمام ارادتی که به جنابعالی دارم اما باید خدمتتان عرض کنم که اینگونه فرمایشات، کلی گویی بود و با طرح این مسائل کلی، نه تنها کسی قانع نشد بلکه دهها سؤال دیگر به ذهن شنوندگان خطور کرد یعنی با طرح یک موضوع مبهم، دهها ابهام دیگر بوجود آمد. اینکه حضرتعالی تأکید میکنید که طی50 روز درسیاست‌ خارجی قدمهایی به اندازه500 روز برداشته اید متعاقباً این سؤال پیش آمد که مگر پیشتر نفرموده بودید که طی100روز اول کاری خود برای حل مشکلات اقتصادی کشور برنامه دارید و کارهای اجرایی مثبتی را در همین مدت جهت کاهش مشکلات اقتصادی ایران انجام خواهید داد.! حال برمبنای فرمایشات خودتان که فرمودید در زمینه اقتصادی نیز در حد50 روز قدمهای تأثیرگذاری برداشته‌اید یعنی دولت در عرصه اقتصاد هم به اندازه500 روز فعالیت کرده بعبارتی 5 برابر آن100روزیکه قولش را به مردم داده بودید اما پس از شش ماه هنوز چندان اتفاق محسوسی رخ نداده است!

البته ما از دولت جوان تدبیر و امید انتظار معجزه نداریم اما اگر باز هم انتقاد کنیم و بگوئیم که این شما هستید که با خودستائی و تعریف مکرر از عملکرد دولت، ما و مردم شریف ایران را متوقع کرده و در مقام پرسش قرار میدهید، اطمینان دارم که مجدداً به بی سوادی و جیره خواری متهم میشویم.

* اینجانب چند نکته و انتقاد مهم نیز بر سخنان جنابعالی در داووس وارد میدانم لکن اگر خاطر مبارکتان باشد پیش از سفرتان به داووس، پرفسور کلاوس شواب بنیانگذار مجمع جهانی اقتصاد و میزبان حضرتعالی و هیأت همراه علناً گفته بود "هنوز خیلی زود است" که رئیس‌جمهوری ایران در داووس مذاکراتی را برای جذب سرمایه‌ گذار خارجی آغاز کند.!!! هرچند که اینجانب نیز با آقای شواب هم عقیده بودم اما جنابعالی بدون توجه به مشورت و تذکر مهم میزبان با تجربه خودتان، باز هم راه خود را ادامه داده و در جمع تجار و رهبران سیاسی و اقتصادی حاضر در اجلاس داووس، ایران را بعنوان یک فرصت سرمایه گذاری برجسته اعلام نمودید و با شوق و ذوقی وصف ناپذیر از صاحبان صنایع خارجی دعوت کردید تا در ایران سرمایه گذاری کنند و از شرکت کنندگان در مجمع جهانی اقتصاد نیز درخواست نمودید تا به ایران بیایند و"شاهد زمینه های گسترده برای سرمایه گذاری باشند."!!  هرچند که همزمان با سخنان شما، وزیر خزانه‌داری آمریکا خطاب به شرکتهای خارجی گفت که به"میزان آمادگی ایران برای پذیرش سرمایه و سرمایه گذار، اهمیت بیش از اندازه ندهند." زیرا تحریمها اصلی همچنان برقرارند. اگر ما را به بی سوادی متهم نمی کنید باید بگویم که مگر شما بعنوان رئیس جمهور ایران نمیدانستید که هنوز هیچ اتفاقی در کشورمان رخ نداده و هیچ تحریم مهمی لغو نگردیده، حتی وقتیکه یکی از مدیران نفتی خارجی در داووس از جنابعالی سؤال کرد که آیا تضمینی وجود دارد که 1+5 با ایران به توافق جامع و دراز مدت هسته ای برسند شما پاسخ دادید خیر!!! با علم به این قضیه بازهم دنبال سرمایه گذار خارجی بودید. پس چرا این سخنان را در داووس بر زبان جاری کردید و به توصیه پروفسور شواب اهمیت ندادید؟ آیا تصور نمی کنید که اینگونه موضع گیریهای بین المللی برای وجهه ایران و رئیس جمهور کشورمان اصلاً صحیح و برازنده نمیباشد.؟

* اما در ارتباط با توافقنامه ژنو، اینجانب نیز انتقادی را تحت عنوان "توافقنامه ژنو توافقی نیم بند و شکننده است" خدمتتان ارائه نمودم و با استناد به چند فاکتور مهم و قابل تأمل، ابهامات و پیامدهای شکننده بودن این توافقنامه را متذکر شدم. ابهاماتی بشرح زیر:

1- تفسیر و برداشتهای گوناگون و سلیقه ای طرفین از متن توافقنامه  2- توافق برای توافق 3- بازگشت توپ "اعتمادسازی" به زمین ایران 4- عدم انتشار تعهدات ایران 5- تأیید و قانونی دانستن تحریمهای یکجانبه غرب توسط چین و روسیه 6- ابهام درباره غنی سازی 7- بحث عدم توسعه مجتمع آب سنگین اراک 8- عدم لغو تحریمهای مهم 9- امتیازات داده شده به ایران ناچیز است 10- قضاوت در ارتباط با حسن انجام تعهدات ایران برعهده طرف مقابل میباشد.

