انصراف عربستان سعودی از عضویت در شورای امنیت سازمان ملل و فرار رو به جلو

گروه بین الملل - از موقعی که حرکتهای ضد دیکتاتوری در کشورهای منطقه شروع شد و جرقه های بیداری اسلامی در بسیاری از کشورها شکل گرفت برخی کشورهای عربی از ترس اینکه مبادا در مقابل این موج قرار بگیرند کوشیدند نه تنها بخشی از روند اصلاح در منطقه نشوند تلاش کردند با ورود به بحرانهای داخلی برخی کشورها روند تحولات را در راستای منافع خود حرکت دهند.
به گزارش بولتن نیوز، در این میان عربستان سعودی یکی از کشورهایی بود که از همان ابتدا بسیار نگران شد.  بخصوص که حرکتهای شیعی د راین کشور نیز شروع شدند و این کشور بلافاصله این حرکتها را سرکوب نمود.از سوی دیگر عربستان در راس کشورهای عربی، برای جلوگیری از روند تغییر در کشور خود دو اقدام اساسی را در پیش گر فت.

اولین اقدام این کشور احیاء مجدد حرکتهای مسلحانه تروریستی وابسته به القاعده که به تکفیری ها و وهابی ها معروف هستند در کشورهای منطقه بود. بخصوص که عربستان سعودی در مقابل مقاومت که پایه های آن یک حرکت ضد صهیونیستی و ضد استعماری است در منطقه خود را بسیار شکننده می دید.
از این رو با شروع بحران سوریه و تظاهرات اعتراضی در سوریه ، کوشید که بخش عمده ایی از نیروهای جهادی سلفی را وارد این کشور کند به این امید که خطی از گروههای تندرو در سوریه و عراق درست کند .درست کردن چنین محوری عربستان را امیدوار می کرد که بایستی برای سرنگونی و جایگزینی اسد سریعا به دمشق برسند و بدین ترتیب  جلوگسترش  نفوذ ایران را در منطقه می گیرد. حمایت عربستان از شاخه های تروریستی القاعده تا بدانجا پیش رفت که در مقابل سرنگونی دولت مرسی که یک دولت اخوانی بود سکوت پیشه کرد و نه تنها اجازه داد بلکه کمک کرد که دولت مرسی توسط نظامیان سقوط کند.
عربستان بدین شکل این استراتژی را در پیش گرفته بود  که با ایجاد بحرانهای ساختگی در منطقه و یا دستکم وارد کردن گروههای تروریستی القاعده به کشورهای منطقه روند بحرانها را تغییر داده و بدین ترتیب منطقه را به سوی تنشی هدایت می کند که دیگر کسی به فکر عربستان و تغییر در این کشور نباشد.
اما این همه داستان نبود . ادامه داشتن بحران سوریه از یک سو سبب شد که گروههای القاعده  نتوانند در کنار معجونی از گروههای مخالف  به یک نوع توافقی برای ادامه عملیات مسلحانه جهت سرنگونی بشار برسند و از سوی دیگر ادامه این اختلافات سبب ایجاد اختلاف در بین کشورهای حامی مخالفین اسد نیز شد به نحوی که در این میان عربستان در خصوص سوریه با ترکیه بسیار اختلاف نظر پیدا کرد.
این اختلاف نظر به نحوی بود که مخالفین مسلح در سوریه به روی همدیگر سلاح بکشند و عملا کشورهایی که چاه سوریه را برای اسد کنده بودند اکنون خود گرفتار چاله شده اند هرچند که وقوع و ادامه این بحران در سوریه دودش به چشم مردم سوریه می رود که در شرایط سخت و بحرانی گیر افتاده اند به نحوی که بخشی از مردم این کشور دیگر امکان ادامه حیات را ندارند .این بماند که یک سوم مردم سوریه هم اکنون از سوریه خارج شده و پناهنده شده اند.

همزمان دولت عربستان می کوشد این گروههای تندرو را تحت لوای لشگر اسلام در سوریه مجددا سازماندهی کند اما روند تحولات در سطح داخل سوریه و خارج از سوریه سبب شده است که هیچ یک از این گروهها نتوانند تحت لوای یک پرچم قرار گیرند . از سوی دیگر تمایل این گروههای تندرو تروریست برای کنترل منطقه عاملی شده است که سرنخ کنترل از دست کشورهایی چون عربستان و ترکیه نیز خارج شود و اینجاست که این سیاست حتی کشورهای غربی و آمریکا را هم نگران کرده و این سوال را در اذهان آمریکاییها و کشورهای غربی ایجاد نموده است که آیا تلاشها برای سرنگونی بشار برای اعلام امارت اسلامی است؟
ماهیت توازن قدرت در بین گروههای مخالف دولت سوریه سبب شده است که برپیچیدگی تحولات در سوریه افزوده شود و همین پیچیدگی سبب شکست کشورهای عربی  و بخصوص عربستان نه تنها در صحنه داخل بلکه در صحنه بین الملل نیز شد .از این رو عدم حضور و نپذیرفتن عضویت در شورای امنیت سازمان ملل متحد بعنوان عضو غیر دائم  به عنوان اعتراض به عدم توافق شورا در خصوص سوریه را تنها بایستی بعنوان فرار رو به جلو این کشور دانست تا دستکم افکار عمومی را ازاین شکستها و عمق کشتار مردم در سوریه منحرف نماید. که شاید برجسته ترین آن احیاء فرهنگ هند جگرخوار اما این بار در سوریه بود.
در چنین شرایطی که تلاشها برای برگزاری اجلاش ژنو 2 در سطوح بین المللی ادامه دارد این اقدام ضمن اینکه گامی برای تحت تاثیر قرار دادن این تلاشها می باشد تلاشی است  برای تحمیل خواسته های عربستان ولو اینکه این اجلاس با شکست مواجه شود.