اصلاح طلبی یعنی دروغگویی در روز روشن!

 به گزارش بولتن نیوز به نقل از وبلاگ شاخص،رسول منتجب نیا(قائم مقام مهدی کروبی در حزب اعتماد ملی) در مصاحبه اخیر خود با خبرگزاری نسیم به نکات تامل برانگیزی اشاره نمود که در جای خود نیازمند نقد می باشد. منتجب نیا در بخشی از مصاحبه اش در خصوص عملکرد اصلاح طلبان در قضایای فتنه سال 88 اظهارات خلاف واقع و کاذبی داشت که لازم دانستیم به آن پاسخ دهیم.

وی در ارتباط با عملکرد اصلاح طلبان در فتنه سال 88 اظهار داشت:

 - بعد از اینکه نظر مقام معظم رهبری در خصوص انتخابات سال 88 مطرح شد، ما دیگر سکوت کردیم و گفتیم دیگر نظر نظر ایشان است . این تبعیت از رهبری و فصل‌الخطاب دانشتن ایشان است   
 - اینکه اصلاح‌طلبان مردم را در سال 88 به خیابان‌ها دعوت کردند، تهمتی است که به آنان نسبت داده می‌شود 
 - من خودم مصاحبه کردم و گفتم که مجمع روحانیون مبارز دعوت به راهپیمایی نکرده است 
- ما بعد از بیانات رهبری سکوت کردیم، اینکه رهبری حرف بزنند و ما هم گوش کردیم، این همان التزام عملی به ولایت فقیه است، حالا حتما که نباید دل طرف را جستجو کرد که طرف در قلبش چه می‌گذرد

ظاهرا آقای منتجب نیا یا خود را به خواب زده! و یا حافظه اش را از دست داده است! آخر چطور می شود با وجود عملکرد و مواضع عیان و آشکار جریان اصلاحات در فتنه سال 88 ، چنین اظهارات کذبی را بیان نمود؟! البته ما که می دانیم منافع امروز این حضرات اقتضایش پاک کردن و تحریف عملکرد دیروزشان می باشد! ولی بهتر است، اگر می خواهند در جهت منافع امروزشان دروغ بگویند به گونه ای دروغگویی کنند که چنین شاخ دار نباشد!

حال سخن ما خطاب به آقای منتجب نیا:

شما گفتید: بعد از اینکه نظر مقام معظم رهبری در خصوص انتخابات سال 88 مطرح شد، ما دیگر سکوت کردیم و گفتیم دیگر نظر نظر ایشان است . این تبعیت از رهبری و فصل‌الخطاب دانشتن ایشان است

عجب دروغ شاخه داری! آقای عزیز اگر شما اصلاح طلبان سکوت می کردید، دیگر فتنه ای به وجود نمی آمد! بله فتنه زمانی شکل گرفت که آقایان موسوی، کروبی و احزاب اصلاح طلب نظیر مجمع روحانیون مبارز، ادعای تقلب را مطرح کردند و برخلاف قانون و منویات رهبر معظم انقلاب(بیانات ایشان مبنی بر پرهیز از اردوکشی خیابانی در نماز جمعه 29 خرداد) با صدور بیانیه طرفداران خود را به خیابان ها فراخواندند! و کار را تا جایی پیش بردند که حرمت عاشورا و امام(ره) و آرمان هایش را هم شکستند و عرصه را برای هرگونه اقدامات ضد انقلابی فراهم کردند و بیانیه هایی را هم با وقاحت تمام بر علیه نظام اسلامی و ارزش هایش صادر نمودند! حالا شما این عملکرد را تبعیت از رهبری و فصل الخطاب دانستن ایشان می دانید! خیلی وقاحت می خواهد که بگویید: اینکه اصلاح‌طلبان مردم را در سال 88 به خیابان‌ها دعوت کردند، تهمتی است که به آنان نسبت داده می‌شود!

واقعا جالب است که جریان اصلاحات و چهره های شاخص آن هر تهمتی که خواستند به نظام اسلامی در بیانیه های خود زدند و طرفداران خود را به خیابان ها فرا خواندند، حالا طلبکارانه چنین ادعایی را مطرح می کنند و آن را تهمت نسبت به خود می دانند! یاللعجب!

