"شب به یاد ماندنی" از سادگی در زبان تا تجمل در عمل

گروه فرهنگی - سیدمجتبی نعیمی: تنها کافی‌ست از مبلمانی که عروس و داماد رویش می‌نشینند و با دوربین صحبت می‌کنند متوجه شوی که رسانه‌ی ملی چه تعریفی از تجمل در ازدواج و آغاز زندگی مشترک دارد. مبل چرم یا استیلی که حداقل چهار تا پنج میلیون تومان پولش است. و یا برنامه‌هایی که به منظور سرگرم کردن مهمان‌ها تعبیه شده. گروه تئاتر و یا موسیقی سنتی که احتمالا برای یک ساعت برنامه یک تا دو میلیون دستمزد می‌گیرند.

به گزارش بولتن نیوز، حالا بماند تعداد مهمان‌ها، کیفیت برنامه‌ی شام، کیفیت پذیرایی، محل برگزاری مراسم و قیمت لباس عروس و داماد و مهمان‌ها که هر کدام‌شان به تنهایی کافی‌ست تا نشان دهد که در یک جشن ازدواج نمایش داده شده در برنامه‌ی "شب به یاد ماندنی"، تا چه حد تجمل وجود دارد. و جالب این است که اصرار عجیبی بر تکرار چنین تجملاتی در برنامه‌ی مذکور وجود دارد. چون تقریبا در اکثر قسمت‌ها، خانواده‌هایی نشان داده می‌شوند که سطح رفاهی بالاتر از متوسط جامعه دارند.

اما جالب‌تر این است که در تمامی جملات و کلمات مجری برنامه و مصاحبه شوندگان، تأکید بر ساده‌زیستی و ازدواج آسان موج می‌زند. صاف صاف آقای داماد روی مبل ده میلیونی نشسته و یک ساعت قبل، به هفتصد مهمان، جوجه کباب داده بعد می‌آید به سایر جوانان توصیه می‌کند که امر ازدواج را آسان بگیرید. و یا مجری برنامه که جلوی در سالن برگزاری مراسم ایستاده و معلوم است، چقدر پول بابت اجاره‌ی آنجا پرداخت شده، بعد همین آقا از همان‌جا دارد حدیث می‌خواند که ازدواج ساده چه برکاتی دارد.

حالا کاری به تهیه کننده و کارگردان برنامه نداریم که البته سر جای خودش، بی‌اطلاعی آنها از سطح تجمل‌گرایی در جامعه، خود نوعی عذر بدتر از گناه است. اما اینجا سوالی پیش می‌آید و آن اینکه آیا در سازمان عریض و طویل صدا و سیما، یک کارشناس، ناظر، بازرس و یا هر چیز دیگری که اسمش را بگذارید اما کمی منصف باشد و کاربلد، و شرایط اقتصادی توده‌ی مردم را هم بشناسد وجود ندارد که نقدی بر برنامه‌ی "شب به یاد ماندنی" وارد کند و باعث تغییر رویه‌ی ایشان شود؟

آقای ضرغامی! آیا خودتان تا به حال این برنامه را دیده‌اید؟ آیا واقعا تعریف شخص شما و سازمان تحت مدیریت‌تان از ساده‌زیستی، همینی‌ست که در برنامه‌ها و سریال‌های مختلف‌تان به خورد مردم می‌دهید؟ که اگر اینگونه است، وامصیبتا. و اگر اینگونه نیست که امیدواریم نباشد، به چه دلیل و از سر کدام سوءمدیریت، باید شاهد چنین چیزهایی در رسانه‌ی ملی باشیم و اصرار بر تکرار آنرا تحمل کنیم؟

این وسط دل آدم به حال جوانانی می‌سوزد که از یکسو توانایی برگزاری مراسم ازدواج حتی با شش یا هفت میلیون تومان را هم ندارند و از طرف دیگر، وقتی می‌بینند در برنامه‌ی رسمی رسانه‌ی ملی سطح ساده‌زیستی این همه ارتقا پیدا کرده و مراسم ازدواج چند ده میلیونی عین ساده‌زیستی‌ست، چه احساس بدی نسبت به خودشان پیدا می‌کنند. احساسی مملو از یأس و بی‌عرضگی و بدبیاری.

و چه بسیار پدران زحمت‌کشی که جوان دم‌بخت در خانه داشته اما توانایی تأمین هزینه‌های یک عروسی معقول را هم ندارند و بابت این قضیه، کلی پیش زن و بچه‌ی‌شان شرمنده‌اند. چه برسد به تأمین هزینه‌های عروسی‌هایی که در تلویزیون پخش می‌شود.

ای‌کاش آقای ضرغامی، کسی را مأمور بازسازی و بازتعریف برنامه‌ی "شب به یاد ماندنی" بکند که سیره‌ی رهبر انقلاب را در خصوص ازدواج درک کرده باشد. صحنه‌های خطبه‌خوانی ایشان را و شکل و شمایل مراسماتی که آقا در آن حضور پیدا می‌کنند دیده باشد تا به این وسیله، بداند که منظور صحیح از ساده‌زیستی چیست و این منظور را در سیمای جمهوری اسلامی به نمایش درآورد. انشالله