سرنوشت مذاکرات هسته ای، سرنوشت آینده ایران است/لزوم حمایت همه جانبه از تیم هسته ای ایران در کنار نقدهای سازنده

گروه سیاسی: مذاکرات ژنو اگرچه تمام شد و کماکان بی نتیجه باقی ماند اما موضوعی که مورد اهمیت است آن است که برخلاف تصور عده ای از سیاسیون و رسانه های خبری، تیم مذاکره کننده ایران نشان داده که حاضر نیست نتیجه مذاکرات بدون گرفتن امتیازی به سود ایران به پایان برسد.
به گزارش بولتن نیوز ، بعد از تغییر تیم مذاکره کننده هسته ای ایران به رهبری دکتر ظریف، عده ای از افراد چنین به افکار عمومی القا کردند که این تیم صلاحیت لازم برای انجام مذاکرات را ندارد. آنان معتقد بودند به دلیل آنکه رویکرد اصلی تیم مذاکره کننده، "تنش زدایی" و "تعامل با دنیا" است، بنابراین نتیجه ای که برای مذاکرات رغم خواهد خورد، شکست ایران و بازگشت به ده سال پیش خواهد بود.
در این میان عده ای از رسانه ها و سیاسیون بر نقدها و اظهارنظرهای خود شدت بخشیدند و حتی مذاکره کنندگان را "سازشکار" نامیدند! موضوعی که بلافاصله با واکنش رهبر انقلاب مواجه شد و در اولین دیدار عمومی خود در این بار چنین فرمودند:
"هيچ‌كس نبايد اين مجموعه‌ى مذاكره‌كنندگان ما را با مجموعه‌ى شامل آمريكا - همان شش دولت، به‌اصطلاح پنج بعلاوه‌ى يك - سازش‌كار بداند؛ اين غلط است؛ اينها مأموران دولت جمهورى اسلامى ايران هستند، اينها بچّه‌هاى خودمان هستند، بچّه‌هاى انقلابند؛ يك مأموريّتى را دارند انجام ميدهند. كار سختى هم هست [كه‌] بر عهده‌ى اينها است؛ دارند با تلاش فراوان آن كارى را كه بر عهده‌ى آنها است انجام ميدهند. بنابراين نبايد مأمورى را كه مشغول يك كارى است و مسئول يك فرايندى است مورد تضعيف يا توهين يا بعضى از تعبيراتى كه گاهى شنيده ميشود - كه اينها سازش‌كارند، و مانند اينها - قرار داد."
حقیقت آن است که مذاکره با شش کشور غربی که هرکدام از آنها غول های مهم سیاسی و اقتصادی دنیا محسوب می شوند، آنقدر سخت و طاقت فرسا هست که بدون حمایت همه جانبه از طیف های سیاسی داخل کشور و آحاد مردم، نمی تواند به نتیجه مطلوبی برسد. تشتت و اختلاف دیدگاه ها در بین این شش کشور، خود عامل دیگری است در مضاعف شدن سختی ها و مشکلات مذاکرات هسته ای.
از سویی دیگر، تیم مذاکره کننده ایران نیز به خوبی می داند که توافق با طرف غربی، بدون در نظر گرفتن امتیازات لازم برای ایران، به سرنوشت مذاکرات هسته ای سال 82 ختم خواهد شد. تجربه مذاکرات سال 82 به تیم مذاکره کننده ایران به خوبی آموخته است که مذاکرات می بایست حتما به نتیجه "برد- برد" منجر شود وگرنه امضای بیانیه و تفاهم نامه های مشترک که تنها منجر به تعهدات یک سویه برای ایران شده و در قبال آن، طرف غربی وعده سر خرمن دهد، حاصلی نخواهد داشت.
از همین رو است که اقدامات تیم مذاکره کننده هسته ای نشان داده که آنان اگرچه به دنبال "اعتمادسازی" کشورهای غربی هستند اما حاضر نیستند "منافع ملی" را قربانی این اعتمادسازی کنند. به همین دلیل، کار یاران آقای ظریف به مراتب سخت تر از گذشته است. آنان از طرفی به دنبال اعتمادسازی و رسیدن به نتایج ملموس مذاکرات هستند و از طرفی دیگر، نباید با این توجیه، منافع ملی ایران را به خطر بیاندازند.
متأسفانه در این بین گویا عده ای از رسانه ها و سیاسیون بدشان نمی آید که این مذاکرات به شکست ایران بیانجامد تا شاید بتوانند در این آب گل آلود برای خود توری پهن کرده و صیدی جور کنند. غافل از آنکه سرنوشت مذاکرات هسته ای، سرنوشت منافع ملی کشور است نه یک گروه و جریان خاص سیاسی. اگر خدای نکرده، نتیجه مذاکرات منجر به شکست تیم ایران شود، ضرر آن به تمام بخش های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی کشور اعم از جریان های سیاسی تا مردم عادی خواهد رسید و آینده کشور با بحران های عدیده ای روبرو خواهد شد.
بنابراین لازم است تا همه جریان های سیاسی و رسانه های خبری با نقدهای سازنده و غیرمغرضانه خود، زمینه را برای دستیابی هرچه بهتر تیم مذاکره کننده ایرانی به اهداف مورد نظر فراهم آورند.