نقد آثار بزرگان سینما، در کنار تجلیل از آنها لازم است/نویسنده باید آزاد باشد اما برج عاج نشینی فایده‌ای ندارد/مگر تکلیف مجسمه‌های ربوده شده‌ی تهران معلوم شده که .../شما را به خون حاج احمد قسم می‌دهیم که کیفیت را فدای چیز دیگری نکنید
گروه فرهنگی بولتن نیوز
نقد آثار بزرگان سینما، در کنار تجلیل از آنها لازم است
مراسم بزرگداشت نيم قرن فعاليت سينمايي و علمي داريوش مهرجويی 28 مهر ماه در فرهنگستان هنر برگزار مي‌شود. به گزارش خبرگزاری مهر، عليرضا اسماعيلي معاون پژوهشي اين فرهنگستان گفت: يكي از برنامه‌هايي كه فرهنگستان هنر در دستور كار خود قرار داده، برگزاري بزرگداشت براي هنرمندان پيشكسوت است كه البته اعضاي پيوسته اين فرهنگستان در اولويت قرار گرفته و تاكنون چندين برنامه براي آنها برگزار شده است.
ذره‌بین فرهنگی: اینکه نهادهای فرهنگی ما از بزرگان هنر این سرزمین تجلیل به عمل می‌آورند، آنهم در زمان حیات‌شان و نه پس از فوت‌شان، اتفاق خوب و مبارکی‌ست که باید تداوم داشته باشد. اما باید توجه کرده که این تجلیل‌ها اولا تبدیل به مقدس سازی و غیرقابل دسترس بودن و یا غیرقابل نقد بودن آن بزرگ عزیز نشود و ثانیا در کنار تجلیل و تمجید‌ها، آثار هنری ایشان نقد شود تا دیگرانی که قرار است پا در راه ایشان بگذارند، تجربه شده‌ها را از نو تجربه نکنند.
نویسنده باید آزاد باشد اما برج عاج نشینی فایده‌ای ندارد
هفته‌ی گذشته، میزگردی پیرامون ادبیات کودک و نوجوان در خبرگزاری مهر و با حضور محمدرضا یوسفی، مصطفی خرامان و محبوبه نجفخانی، از نویسندگان و مترجمان این حوزه در خبرگزاری مهر برگزار شد. خرامان و نجفخانی معتقدند که در داستان‌های ایرانی به مضمون توجه نمی‌شود. نجفخانی همچنین از بی‌توجهی نویسندگان ایرانی به مخاطب و روزآمد نشدن آنها سخن می‌گوید، در حالی که مخاطب، دغدغه جدی یوسفی نیست و فکر می‌کند باید به نویسندگان اجازه داد هرطور که می‌خواهند بنویسند.
ذره‌بین فرهنگی: بله، نویسنده باید آزادانه دست به قلم ببرد. اما آزادی قلمی که در راستای اعتلای ارزش‌های والای اخلاقی و دینی باشد. آزادی قلمی که فریاد زننده‌ی دغدغه‌های مردم باشد. نه اینکه من نویسنده آزاد باشم تا مشکلات شخصی خودم را با دیگران به اشتراک بگذارم و اصلا معلوم نیست این برج عاج نشینی به کجا خواهد رفت. امیدواریم نویسندگان ما کمی به جزئیات کار حرفه‌ای‌شان وقوف بیشتری پیدا کنند.
مگر تکلیف مجسمه‌های ربوده شده‌ی تهران معلوم شده که ...
یکی از پیشکسوتان مجسمه‌سازی شهر تهران از ساخت یک مجسمه جدید هفت و نیم متری برای شهر تهران خبر داد. سعید شهلاپور، پیشکسوت هنر مجسمه‌سازی کشور در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد مجسمه‌ای که برای شهر تهران می‌سازد، توضیح داد: اثری هفت و نیم متری به سفارش سازمان زیباسازی شهر تهران و از جنس آهن و فولاد خواهم ساخت.
