نامه بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق (ع) در خصوص وزرای پیشنهادی دولت اعتدال

بسمه تعالی

نمایندگان ملت ایران در مجلس شورای اسلامی

سلام علیکم

با اتکال به ذات لایزال الهی و در آستانه شروع به کار یازدهمین دوره ریاست جمهوری و با عنایت به فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی بر یاری و همدلی آحاد مردم با رئیس جمهور منتخب جمهوری اسلامی ایران، بر‌آن شدیم تا پاره‌ای از نکات را بیان نماییم.

با اعلام اسامی پیشنهادی آقای روحانی به مجلس، در خصوص برخی وزارتخانه های کلیدی این دولت نگرانی عمیقی برای افرادی که ایشان را می شناختند ایجاد گردید. این نگرانی وقتی مضاعف شد که افراد فاقد صلاحیت مطروحه برای وزارتخانه های حساسی چون وزارت علوم ، وزارت اطلاعات ، وزارت آموزش و پرورش و وزارت نفت معرفی گردیدند.

در کنار توجه به این وزارتخانه های کلیدی، به نظر می رسد برخی افراد که فاقد صلاحیت هستند نیز در حیات خلوت کابینه جای گرفته اند که می توان در این زمینه نیز به نمونه مشهود وزارت کار اشاره کرد.

از طرف دیگر متأسفانه در گوشه و کنار شنیده شده که برخی جریانات در مجلس شورای اسلامی به جای تدبیر امور بر اساس مصالح کشور، روی به مصلحت سنجی های غیر ضروری آورده و در پاره ای از موارد منفعت طلبی های گروهی و لابی گری های جریانی را در رفتار سیاسی خود دخیل کرده اند .

هشدار جدی بسیج دانشجویی به ایشان نیز متوجه است و در صورت لزوم برخی مسایل در آن حوزه نیز به اطلاع ملت شریف خواهد رسید .

اما چند سوال اساسی درباره دو وزارتخانه کلیدی که لازم است پاسخ داده شود ، در وزارتخانه علوم آیا آقای میلی منفرد در تحصن اساتید در دانشگاه امیر کبیر نقش نداشته اند؟ در زمان صدارت آقای معین که صدمات و ضربات غیر قابل جبرانی به دانشگاه ها وارد آمد و به جای فعالیت های علمی و سیاسی سالم ، محل سوء استفاده جریانات سیاسی شد، ایشان به عنوان معاون وزیر چه نقشی داشتند ؟ آیا فردی که در فتنه ۸۸ با عوامل آن همراهی داشته است و در تحصن نمایندگان مجلس ششم از حامیان آن بوده اند ممکن نیست ، ۱۸ تیر دیگری را در کشور رقم بزند؟ آیا ایشان در فتنه ۸۸ سابقه بازداشت را در کارنامه خویش به ثبت نرسانده اند ؟ و اگر اینگونه بوده است آیا مناسب برای اداره دستگاه تعلیم و تربیتی کشور هستند.

نسبت به وزارت اطلاعات ، که یکی از کار های اصلی آن فعالیت به عنوان منبع اصلی تأیید صلاحیت هاست ، جناب حجت الاسلام علوی معرفی شده اند ، ایشان برای نمایندگی مجلس رد صلاحیت شدند،نکته جالب توجه آن است که وی برای ریاست مجموعه ای معرفی شده اند که خود ایشان را برای مجلس صاحب صلاحیت ندانسته اند . آیا اینگونه نبوده است که سازمان حفاظت اطلاعات ارتش نسبت به صلاحیت ایشان نقد های خطیری داشته است ؟ آیا اینگونه نبوده است که ایشان برای گرفتن مسئولیت در سال های گذشته با برخی نزدیکان دولت لابی سیاسی کرده اند؟

چگونه می توان سکان مهم ترین دستگاه نظارتی کشور را به فردی با علامت سؤال های بزرگ سپرد؟ نکند در مراحل اداره وزارت اطلاعات دست این دستگاه برای سالم سازی فضای اداره کشور بسته شود؟ دست آخر درباره وزیر کار نیز ابهامات متعددی وجود دارد ، ایشان در سال ۷۶ از وزارت کار اخراج شده اند . یعنی در اوج دوران تساهل و تسامح وزارت اطلاعات و این پدیده بسیار ویژه ای است.آیا ایشان در پیگیری پرونده قتل های زنجیره ای از عناصر اصلی نبوده اند؟ در انتخابات سال ۸۸ از عناصر مؤید و همراه اولین قانون شکنی میر حسین موسوی در برگزاری کنفرانس روز جمعه نبوده اند؟ آیا اینها برای عدم اعتماد برای وزارت کار کافی نیست؟ آیا می توان جامعه حساس کارگری را به چنین خطری مبتلا کرد؟

درباره برخی دیگر از وزرا نیز چنین مسائلی وجود دارد که در صورت لزوم به مراجع ذیربط اطلاع داده می شود.امیدواریم با پاسخ به این سؤالات اذهان عموم مردم راروشن نموده و یا در تصمیمات گرفته شده تجدید نظر شود.

بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق^(ع)