همچنین جنابعالی می گویید: من خودم مصاحبه کردم و گفتم که مجمع روحانیون مبارز دعوت به راهپیمایی نکرده است

اولا شما مگر در آن زمان چه کاره بودید که اعلام کردید، مجمع روحانیون مبارز دعوت به راهپیمایی نکرده است؟! شما که پس از انتخابات سال 84 به همراه رئیس تان(مهدی کروبی) بخاطر خیانت اعضای مجمع روحانیون مبارز به آقای کروبی از آن جدا و حزب اعتماد ملی را تشکیل دادید و شما هم بعنوان قائم مقام این حزب منصوب شدید، پس شما در سال 88 عضو مجمع روحانیون نبودید که بخواهید از طرف آنها اعلام موضع کنید! دوما مجمع روحانیون مبارز با صدور اطلاعیه ای برای 30 خرداد از طرفداران خود دعوت به راهپیمایی نمود و آقایان موسوی و کروبی هم بر حضور خود و برگزاری آن تاکید کردند و این تشکل هم بی توجه به بیانات رهبر معظم انقلاب در نماز جمعه 29 خرداد مبنی بر پرهیز از اردوکشی خیابانی، در یک ترفند زیرکانه تنها 2 ساعت قبل از شروع راهپیمایی که اطلاع رسانی آن در روزهای قبل انجام شده بود، برگزاری آن را لغو نمود! شکی نیست لغو این راهپیمایی تنها 2 ساعت قبل از برگزاری آن، راه فراری بوده برای موفق نشدن پروژه براندازانه ای که جریان اصلاحات در آن زمان در دستور کار خود قرار داد والا اگر این تشکل می خواست در چارچوب و ساختار نظام عمل کند باید بعد از فرمایشات رهبر معظم انقلاب در نماز جمعه 29 خرداد، سریعا با صدور بیانیه این راهپیمایی را به تبعیت از فرامین حکیمانه ایشان لغو می نمود و التزام عملی خود را به ولایت فقیه(بزرگترین میراث حضرت امام(ره)) نشان می داد.

حالا از آنجا که شاید جنابعالی حافظه خود را از دست داده باشید! خوب است که به بخش هایی از بیانیه ساختار شکن مجمع روحانیون مبارز که در آن نظام اسلامی را محکوم به ظلم و جنایت نمودند، نگاهی بیاندازیم:

مردم نجیب ایران که با هزاران امید و آرزو و شور و شوق به پای صندوق‌های رای آمدند، اکنون باید جنازه جوانان خود را از میان خاک و خون بردارند و به سوگ آنان بنشینند، میلیون‌ها انسان در سراسر کشور به نتایج اعلام شده این انتخابات باور و اطمینان ندارند، بلکه آن را محصول یک طرح حساب شده می‌دانند و بدان معترضنند، میلیون‌ها انسان در سراسر کشور می‌خواهند و حق دارند فریاد اعتراض خود را به صورت راهپیمایی و اجتماعات آرام به گوش طرفداران حق و عدالت برسانند. آیا پاسخ این فریادهای حق‌طلبانه سفیر گلوله‌هایی است که سینه فرزندانشان را بشکافد و پیر و جوان و زن و مرد را به خاک و خون بکشد؟... وقتی از نظر میلیون‌ها انسان فهیم و آگاه مجریان و ناظران انتخاباتی در مظان اتهام قرار دارند آیا منطقی است که آنان را برای احقاق حق خویش به محکمه‌ای حواله دهند که داورانش در معرض اتهامند؟... چرا به مردم اهانت می‌کنند و این حرکت مردمی و در کمال وقار و آرامش را به بیگانگان نسبت می‌دهند و هزاران نفر را در خیابان‌ها و از خانه‌هایشان می‌ربایند و با رفتاری بسیار زشت و ناپسند آنان را اعم از زن و مرد به نقاط نامعلوم می‌برند؟  ... آیا آقای مهندس موسوی مسبب اغتشاش‌های است یا آنان که با لشکر‌کشی در خیابان‌ها شهر را به صورت یک پادگان نظامی درآورده‌اند و مردم بویژه جوانان را تحریک می‌کنند و احساساتشان را جریحه‌دار می‌سازند؟ ... مردم می‌گویند در انتخابات امانت‌داری نشده است و باید انتخابات ابطال شود، آیا پاسخ چنین خواسته‌ای بر فرض که به اعتقاد مسئولان برنامه‌ریز و مجریان انتخابات صحیح نباشد،‌ انواع اهانت‌هایی است که از بلندگوهای حکومتی نثار مردم می‌شود و باید پس از آن با چوب و چماق و تفنگ و گلوله به آنان حمله شود، عده‌ای مجروح یا کشته و گروهی هم به بند کشیده شوند؟... بر حسب اطلاع بسیاری از عالمان برجسته حوزه علمیه مبارکه قم و سایر کشور شدیداً تحت فشار قرار گرفته‌اند تا در مقابل میلیون‌ها انسان موضع بگیرند. ما از مقاومت آنان در برابر این زیاده‌خواهی‌ها صمیمانه و متواضعانه تشکر می‌کنیم و امیدواریم مراجع بزرگ تقلید و عالمان برجسته مانند همیشه ملجاء مردم مظلوم باشند و در برابر حق‌کشی‌ها بایستند و تسلیم نشوند و اطمینان داریم که نخواهند شد... (بیانیه مجمع روحانیون مبارز مورخ 1 تیر 1388)