ساخت رایانه های کوچکتر از مورچه

یک محقق ایرانی که به عنوان رئیس استراتژی میکروکنترل کننده ها در شرکت فری‌اسکیل فعالیت می کند یک میکروتراشه کوچک ساخته که تنها دومیلیمتر مربع است و دربرگیرنده تمام اجزای یک رایانه کاربردی کوچک است و می تواند نقطه آغاز نوید بخشی برای ساخت رایانه های کوچک باشد.

این تراشه با نام KL02 توسط شرکت فری‌اسکیل ساخته شده از هر طرف از اکثر مورچه ها کوچکتر است و دارای حافظه فشرده ، رام، پردازنده و قطعات دیگر است.

پیدایش این تراشه در نتیجه تقاضای یک مشتری برای کمک به ساخت یک دستگاه وایرلس بود، دستگاهی که وی تقاضای ساختش را مطرح کرده بود باید به قدر کافی کوچک می بود تا بتوان آن را قورت داد و به قدرت کافی ارزان باشد که بتوان آن را قابل هضم در نظر گرفت.

فری‌اسکیل درحال حاضر این تراشه را برای فروش عمومی ارائه کرده و یک ستاد تحقیق و توسعه به منظور ساخت رایانه های کوچک بیشتری راه اندازی کرده که بتواند داری حسگرها و ارتباطهای وایرلس داده ها باشد.

کیوان کریمی مدیر بخش استراتژی جهانی برای میکروکنترل کننده ها در شرکت فری‌اسیکل اظهار داشت: اینترنتی شدن اشیاء در نهایت به خدمات اشاره می کند، درست شبیه تنظیم کننده های درجه حرارت متصل به اینترنت که می داند چه زمانی به خانه می رسید تا دما را برای همان ساعت در میزان مناسب تنظیم کند اما فناوری این خدمات مبتنی بر پردازش و حسگرها است.

براساس اظهارات این محقق ایرانی، اگر حسگرهای متصل به اینترنت قرار است در دنیای اطراف ما گسترش یابد، این فناوریها باید از نظر اندازه نیز کوچک شوند، مصرف انرژی آنها کاهش یافته و قیمت مقرون به صرفه داشته باشند.

درحال حاضر شرکت فری‌اسکیل نشان داده است که یکی از بهترین راه های این کار ادغام تمام اجزا سازنده  چون پردازنده، حافظه، حسگر، رادیو و آنتن در یک تراشه است که معمولا روی یک برد مدار قرار می گیرد.

قرار است به زودی تراشه KL02 همراه میکروکنترل کننده هایی که اندکی بزرگتر هستند و همگی دارای قابلیت WiFi هستند اواخر سال جاری وارد بازار شود. قابلیت اتصال بی سیم با یک تراشه WiFi روی سایر اجزا فراهم می شود. درحال حاضر این فناوری درحال بهینه سازی است تا تعداد رایانه هایی که با اندازه های میلیمتری تولید می شود، افزایش یابد.

کریمی گفت: تمام این قطعات نامتجانس باید درکنار هم قرار گرفته و با هم ادغام شوند، اما باید به این مسئله پی بریم که این قطعات چگونه می توانند بدون از رفتن کارکرد و عملکرد خود در کنار هم قرار بگیرند. قرار دادن حسگرها و سایر اجزا چالشهایی به همراه دارد چرا که پارازیت الکترونیکی هرکدام از آنها بایکدیگر متفاوت است و این امر ممکن است کار سایر اجزا را با مشکل رو به رو کند. امروز مهندسی تراشه از پردازش انرژی مصرفی آن پراهمیت است.