عسلویه خط مقدم تحقق حماسه اقتصادی می شود

شیخ‌الوزرا که با هدف افزایش تولید و توسعه میدان های مشترک به ویژه پارس جنوبی پس از چند سال دوری به وزارتخانه تخصصی‌اش بازگشته و با در دست گرفتن سکان هدایت وزارت نفت، مقصد نخستین سفر کاری خود را پایتخت گازی ایران تعیین کرد و صبح روز پنجشنبه در راس هیئتی از مدیران و معاونان خود وارد عسلویه شد.

ساعت ٦:٢٠ صبح داخل اتوبوسی که مسافران پرواز عسلویه را به سمت هواپیمای ایرباس ٣٠٠ منتقل می کرد، با خودم فکر می کردم احتمالا حالا باید مدتی هم منتظر وزیر بمانیم چون طبق تجربه معمولا مقامات آخرین افرادی هستند که وارد هواپیما می شوند، ولی هنگامی که وارد هواپیما شدیم چهره با نشاط زنگنه را دیدم که روی صندلی اش نشسته بود و با مدیرانی که کنارش بودند مشغول صحبت بود. همین را به فال نیک گرفتم و با خودم گفتم راست گفته اند که "دود از کنده بلند می شود" پس باید بیشتر عجله می کردم. راس ساعت ٦:٣٠ خلبان ایرباس از روی باند فرودگاه مهر آباد "تیک آف" کرد و با چرخشی ٩٠ درجه ای به سمت جنوب راهی شد. ساعت به هشت نرسیده بود که چرخ های هواپیما باند فرودگاه خلیج فارس عسلویه که دومین فرودگاه بزرگ کشور است را لمس کرد. فرودی آرام و حرفه ای همان طور که از خلبانان ماهر ایرانی انتظار می رود. دقایقی طول نکشید که در هواپیما باز شد و شرجی عسلویه را احساس کردیم.

زنگنه در ٨ سال گذشته برای بازدید از بزرگترین پایتخت گازی جهان هیچ گاه به این منطقه دعوت نشده بود، شاید به همین دلیل ترجیح داد در بدو ورودش به منطقه با بالگرد بازدید هوایی از فازهای در حال توسعه پارس جنوبی داشته باشد. در طول پرواز یک ساعته  وزیر نفت با بالگرد بر فراز خلیج همیشگی فارس و منطقه پارس جنوبی روند توسعه فاز ١ تا ٢٤ این میدان مشترک گازی را نظاره کرد و با لبخندی که حاکی از به ثمر نشستن تلاش های اولیه برای پایه ریزی توسعه فازهای این میدان مشترک بود، در جمع پیمانکاران بر امیدواری خود برای پیشرفت و توسعه فعالیت ها در نخستین بازدید از پارس جنوبی تاکید کرد.

لبخندی از روی امیدواری

وزیر نفت دولت تدبیر و امید در نخستین جلسه حضور خود در میان مجریان و پیمانکاران طرح توسعه فاز ١٢، به عنوان بزرگترین فاز میدان مشترک پارس جنوبی، با دقتی که حاصل درک مشکلات و دغدغه های پیمانکاران حاضر در مجموعه بود، پای صحبت ها و مشکلات آنان "ایستاد". هر زمان که مباحث و چالش ها داغ تر و پیچیده تر می شد، وی با ایستادن در پشت میز جلسه عزم راسخ خود را برای حل مشکلات به حاضران نشان می داد؛ عزمی که باعث دلگرمی و انگیزه بیشتر برای رفع مشکلات می شد. 

چهره با نشاط وزیر موجب شده بود تا تقریبا فضای جلسات در عین رسمیت و جدی بودن کاملا صمیمی و دوستانه باشد. فضای مینی بوسی که زنگنه سوار بر آن از پالایشگاه ها بازدید می کرد نیز تبدیل به اتاق جلسه ای متحرک شده بود و او در تمام طول بازدید با مدیران و مجریان مشغول بحث و مذاکره بود.

دیدار با پیمانکار خارجی

زنگنه در جریان این بازدید از دیدار با نمایندگان شرکت کره ای که به عنوان یکی از شرکت های پیمانکار در پروژه توسعه فاز ١٢ حاضر هستند، غافل نشد و به پیشنهاد خود، از دفتر این شرکت بازدید و گپ و گفت دوستانه ای (با زبان انگلیسی) با نمایندگان این شرکت در محل سایت داشت.

زنگنه در بازدید خود از مجتمع ها با حضور در واحد کنترل مجتمع گازی پارس جنوبی، پس از سلام و احوالپرسی گرم و نزدیک با حاضران جلسه در جریان جزییات چگونگی تولید گاز از ١٠ فاز پارس جنوبی قرار گرفت. یکی از حاشیه های مورد توجه در این بازدید، حضور مدیران و کارکنان بخش های مختلف مجتمع شیرین سازی گاز در جلسه بود، در حالی که ظرفیت اتاق کنترل در حد وزیر و مهمانان سفر در نظر گرفته شده بود، ولی کارکنان در حالی که ایستاده بودند مشتاقانه به سخنان وزیر گوش می دادند.

