راه جلوگیری از خیانت همسر کشف شد!

همشهری تندرستی: بساط رمال‌ها پر است از معجون‌ها، ورد‌ها و طلسم‌هایی که قرار است عشق همسر را زیاد و او را پایبند خانه و زندگی کنند. 

بعضی از خانم‌ها هم مشتری پروپاقرص دکان این افراد هستند و هرچقدر از فریبکاری آنها گفته می‌شود گوششان بدهکار نیست. ولی این دفعه قضیه جدی‌تر است. قرار است «علم» به کمک این دسته از خانم‌ها بیاید. اگر می‌خواهید بدانید ماجرا چیست این مطلب را دنبال کنید.

 

آنتی بیوتیکی که وفادار می‌کند

همه خانم‌هایی که نگران بی‌وفایی  همسر خود هستند از خواندن این خبر خوشحال می‌شوند؛ پژوهشگران ژاپنی دارویی یافته‌اند که می‌تواند وفاداری مردان را افزایش دهد. 

این دارو که نوعی آنتی بیوتیک به نام «مینو سایکلین» است می‌تواند مانع از اغوا شدن مردان توسط برخی زنان شود. اما اصلا چرا کسی باید به فکر امتحان یک آنتی بیوتیک برای افزایش وفاداری بیفتد؟ 

داستان از یک سال قبل آغاز شد؛ هنگامی که پژوهشگران دریافتند مصرف این دارو بر وضعیت روانی تعدادی از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی تاثیر مثبتی داشته و تا حد قابل توجهی باعث بهبود آنها شده است. 

اسکیزوفرنی نوعی بیماری روانی است؛ به همین دلیل پژوهشگران ژاپنی تصمیم گرفتند دیگر تاثیرات احتمالی «مینوسایکلین» روی مغز را هم بررسی کنند. 

آنها در پژوهش خود، مردان را به دو گروه تقسیم کردند، یک گروه به مدت چهار روز از مینوسایکلین استفاده کرد و برای گروه دیگر «دارونما» تجویز شد. دارونما‌ها، اصلاً خاصیت دارویی ندارند و فقط به شکل قرص و دارو تولید شده‌اند اما فرد مصرف‌کننده از این موضوع مطلع نیست. 

بعد از چهار روز هر دو گروه در معرض آزمایش‌هایی قرار گرفتند. نتیجه‌ نشان می‌داد مردانی که مینوسایکلین مصرف کرده بودند، کمتر ممکن بود «اغوا» شوند. طبیعی است که این یافته می‌تواند فوق‌العاده هیجان انگیز باشد. اما واقعاً مینوسایکلین چیست و چقدر می‌توان به آن امیدوار بود؟ این پرسش‌ها را از یک متخصص شیمی دارو و یک روانپزشک پرسیدیم.

 

مینوسایکلین؛ پرنفوذ در مغز

دکتر نجمه ادراکی دارو‌ساز و متخصص شیمی دارویی در این باره می گوید: مینوسایکلین نوعی آنتی بیوتیک است که به صورت قرص‌ها و کپسول‌های 50، 75 و 100 میلی‌گرمی در بازار دارویی جهان موجود است.

 مینوسایکلین معمولاً برای درمان نوعی بیماری پوستی به نام «آکنه ولگاریس» به کار می‌رود و روی انواع مقاوم آن هم موثر است. این آنتی بیوتیک سنتز پروتئین‌ها را مهار می‌کند. همچنین روی طیف وسیعی از میکروارگانیسم‌ها اثر می‌گذارد و رشد آنها را متوقف می‌کند. اثر آن هم طولانی مدت است. 

البته مینوسایکلین کاربرد‌های مختلفی دارد و برای درمان انواع بیماری‌ها ممکن است تجویز شود؛ از جمله بیماری‌های پوستی، دهانی – دندانی، سیفلیس عفونت‌های دهانه رحم، عفونت‌های مقعدی و ادراری و اسهال خونی آمیبی. این دارو به دلیل اثرات سرکوب‌کننده سیستم ایمنی در درمان آسم نیز به کار می‌رود. 

همچنین از آن به عنوان یک درمان کمکی در بیماری ایذر هم استفاده می‌شود. نکته مهم این است که مینوسایکلین نسبت به سایر آنتی بیوتیک‌های هم رده خود، حلالیت بیشتری در چربی دارد؛ بنابراین قدرت نفوذ آن به بافت‌هایی چون مغز زیاد است. 

به همین دلیل این دارو ممکن است فشار درون جمجمه‌ای را زیاد کند که با علائمی مانند سردرد، اختلال بینایی، استفراغ و گیجی‌ همراه است. یکی از عوارض جانبی این دارو تغییرات روانی از جمله مشکلات شخصیتی است که البته در موارد نادری ممکن است رخ دهد. یافته اخیر در مورد تاثیرات روانی این دارو تاکنون در هیج یک از منابع علمی رسمی به صورت مستند ذکر نشده است.