کار دیگر از کپی برداری «بفرمایید شام» و دست مایه قراردادن برنامه های ماهواره ای برای طنز «خنده بازار» و یا حتی تبلیغ کالاهای ماهواره ای گذشته و این روزها شبکه تهران در «اولین انتخاب » نشان داده
رضا سیف پور : چرا گاهی به مردم یک چیزی می گوییم و در عمل یک کار دیگر می کنیم ؟.
آیا وقت آن رسیده که مردم به جای دیدن برنامه های کپی برابر اصل شبکه های
ماهواره ای از طریق رسانه ملی بطور مستقیم به شبکه های ماهواره ای مراجعه
کنند ؟! آن هم در شرایطی که هنوز هر چند وقت یک بار نیروی محترم انتظامی با
طرحی تازه وارد میدان می شود و به جمع آوری دیش هایی می پردازد که ظاهرا
هنوز مطابق قانون استفاده از آنها آزاد نشده است !؟.
به گزارش
بولتن نیوز،
واقعا عجیب است! کار دیگر از کپی برداری «بفرمایید شام» و دست مایه
قراردادن برنامه های ماهواره ای برای طنز «خنده بازار» و یا حتی تبلیغ
کالاهای ماهواره ای گذشته و این روزها شبکه تهران در «اولین انتخاب » نشان
داده ؛ نه تنها در غیاب مهران مدیری و رضا عطاران و بزرگان طنز کشور ، هیچ
چیزی برای گفتن نداریم بلکه اراده کرده ایم این کمبود را از طریق تقلید
مستقیم از داستانهای خانوادگی کمدی «فارسی وان » و «جم تی وی » پوشش دهیم .
«اولین انتخاب» سریال طنز کم مایه ای است که چند وقتی است با بهره گیری
از سرمایه اسپانسر از طریق شبکه تهران پخش می شود . از همان ابتدا چیزی که
فراتر از بازی های غلو آمیز بازیگران و داستان ضعیف سریال توجه مخاطب بهت
زده را به خود جلب کرد ارتباطات نامتعارف شخصیت های قصه و بخصوص ارتباطات
تعریف نشده قبل از ازدواج بود . بی اغراق و به عنوان یک کارشناس باید بگویم
دامنه این ارتباطات به گونه ای است که حتی در سریال های «فارسی وان» هم
نمی توان مشابه آن را دید . جوان مازندرانی به قصد خواستگاری به خانه دکتر
آمده و یک ماه است در آن خانه که یک زن و دو دختر دم بخت زندگی می کنند به
سر می برد . جالب اینکه یکی از این دو دختر هم تقریبا نامزد کرده و نامزد
مربوطه هم همینطور بی تفاوت به این خانه می آید و می رود و البته خانه دکتر
هم با پنج اتاق خواب ، بزرگتر از استادیوم آزادی تهران است . آیا این مدل
سبک زندگی اسلامی است که قرار بود از طریق رسانه ملی تبلیغ و نهادینه شود
؟!
جالب تر از همه هم برنامه دیشب (19/6/92) بود که در یک نمای خنثی
آقای دکتر را در حال تماشای مسابقه فوتبال از طریق «دبی اسپرت» می بینیم .
این یکی را که دیگر در این شبکه های رنگارنگ رسانه ملی کم نداشتیم . آیا
نمی شد این مسابقه چند ثانیه ای را که اصلا ارتباطی با اصل داستان نداشت از
طریق یکی از شبکه های ورزش یا شبکه سوم سیما به تصویر کشید ؟ وقتی به پاسخ
این سوالات فکر می کنیم حاصلی جز نگرانی بدست نمی آوریم .
اینها که گفتیم نه تهمت است و نه افترا . شکی نیست همه اینها با یک
بار تماشای این برنامه و یا برنامه های مشابه از طریق رسانه ملی قابل تایید
است . اینها حتی انتقاد هم نیست چرا که ظاهرا نقد های دلسوزانه اهل فن به
جایی راه ندارد . این زنگ خطر است . زنگ خطری که صدای آن هر لحظه بلند تر
می شود . دو گانگی رفتار و تفاوت در گفتار و عمل و ارائه الگوهای نا مناسب
در حالی که باز خوانی سبک زندگی و نهادینه ساختن معیار های درست زندگی کردن
از اولویت های رسانه ملی است ، بسیار نگران کننده است . اصلاح «سبک زندگی»
همانطور که رهبر معظم انقلاب اشاره فرمودند از نیاز های اصلی جامعه ما
محسوب می شود و شکی نیست عملکرد رسانه ملی در این میدان به همان اندازه که
می تواند بسیار موثر باشد ، چنانچه مرتکب خطا و بی توجهی شود می تواند
بسیار مخرب و ویرانگر باشد .
آدم از دشمن بخوره بهتره از خودی بخوره،خوبه کمبود بودجه دارن وگرنه عجب فرهنگ سازی می کردن .
از کجا گلایه کنم وضع ظاهری بازیگراشون تو کوچه و خیابون یا القایی که در رسانه به خورد ما میدن .
ای رسانه ،ای رسانه ملی به کجا می روی. ...