به گزارش بولتن نیوز، بدون شک یکی
از پیچهای تاریخی بزرگ ملت ایران بعد از انقلاب اسلامی در فتنه 88 رقم
خورد و اگر مردم ایران در این فتنه که فضا را به شدت غبار آلود، تاریک و
طوفانی کرده بود، می لغزیدند چه بسا ممکن بود اصل نظام نیز دچار چالش وجودی
شود و زبانههای آتش فتنهای که دشمنان ملت ایران از خارج به آن می دمیدند
ممکن بود کل کشور را به ورطه نابودی و جنگ داخلی بکشاند.
به گزارش
پایگاه اطلاع رسانی «مجاهدین»، اما سئوالی که اینجا مطرح است این است که
چرا ملت نلغزید؟ چرا در این فضای غبارآلود فتنه منافقین، ملت مسیر خود را
گم نکرد؟
پاسخ این پرسش ها در یک کلمه آن هم «بصیرت» نهفته است،
بصیرت در لغت به معنای دانایى، بینایى، بینایى دل، هوشیارى، زیرکى، دید
عمیق و یقین است.
در تعریف نیز تعاریف مختلفی برای آن از منظرهای سیاسی و دینی ارائه شده است که برخی از آنها عبارتند از؛
- 1. علم یقینی، علمی که باور انسان را به گونهای شکل دهد که گویی حقیقت رابی هیچ واسطهای می بیند و درک می کند.
- 2. نیرویی نهایی که در شناخت حقایق تا عمق وجود و باطن آن رسوخ می کند.
- 3. نیرویی که در پرتو آن فرد بصیر حقایق و باطن اشیا و حوادث را می بیند، همان گونه که چشم ظاهر اشیا را می بیند.
- 4. بصیرت فهم و درک عمیق است که زمینه تشخیص حق از باطل و انتخاب راه درست از غلط را برای انسان فراهم می کند.
- 5. برخى از اهل معرفت نیز معتقدند بصیرت قوّه قلبى یا نیرویى باطنى
است که به نور الهی روشن شده و از پرتو آن، صاحب بصیرت، حقایق و باطن اشیا و
حوادث را در می یابد. از این منظر بصیرت به مثابه بَصَر (چشم) است براى
نفس
در فتنه 88 مردم در کشتی
انقلاب که گرفتار طوفانی سهگین شده بود، به ناخدای انقلاب اعتماد کردند و
این ناخدا نیز کشتی انقلاب را با تمسک به اهل بیت و به خصوص حضرت سید
الشهدا که همچنون چراغ فانوس دریایی برزگ و و نورانی در دل دریای هستی می
تابد، از این طوفان مهیب به ساحل نجات رهنمون کرد.
بدون شک این
بصیرت مثل زدنی مردم بود که در فتنه رهبر خود را تنها نگذاشتند و با کنار
گذاشتن همه اختلافات و تفاوت دیدگاه ها و منازعات که در درون هرخانوادهای
ممکن است با شدت و ضعف تکرار شود در کنار رهبری ایستادند و این پیوند عمیق
بین مردم و رهبری که نتیجه بصیرت و هوشیاری ملت بود در 9 دی تبدیل به
طوفانی شد و آتش فتنه نفاق منافق را درهم پیچید.
بدون شک در صدر
اسلام نیز اگر مردمان آن دوران از بصیرت کافی برخوردار بودند و در کنار اهل
بیت(ع) می ایستادند حادثه سقیفه، شهادت حضرت زهرا(س)، خانه نشینی حضرت
امیرالمومنین(ع)، جگر پاره پاره امام حسن مجتبی(ع)، بدن پاره پاره امام
حسین(ع)،و.... و البته غیبت حضرت صاحب الزمان(عج) پیش نمیآمد و شاید از
این منظر باشد که حضرت امام خمینی(ره) فرمود:« من گواهی میدهم که مردم ما
از مردم حجاز در عهد رسول الله(ص) و مردم کوفه در زمان امیرالمؤمنین(ع)
بهترند.»