جالب اینجاست که در مذاکرات ژنو 2 دقیقا بلکه بدتر از قبل بواسطه موضوعات خاصی که در آنجا اتفاق افتاد خبرنگاران داخلی تقریبا دست بسته از ارسال کمترین خبرها تا آخرین ساعات شب باز ماندند و باز هم در این میان آنچه نصیب مردم شد جز هزینه ای که از جیبشان رفت نبود !
گروه سیاسی - کاش در کشور ما نقد و نقادی جدی حکمفرما بود ، کاش منقدین جانب ادب و احترام و منطق را می گرفتند ومهمتر از آن انتقاد شوندگان نه تنها به انتقادها گوش می دادند که آن را فرصت می شمردند وعیوب و نقص های خود و عملکرد و تصمیم ها را از این طریق به حداقل می رساندند .
به گزارش
بولتن نیوز، کاش اگر انتقادی بجا بود و منطق و زمان بر درستی آن مهر درستی نهاد مسوولین آنقدر شجاعت و بزرگی و تواضع را توامان گرد می آوردند که به آن گردن نهند و حتی صحتش را اعلام می کردند .
لابد خوانندگان و کاربران محترم ما بیاد دارند که پس از بر گزاری مذاکرات ژنو که وزارت امور خارجه بجزاعضاء هیات نمایندگی و کارمندان مربوطه بین 30 تا 50 نفر خبرنگارا از ایران با خود همراه کرد
بولتن نیوز ضمن انتقاد از این رویه در شرایط خطیر اقتصادی از مسوولین مربوطه توضیح خواست که راه انداختن چنین کاروانی آن هم در مذاکراتی که رسما محرمانه اعلام شده است دارای کدام توجیه اقتصادی و سیاسی و دیپلماتیک است وچه دست آوردی ممکن است به همراه داشته باشد ؟ متاسفانه با وجود استقبال سایت ها و روزنامه ها از این انتقاد منطقی وزارتخارجه زحمت یک پاسخ کوتاه را به خود نداد و به افکار عمومی داخل هم وقعی ننهاد ،پس از آن باز هم شنیدیم که در مذاکرات ژنو 2 همان رویه تکرار شد و باز هم انتقاد کردیم و باز هم جوابی داده نشد !
اکنون در آستانه مذاکرات ژنو3 از وزارت خارجه سوال می کنیم که آیا به درستی سخن مطرح شده رسیده اند یانه ؟ آیا در همان مطالب دلسوزانه متذکر نشدیم که فعلا این آمد و شدها وجود دارد و دیدیم که به فاصله 10 روز بازهم مذاکرات و سفر هیات ایرانی ضرورت پیدا کرد آیا این وزارتخانه با توجه به کثرت سفرها همچنان می خواهد برای هر مذاکره کاروانی طولانی با خود همراه کند؟ آیا برای این کار بودجه جداگانه ای در نظر گرفته شده است وآیا با ادامه این وضع کم کم ردیف بودجه خاصی ضرورت پیدا نمی کند ؟
راستی چرا ما در انتقاد و انتقاد شنوی وضعی تا به این حد اسفبار داریم ؟ چه اشکالی دارد در یک زمینه فرعی مثل این موضوع مسوولین مربوطه به اشتباه خود اذعان کنند و بر خزانه ای که به قول ریاست محترم جمهور خالی است باری اضاقه ننمایند ؟
جالب اینجاست که در مذاکرات ژنو 2 دقیقا بلکه بدتر از قبل بواسطه موضوعات خاصی که در آنجا اتفاق افتاد خبرنگاران داخلی تقریبا دست بسته از ارسال کمترین خبرها تا آخرین ساعات شب باز ماندند و باز هم در این میان آنچه نصیب مردم شد جز هزینه ای که از جیبشان رفت نبود !
آنجا بجز طولانی شدن مذاکرات وارسال همین معنا اصلا خبر دیگری به دست خبرنگاران ما نمی آمد که کسی بخواهد هنر ژورنالیست خود را به خرج دهد و چیزی به ایران مخابره نماید ،وقتی مذاکرات به نتیجه نرسید ، وقتی اخلال فرانسوی ها مشخص شد ، وقتی تلاش اسراییلی ها صورت گرفت همه را پیش از همه غول های بزرگ رسانه ای در حجمی انبوه منتشر ساختند ودر اثناء همین کارو زار رسانه ای یک طرفه وزیر محترم خارجه ما در راه رو اتاق های مذاکره فقط حدود 3 دقیقه ای به خبرنگاران ایرانی اجازه سوال دادند وتنها به پاسخ های کلی و تکراری اکتفا کردند تا ثابت کنند که در هر موضوع و مسئله ای ما ایرانیان ظاهری و خرجی و هزینه ای از خود بروز می کنیم و دیگر هیچ !
کاش با طویل شدن کاروان هیات ایرانی ما در مذاکرات چیزی هرچند کم نصیب کشور می کردیم ، کاش با چنین حاشیه ای متن گفتگوهایمان تقویت می شد در آن صورت 50 نفر که هیچ بردن صد بلکه 200 نفر هم توجیه داشت و به حساب توانایی و ذکاوت دیپلماتیک تیم ایرانی مذارکره کننده گذاشته می شد ،ولی افسوس که همیشه حاشیه های ما بیشتر از متن های ما خودنمایی می کنند .متاسفانه هستند کسانی که در امور بزرگ و کوچک اغلب از حاشیه های زیان آور خصوصا آنجا که پای بیت المال در میان است به سادگی عبور می کنند و اشاره و انتقاد دلسوزان را کوچک و غیر قابل اعتنا قلمداد می کنند ولی اگر بنابر پیروی از امیر مومنان باشد که ادعایش بسیار است چگونه می شود بر این همه سهل انگاری چشم فرو بست در حالی که حضرتش از روشن بودن اضافه یک شمع از بیت المال احتراز می کند و عمال حکومتی را به وسواس در هزینه کردن از خزانه مسلمین فرا می خواند .