دولت یازدهم و استان کردستان

گروه اجتماعی- استان کردستان یکی از استانهای محروم کشور است که در طول سالیان گذشته کمتر در حوزه های توسعه مورد توجه قرار گرفته است از این رو با سرکار آمدن دولت یازدهم انتظار می رفت که در این خصوص تحرک جدی در استان اتفاق افتد.یکی از انتظارات مردم استان کردستان انتخاب استاندار بومی بود که بدلایل مختلف این امر اتفاق نیافتاد و یکی از استانداران سابق کشور که تجربه وی نشان از پختگی و کارامدی دارد به عنوان استاندار جدید استان کردستان انتخاب گشت و بعد از ماهها بلاتکلیفی این استان توانست استاندار خود را بشناسد.

به گزارش بولتن نیوز، بیش از یکماه است که استاندار جدید در پست خود مشغول فعالیت گشته است و هنوز هیچ انتخاب و انتصابی در این استان اتفاق نیافتاده است به عبارت بهتر هنوز استان کردستان با تفکر دولت دهم مدیریت می شود .
انتظار همگانی در این استان بر دو محور مهم در کوتاه مدت یعنی تا آغاز سال جدید شمسی قرار گرفته است .
1- انتخاب تیم مدیریتی استاندار جدید به نحوی که سال جدید که در راه است توام با تحرک بیشتر در همه حوزه های اقتصادی ، فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی باشد .با توجه به زمان یکماه استاندار جدید و عدم شناخت ایشان از نیروها و پتانسیل های این استان طبیعتا این امر هنوز متحقق نشده است و استاندار جدید در صدد شناخت این پتانسیل هاست بخضوص که در چنین شرایطی عده ای با احاطه کردن فضای استانداری پیشنهادهای خاص را به ایشان ارائه خواهند کرد که چه بسا در مسیر خواست اکثریت استان نباشد ولی تجربه آقای زاهدی نشان داده است که کمتر تحت تاثیر فضاهای این چنینی قرار گرفته و تصمیم درست را اتخاذ کرده است . از سوی دیگر نباید از یاد برد که استاندار جدید زمان چندانی تا آغاز سال جدید پیش رو ندارد و ضروری است این انتخابات و انتصابات در استان سریعا مسیر درست خود را پیدا کرده و تیم جدید شناخته شود.
2- مشکل بودجه استان نیز یکی از مشکلات مهمی است که استاندار محترم با آن روبرو است و احساس می شود استاندار جدید در خصوص چانه زنی برای چکش کاری بودجه استان در مرکز تنهاست و از این رو بیم آن می رود بودجه درخواستی استان مورد تصویب قرار نگیرد و در چنین شرایطی دست استاندار نیز برای انجام پروژه های مهم بسته خواهد ماند و چه بسا استان دو سال دیگر را در شرایط رکود پشت سربگذارد این در حالی است که دولت یازدهم دو سال از عمر خود را پشت سر گذاشته است.
لذا با در نظر گرفتن این موارد این نگرانی می رود که استاندار جدید نتواند تا آغاز سال جدید تیم خود را در استان انتخاب کرده و از سوی دیگر محدودیت های بودجه به ایشان اجازه ندهد که استان را در مسیر توسعه قرار دهد. بویژه که انتقادات نمایندگان شهرهای کردنشین از دولت یازدهم نشان می دهد که روابط نمایندگان این مناطق نیز با دولت یازدهم چندان مناسب نیست و در این حوزه نیز استاندار تنها مانده است .
وجود این دو مشکل و ضرورت توسعه استان ایجاب می کند که استاندار جدید هم به لحاظ مشاوره و هم به لحاظ حمایت در مرکز حمایت بیشتر شود تا خواسته های مردم استان دستکم برای چهار سال دیگر مغفول نماند .
ویژگیهای استان کردستان به لحاظ ترکیب جمعیتی و پتانسیل های آن سبب می شود که مردم نگران این روند شوند و از خود بپرسند تکلیف استان کی مشخص خواهد شد ؟ آیا استاندار جدید می تواند در این زمان کم تیم مناسبی برای مدیریت استان انتخاب کنند ؟ آیا استان می تواند بودجه مورد نظر خود را از دولت بگیرد؟
با عدم تحقق این خواسته ها مردم استان در درجه اول و در درجه دوم دولت یازدهم متضرر واقعی خواهند بود چون مردم بیشتر از هر زمانی انتظار دارند و عدم توسعه استان نیز این انتظارات را بالاتر برده است .