آیا «استراو» به وعده خود درباره منافقین عمل می کند؟

هفته پیش و در جریان سفر هیئت دوستی پارلمان انگلیس به کشورمان، جک استراو سرپرست این هیئت در گفتگو با خبرنگاران داخلی، فرقه رجوی را رسما گروهک تروریستی نامید و با قربانیان ترور در ایران ابراز همدردی کرد.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی «مجاهدین»، فارغ از اینکه با توجه به خباثت های دولت انگلیس در قبال دولت و ملت ایران طی چند قرن اخیر و به ویژه در دوران استقرار نظام جمهوری اسلامی، اساسا دعوت از چنین هیئتی تا چه حد در راستای منافع ملی بوده است، باید به این نکته توجه داشت که مواضع گرفته شده از سوی استراو به ویژه در قبال تروریست های ضد انقلاب و فرقه منافقین تا چه حد واقعی بوده و در عرصه عمل تا چه میزان ملاک تصمیم گیری آنان قرار خواهد گرفت.

از این رو به جاست دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان و همچنین نمایندگان میزبان این هیئت در مجلس شورای اسلامی به طور جدی این مسئله را پیگیری کرده و تمهیدات لازم را در این باره اتخاذ کنند.


به بیان بهتر و دقیق تر، صورت مسئله بسیار روشن است و آن اینکه؛ جک استراو وزیر خارجه پیشین دولت انگلیس و یکی از عناصر پرنفوذ کنونی در پارلمان این کشور که نقش پلیس خوب را در برقراری روابط جدید با کشورمان بازی می کند، در قبال یکی از خطرناک ترین فرقه های تروریستی ضد جمهوری اسلامی ایران که اتفاقا تحت حمایت سرویس اطلاعاتی این کشور نیز قرار دارد موضعی گرفته که باید منتظر عملیاتی شدن آن بود.

نکته آنکه عناصر پلید این فرقه در اجرای نقشه های شوم تروریستی و ایذایی خود علیه جمهوری اسلامی ایران و البته دیگر ملل منطقه از جمله ملت عراق، سوریه و کردها، نه تنها همواره از پشتیبانی اطلاعاتی ـ عملیاتی انگلیس و دیگر کشورهای اروپایی از جمله فرانسه و آلمان بهره مند بوده اند که به عنوان «شهروند عادی» و نه «جانیان خطرناک» با آنها رفتار شده است. لذا اگرچه بعید است اما باید دید آیا جک استراو حاضر است با طرح پیش نویس یک قانون در پارلمان انگلیس به وعده خود عمل کرده و دولت این کشور و در مراحل بعدی دیگر هم پیمانان غربی خود را ملزم به برخورد با این عناصر جنایتکار کند.


و آخر اینکه؛ با توجه به سابقه بسیار بد و خباثت آلود انگلیس و دیگر اعضاء غربی 1+5 که دیواری بلند از بی اعتمادی و سوءظن را میان خود و ایران ایجاد کرده اند، ضروری است مسئولین کشورمان چه در جریان توافقاتی از جنس توافقنامه ژنو و چه در تعاملات دیپلماتیک دیگر، آنها را حداقل به جهت اثبات حسن نیتشان، ملزم به عدم حمایت و بلکه برخورد با تروریست هایی کنند که خونشان به دست هزاران ایرانی، عراقی، سوری و کردها آلوده است.