تصويب قانون اجازه به ماموران براي كمك به افراد در حال غرق شدن در اروپا!

گروه سياسي - در دریای مدیترانه برای چندمین بار قایق پناهندگان آفریقائی و آسیائی(سنگالی، اریتره ای، سومالیائی، اتباع مالی، سوریه ای، عراقی، افغانی و...) غرق شد و صدها نفر از زن و کودک و بزرگ و كوچك كشته شدند.

به گزارش بولتن نيوز، اجساد برخی را هرگز نمی توانند پیدا کنند، زیرا خوراک کوسه ها و نهنگان دریائی می شوند. ابعاد فاجعه این بار بقدری بزرگ بود که وجدان بشریت در سراسر جهان به درد آمد و بازیگران سیاسی مجبور شدند، دیدگان پر از اشک و چهره های مظلوم و غم آلود را تمرین کنند.

اروپای "متمدن" دروازه های خویش را بر انسانهای نیازمند که در اصل قربانی سیاستهای سود جويانه اروپا هستند بسته است و آنها را با حيله هاي مختلف از مرزهای دریائی اروپا بدور می كند، که مبادا پایشان به اروپا باز شود و هزينه اي بيشتر بر آنها تحميل شود.

سیاستمدارانی که متحدا در 26 اکتبر 2004 پاسداران دریائی "فرون تکس" که وظیفه نگهبانی از مرزهای خارجی دریائی اتحادیه اروپا را به عهده دارند، بوجود آورده اند تا کسی پایش به اروپا نرسد، بر جنازه ها این پناهندگان که برای تامین حداقل زندگی با جانشان قمار کردند، اشک تمساح ریختند و زار زدند.

تلاش برای پا گذاردن به خاک اروپا ديگر قماری است که پناهنده ميداند در هر صورت بازنده آن است. چرا كه یا بدست ماموران مرزی در وسط آبهای بین المللی سر به نیست می شود و یا بعد از عبور از مرزها سر به نیست شده و یا به یک کشور آفریقائی فرستاده می شود تا آفتاب دولتش بدمد!.

در همین چند سال پیش بود که معلوم شد این ماموران مرزی حتی در غرق قایقهای پناهندگان با تیراندازی به ته قایق و یا با برخورد شدید با بدنه شکننده این زورقهای قراضه برای متلاشی کردن آنها، دست داشته اند. در همین چند سال گذشته بود که معلوم شد که آنها از نجات جان صدها تن پناهنده غریق که از زمان ومکان غرق آنها توسط دوربینهای نظامی و درخواست کمک آنها مطلع بوده اند، خودداری کرده اند.

حتي در اين رابطه دولت ایتالیا قانونی در مجلس "دموکرات" و حامی "حقوق بشر" ایتالیا گذرانده که یاری دهندگان به پناهندگانی را که در حال غرق شدن و مرگ هستند به جرم حمایت از قاچاق انسان به ایتالیا به دادگاه کشانده و به زندان می افکنند.

دنیای غرب یکی از اصول اساسی "تمدن" خویش را "قانونیت ایتالیائی" تبلیغ می کند.

بر اساس برخي اخبار منتشره تا سال 2008 تعداد 13 هزار نفر را در دریا غرق کرده اند و یا غرق کرده شده اند. دولتهای "متمدن" اروپائی از انتشار اخبار مربوط به مرگ این پناهندگان که بر اساس برخی برآوردها به 20000 نفر می رسد خودداری می کنند.

انسان این اظهارات را می خواند و در شگفت می شود. فقط کسانی می توانند چنین روشی اتخاذ کنند که به انسانیت اعتقاد ندارند و خودشان را برتر از دیگران به حساب آورده و برای دیگران ارزش انسانی قایل نیستند.

دولت سلطنتی اسپانیای فرانکو-خون کارلوس در اطراف خاک اسپانیا در داخل مراکش دیوار کشیده است و با کشتی های فرونتکس نگهبانی می دهد که کسی وارد جزایر توریستی قناری نشود. پناهندگان از دیوار سیم کشی خاردار شده، با مجروح کردن خود عبور می کنند. ماموران اروپا باید به جائی برسند که با حق تیر از دژ اروپا در مقابل سیل پابرهنگان و گرسنگانی که غارت کرده اند به محافظت برخیزند.

همین روش را دولت یونان برای حفاظت از دژ اروپا بر عهده گرفته است. هجوم پناهندگان معمولا از ممالک آفریقائی و آسیائی، ممالکی که در آنها گرسنگی و بی خانمانی، بی دورنمائی و جنگ غوغا می کند، می باشد. ممالکی که همه خود قربانیان غارت اوپاييها هستند.

در حالیکه رئیس جمهور آلمان همه را فرامی خواند که به مسئله پناهندگان توجه کنند و مانع شوند که آنها با قایق به دل مرگ روانه شوند و این مغایر ارزشهائی است که اروپای "متمدن" به آن اعتقاد دارد، وزیر داخله آلمان آقای فریدریش که مفهوم این عبارات تزئینی و تشریفاتی برای خالی نبودن عریضه و صحنه سازیهای "متمدنانه" را می فهمد، فورا مسببان را پیدا کرده و فرا می خواند که شدیدا باید قاچاقچیان انسانها که به خاطر پول این عده را به دریا می ریزند، مجازات شوند!.

در نشست اخیر مشترک وزرای داخله اتحادیه اروپا، در فردای مرگ بیش از سیصد و شصت تن پناهنده در آبهای دریای مدیترانه، قانون جدیدی با بودجه 240 میلیون یورو تصویب کرده اند، تا نیروی کاوشگر جدیدی بنام "اویروزور"، با امکانات فنی گسترده و مجهز تشکیل گردد.

در قرارداد جدیدی که در پارلمان اروپا در روز پنجشنبه 10 اکتبر 2013 تصویب شد، به صراحت آمده است که در زمانی که جان کسانی در اثر غرق کشتی به خطر بیفتد، "ایروزور" هم باید برای نجات آنها همکاری کند!.

سوال: مگر برای نجات جان انسانهائی که در حال غرق شدن هستند نیازی به تصویب قانون است. این اصل تا کنون رعایت نمی شده!، تا كنون بر خلاف آن رفتار شده است! آيا یک امر بدیهی و انسانی را تا حد "همکاری در نجات جان غریق" مي توان تنزل داد و از آن له عنوان خدمت به بشريت ياد كرد!.