 هرچند مذاکرات ژنو انتظارات طرفین را تا حدودی برآورده نموده، اما مفاد آن بسیار شکننده، مبهم و برگشت پذیر است. اما مسئله مهم اینجاست که آیا مسئولین ذیربط نیم نگاهی به این انتقاد انداختند و یا به آن توجه کردند؟ انتقادی که بی غرض،دلسوزانه و از سراخلاص به رشته تحریر درآمده بود. حال چرا و چگونه بدون اینکه به اینگونه انتقادات توجه کرده و یا با منتقد مورد نظر گفتگوئی داشته باشید فقط نگارنده آنرا صرف داشتن دیدگاهی مخالف دیدگاه شما، به بی سوادی و جیره خوار بودن متهم میکنید!!

جناب آقای روحانی، در خاتمه خدمتتان عرض میکنم که این انتقاد یک دوست از دولت است نه انتقاد یک دشمن، من علیپور هستم دوستی قدیمی، همچنانکه استحضار دارید نه شرقی ام و نه غربی، نه چپی ام و نه راستی، نه دنبال سهم خواهی و پست و مقام هستم و نه دنبال ثروت. فقط دوست و هوادار دولت تدبیر و امید میباشم که برای پیروزی این دولت بیشتر از برخی ها تلاش کرده ام آنهم فقط برای رضای دل خودم و بدون منت. هرچند طی این مدت کوتاه از دست برخی از دوستان دولتمرد دلشکسته شده ام. حال دوست شما بودن و هوادار دولت تدبیر و امید بودن اینجانب باعث نمیشود که چشمم را بر روی اشکالات و عملکردهای بعضاً نادرست دوستان و دولتمردان عزیز ببندم و به به و چه چه کنم، چون برای پیروزی این دولت زحمت کشیده ام پس به این سادگی ها نمی گذارم که این موفقیت و پیروزی شیرین، به کام مردم عزیزمان تلخ شود زیرا آنقدر زمان سریع سپری

میشود که شاید دیگر وقتی برای جبران نباشد. پس اگر من از دولت انتقاد کنم خیلی بهتر از آن است که دشمن دهان به انتقاد بگشاید، هرچند که به بیسوادی و جیره خواری متهم شوم!! البته آنانی که اینجانب را از نزدیک میشناسند قطعاً میدانند که این وصله ها و اتهامات با هیچ چسبی به حقیر نمی چسبد.

 ضمناً حضرتعالی پیشتر فرموده بودید که منتقدین دولت ادب و انصاف را در گفته هایشان رعایت کنند، لکن خدمتتان عرض میکنم آن کسی که در انتقاد خود از کلمات نادرست و توهین آمیز استفاده میکند نه تنها منتقد نیست بلکه شخصی کم عقل و بی ادب میباشد اما اینجانب که چندبار گله ها، دل نگرانیها و اشکالات موجود را دوستانه خدمتتان گوشزد کرده و از دولت مؤدبانه و آنهم از سر اخلاص انتقاد نموده ام چه اتفاقی افتاده؟ چه گلی را همکاران محترمتان بر سر ما زدند؟ آیا به انتقادت صورت گرفته توجه کرده اند و یا اینکه آنها را کاغذ پاره ای بیش بحساب نیاورده اند؟ آیا تصور نمی کنید که دولتمردان عزیز با بی توجهی به انتقادات مفید و مؤدبانه، منتقدین را بسمت بی ادبی سوق میدهند؟ شما را بخدا کمی انصاف داشته باشید زیرا چه بسا که در برخی جاها دولت مقصر بوده که با بی توجهی خود، منتقدینش را به سمت بی انصافی سوق داده است.

جناب آقای دکتر روحانی، باعنایت به موارد و سؤالات مطروحه فوق که خود بخش کوچکی از ابهامات و سؤالات موجود در ذهن صاحب نظران سیاسی و اقتصادی میباشد، آیا میتوان گفت که باوجود ضعفها و کاستی ها، همه منتقدین طبق دستور جنابعالی زبان در کام فرو برده و هیچ سؤال و انتقادی را از شما و عملکرد دولت تدبیر و امید نداشته باشند! که در غیر اینصورت آنان را بی سواد و نادان خطاب کنید. یعنی از نظر حضرتعالی هر کس سکوت کرده و عملکرد دولت و دولتمردان را چشم بسته تأیید کند دوستتان محسوب میشود؟  قدیمی ها همیشه این گفته را به ما بکرات گوشزد میکردند که ((دوست میگوید گفتم اما دشمن میگوید که میخواستم بگویم)) پس اینجانب هم چون خود را دوست شما میدانم انتقادم را میکنم حتی اگر از جانب شما به بیسوادی هم محکوم شوم.