جالب این جا بود که زنگنه در بحث های تخصصی از مهندسان حاضر چیزی کم نمی آورد؛ چون هر جای بحث با مشکل تخصصی مواجه می شد او با تکیه بر تجارب کاری و اشرافش بر مسائل نفت، راهکارهای مورد نیاز را ارائه و یا از تجربه مدیران باسابقه همراهش استفاده می کرد. شتاب در پیگیری مشکلات طرح ها، بدون هیچ گونه فوت وقت از نکات مورد تاکید وزیر نفت به پیمانکاران بود و در جلسه های مختلفی که برگزار شد از آنها خواست که به صورت مستند مشکلات خود را برای پیگری تحویل دهند و مرتبا آن را پیگیری کنند.

همراهی مهندسان هفت فاز میدان مشترک پارس جنوبی درجریان بازدید از این فازها از دیگر نکات مورد توجه در این دیدار بود. زنگنه در هر فاز دست کارگران را که به صورت شیفتی از اوایل صبح تا ساعت ١٩ عصر در دمای بالای ٣٨ درجه و رطوبت ٨٠ درصد مشغول کار بودند را می فشرد که این مهم قوت قلب و دلگرمی خاصی میان کارکنان ایجاد کرده بود.

در این هشت سال به پارس جنوبی دعوت نشدم

وقتی از زنگنه در مورد مشاهداتش از پارس جنوبی پرسیدم، گفت: در مدت هشت سالی که از این منطقه دور بودم و حتی به آن دعوت هم نشده بودم، متوجه شدم که برخی فازها ثابت و با آمدن برخی فازهای جدید تغییراتی ایجاد شده، ولی برداشت از مخازن گازی میدان پارس جنوبی در این مدت خیلی تغییر نکرده است.

در گفت و گوی کوتاهی که با برخی از پیمانکاران فازهای پارس جنوبی داشتم، آشنایی عمیق مهندس زنگنه با پارس جنوبی و تعلق خاطر او را برای رفع مشکلات این بخش، نقطه قوت و مدیریت پروژه را یکی از حلقه های مفقوده توسعه فازهای پارس جنوبی می دانستند.

همراهی مدیران باسابقه با وزیر نفت در سفر به عسلویه

زنگنه امروز برای انجام تعهداتش با شرایط سختی مواجه است؛ شرایطی که جز با سازماندهی مجدد نیروهای با تجربه و به کار گیری خلاقیت های مهندسان جوان راهی برای غلبه بر آن به ذهن نمی رسد. وی که پیش از ورودش به صنعت نفت همواره تاکید کرده بود: "نفت باید توسط نفتی‌ها اداره شود"،  در نخستین سفر کاری خود برخی از مدیران با سابقه و قدیمی صنعت نفت از جمله ، مسعود سلطان پور، مدیرعامل پیشین شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران (IOEC)، ناجی سعدونی، مدیرعامل پیشین شرکت مهندسی و توسعه متن و دکتر معظمی معاون بین الملل وزارت نفت خود را همراه داشت.

با این که کم کم تاریکی هوا داشت تاسیسات پارس جنوبی را فرا می گرفت و آفتاب در دل خلیج فارس فرو می رفت، بازدید ما همچنان در فازهای ١٧ و ١٨ پارس جنوبی ادامه داشت؛ در حالی که به ساعت پرواز به سمت تهران چیزی نمانده بود، در همان شرایط جمعی از کارکنان از وزیر نفت درخواست کردند تا با آنها عکس یادگاری بگیرد که او نیز با کنار گذاشتن تشریفات برای گرفتن عکس در کنار آنها ایستاد.

ساعت ٢٠,٣٠ روز پنج شنبه ٣١ مرداد در سالن فرودگاه خلیج فارس عسلویه آماده بازگشت به تهران بودیم، اما زنگنه کماکان داشت با برخی مجریان و مدیران در این سالن به همراه کارشناسان خود صحبت می کرد و آنها در حال تهیه گزارش عملکرد و شرح مشکلات و مطالبه های خود برای تحویل به وزیر نفت بودند و حتی در مسیر پرواز عسلویه به تهران با وجود خستگی ١٥ ساعته ناشی از سفر، مذاکره و گفت و گوی زنگنه با مجریان و مدیران پارس جنوبی در هواپیما ادامه داشت.

یاد مذاکرات مجلس در حین رای اعتماد به وزرا افتادم. آنجا که مخالفان وزرا سن بالای شصت سال برخی از آنها را دلیلی برای ضعف مدیریتی می دانستند. با خودم گفتم کاش امروز آنها همراه ما بودند تا می دیدند شیخ الوزرای ٦١ ساله جمهوری اسلامی پس از ١٦ ساعت فعالیت همچنان با نشاط مشغول پیگیری کارها آنهم در سطح وزارتی است.

وزیر نفت در حالی عسلویه را به مقصد تهران ترک کرد که می دانست با وجود همه مشکلات و تحریم ها، باید در دور دوم حضور خود در وزارت نفت، کار ناتمام توسعه فازهای باقیمانده پارس جنوبی را به نتیجه برساند و بار دیگر اقتدار ایرانی را به نمایش بگذارد، همانگونه که دراواخر دهه ٧٠ شهرت عسلویه که روستایی گمنام در جنوبی ترین نقطه کشور بود را به عنوان پایتخت گاز معرفی کرد و امروز با بهره برداری از ١٠ فاز و فعالیت همزمان بخش های خشکی و دریا شب های عسلویه نیز مانند روز روشن شده است.

 گزارش از کوثر شهنی فیض