کودکان در خلوت خود به رفتار نامناسب والدین و معلم خود فکر می کنند

 به گزارش بولتن نیوز به نقل از بی باک، افرادی را مشاهده می کنیم که بدون در نظر گرفت محدودیت،با کودکان حرف می زنند و متوجه نیستند که این نوع رفتارها کودک آزاری محسوب می شود زیرا تصور بر این است که کودک آزاری یعنی اینکه از نظر جسمی به کودک آسیبی وارد شود. خبرنگار بی با ک در این خصوص حجت السلام اسدالله طوسی کارشناس علوم تربیی، مدرس دانشگاه و مشاوره خانواده به گفتگوی تفصیلی پرداخت.

 

اصل کودک آزاری چیست؟

هر نوع  آسیبی که به کودکان وارد شود که ممنوع باشد و به دست انسان صورت گیرد کودک آزاری محسوب می شود، آسیب هایی که به کودکان با دست و زبان وارد می شود مانع رشد مطلوب و شایسته کودک است.

 کودک آزاری تنها آزار جسمی کودک نیست و مصادیق زیادی دارد، بهره کشی های مختلف سرقت، تکدی گری، کار کارهای نامتعارف هم کودک آزاری محسوب می شود. نمی توان کودک آزاری را به دو بخش جسمی و روانی تقسیم کرد زیرا هر نوع کودک آزاری چه جسمی و چه روانی آثار روحی، روانی و عاطفی بر کودکان به جای می گذارد. آزار جسمی در کودکی پیامدهای روانی را در نوجوانی و جوانی و بزرگسالی بروز می دهد.

 

آزار روانی کودک به چه معنی است؟

هر نوع رفتار نامناسبی که بر عملکرد رفتاری شناختی و عاطفی کودک اثر منفی داشته باشد، آزار روانی است، برخی ار محققین  وقتی می گویند عملکرد رفتاری، شناختی و عاطفی عملکرد جسمی کودک را هم بیان می کنند، اگر ضربه ای به کودکی وارد شود که از نظر جسمی هم در رفتار وی تغییر پیدا کند جزء آثار منفی عاطفی محسوب می شود. آزارهای به دو صورت کلامی و غیر کلامی کودک وجود دارد آزار غیر کلامی یا همان آزارهای جسمی است.

 

در خانواده برای اینکه کودکان خوب تربیت شوند باید فضای مثبت کلامی ایجاد شود، والدین باید متوجه باشند نوع و لحن کلماتی که به کار می برند درست و مثبت باشد. اگر پدر و مادری به راحتی از برخی کلمات زشت و رکیک ابایی نداشته باشند و آن را به کار بگیرند، کودک هم اینها را مشاهده می کند. اگر این کلمات نسبت به کودک باشد این کودک آزاری کلامی به صورت مستقیم است. اما اگر این الفاظ نامناسب که والدین حتی در زمانی عادی از آن استفاده می کنند نسبت به هم باشد این هم کودک آزاری به صورت کلامی غیر مستقیم است که در تعلیم و تربیت به این نوع عمل تربیت غیر مستقیم می گویند.

متاسفانه والدین این نوع رفتارها را کودک آزاری نمی دانند اما این واقعیتی است که وجود دارد. کارشناسان نام این فضاها را مدرسه های موازی می نامند اگر افراد بزرگسال در حضور کودکان در هنگام صحبت کردن الفاظ نامناسب و یا غیر قابل درک برای کودکان بزنند نوعی کودک آزاری محسوب می شود زیرا در تربیت وی تاثیر دارد.

 

افراط در تربیت که با عث آزار کودک می شود به چه معنا است؟

افراط در به کار بردن برخی کلمات برای تنبیه یا نصیحت و صحبت کردن با کودکان در منظر عام که شاید قصد فقط نصیحت باشد اما کودک به دلیل  شنیدن این نصایح درحضور جمع آزار می بیند. امام علی(ع) فرمودند در این مواقع تکرار کردن و اصرار کردن برای نصیحت اثر سوء دارد. سرزنش و تحقیر کردن یا تمسخر کودک به دلیل خطاهای دیگران مانند خطای مادر و پدر یا معلم و نسبت دادن وی به آنها به دلیل این خطا کودک آزاری است زیرا کودک حتی علت سرزنش و تحقیر را درک نمی کند.

اگر کودکی خطا کرد و اطرافیان ولو به شوخی او را مسخره کرده و دست بیاندازند مصادیق آزار کلامی محسوب می شود، اگر زمانی که کودک حس خلاقیت خود را بروز می دهد و از آمال و آرزوهای خود سخن می گوید دیگران او را مسخره کنند در روح و روان کودک و در آینده وی تاثیر دارد متاسفانه بزرگترها به این نکات کلیدی توجه ندارند و اصلا آن را به حساب آزار و اذیت نمی گذارند.

 

نوجوانان و جوانانی که مرتکب جرم می شوند، از ابتدا خلافکار نبودند. دوران کودکی قوه ضبط بسیار قوی است، کودک امور را می شنود ضبط می کند اطلاعات آنی در حافظه انسان باقی می ماند البته نه به صورت خام بلکه به صورت پردازش شده، اگر کودکی رفتاری را از والدین نسبت به خودش ببیند این رفتار را به شکل های مختلف پردازش می کند و اگر رفتاری نامناسب خارج از درک و فهم کودک صورت بگیرد پردازش هم غلط خواهد بود و در حافظه وی می ماند و در آینده به صورت رفتار های نامناسب بروز می کند.

بزرگترها به خصوص والدین و معلمین باید بدانند که کودکان در خلوت خود به نوع رفتار آن ها فکر می کنند و به دنبال پیدا کردن علت و مفهوم رفتار آن ها هستند به دلیل عدم بلوغ فکری بیشتر جنبه های منفی رفتار در ذهن کودک تکرار می شود.

اگر در فرآیند رفتاری کودکان مسئله برای وی عقده شود و در فرآيند تربیت وی این عقده برطرف نشود حس انتقام چندین برابر خواهد شد، اگر به وی یک سیلی زده باشند در آینده جواب را با مشت خواهد داد.

عقده های کودکی در نوجوانی و جوانی تبدیل به بزه و رفتارهای ناهنجار خواهد شد و به دلیل اینکه در کودکی نتوانسته به علت آزارهای کلامی و غیر کلامی که به وی رسیده و مجازات می شود.

اگر کودکی بی دلیل درس نمی خواند و یا در منزل برخی وسایل را عمدا می شکند و یا خراب می کند به دلیل آزارهای کلامی است که دیده، اما قدرت درک و یا پاسخگویی را نداشته و با این رفتارها به آن پاسخ می دهد.

ممکن است در نوجوانی برخی از رفتارها مانند درگیر یبا دوستان و همکلاسی ها و یا بزرگترها زیاد مهم نباشد اما در بزرگسالی این رفتارها تقویت شده و به یک بزه تبدیل می شود که گاهی اوقات قابل جبران نیست.

بهترین توصیه به افرادی که خواسته یا ناخواسته با زبان و کلام خود کودک آزاری می کنند سر گذشت نوجوانان، جوانان و یا بزرگترهایی که در کنج زندان ها هستند را مطالعه کنند.

ادامه دارد...