ذره‌بین فرهنگی: اینکه این اثر چیست و قرار است چه پیام فرهنگی و هنری را به شهروندان ارائه دهد سر جای خود محفوظ. سوال مهمی که اینجا مطرح می‌شود این است که مگر تکلیف مجسمه‌های ربوده شده از سطح شهر تهران در دو سه سال پیش معلوم شده که شهرداری تهران دوباره به فکر سرمایه‌گذاری مجدد بر روی چنین پروژه‌هایی افتاده است؟ و از کجا معلوم این اثر فاخر! مبتلا به حال گذشتگان خود نشود؟ آیا شهرداری تهران فکری به حال این مسئله کرده؟
شما را به خون حاج احمد قسم می‌دهیم که کیفیت را فدای چیز دیگری نکنید
به گزارش خبرگزاری فارس، زندگی شهید "حاج احمد متوسلیان" در قالب سریال ویژه الف، به کارگردانی حسن برزیده و در مرکز سیما فیلم ساخته خواهد شد.
ذره‌بین فرهنگی: وقتی به یاد سریال شوق پرواز می‌افتیم، با وجود همه‌ی زحماتی که آقای صمدی کشیده بودند، دل‌مان از این می‌سوزد که چرا موضوع جذابی مثل شهید بابایی، باید از کیفیت ساختی نه در حد توقعات برخوردار باشد؟ موضوعاتی که طبیعتا وقتی ساخته می‌شوند، بعید است که تا چند سال آینده کس دیگری به سراغ آنها برود. پس پیشنهاد می‌شود ناظر کیفی ویژه‌ای برای این اثر انتخاب شود تا موضوع سریال شهید متوسلیان، مثل خود حاج احمد شهید نشود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
1- تجلیل از هنرمندانِ پیشکسوت آنهم در زمانِ حیات شان اقدامی شایسته است امّا تقدّس زدائی و در دسترس قراردادنِ ایشان و ایجادِ امکانِ قابلِ نقد بودنِ آنها ازآن اِفاضاتی است که ممکن است افاقه نکند . 2 - آزادی نویسنده که هرطور می خواهد بنویسد یک توّهمِ بُزرگ است ! شاید اَدای وظیفه ی " مخاطب شناسی " همراه با " آسیب شناسیِ اجتماعی " بتواند مضامین را فراهم آورند و صد البته نوشته ی یک نویسنده " وحیِ مُنزَل " نیست که از هزارتوی مُمیّزی ها بگذرد ؛ تنها نگاه و برداشتی است که بستگیِ تامّ به موضع گیری و تعهّد نویسنده به جامعه اش را داراست که در همین جاست که در هزارتوی مُمیّزیِ بلامُنازعِ مرسوم چنان به در و دیوار می خورد که نه موضعی می ماند و نه تعهّدی مگر به آنچه مُمیّزان " ارزش های والای اخلاقی و دینی " می دانند و بَس !! اینگونه است که بُرجِ عاج (؟) نشینی سرنوشتی محتوم می گردد . 3 - چرا باور نکرده ایم که مُجسّمه سازی از دیدگاهِ برخی کاسه های داغ تر از آش ! فعلِ حَرام است ؟؟؟ دیگر چه فرق می کند چه اثری است ؟ هُشدارهای شفّاف تر می تواند از اتلافِ سرمایه های مادّی و انسانی جلو گیری کند ! شُتُرسواری دولّادولّا چرا ؟ الاقرارُ اعتذار و الانکارُ اصرار !! 4 - این سریال های ویژه ی الف هم پدیده ی غریبی است !! موضوع وقتی حساس ترمی شود که یادمانِ شهیدی هدف قرار می گیرد و در همین بزنگاه است که کار بیخ پیدا می کند چنانکه از ناظرِ کیفیِ فوقِ ویژه هم کاری ساخته نیست !؟ البته می شود علاجِ واقعه را قبل از وقوع هم کرد که : الکمالُ فی الدّنیا مفقود !! با عرض پوزش از تصدیعی که به عمل آمد که پُرگوئی از پُر دردی است !! 
