خبرنگار هرزه نگار درست یا غلط

به گزارش وبلاگستان بولتن نیوز؛ نویسنده وبلاگ سرزمین شلمچه نوشت:
    

اظهارات آقای کوچک زاده درباره هرزه نگار بودن برخی خبرنگارنماها، در حالی در صحن علنی مجلس مطرح شد که بلافاصله برخی همکاران پارلمانی با برآشفتگی به اظهارات ایشان واکنش نشان دادند.
و اما در این بین، گفتنی‌ها هست که اظهارات آقای کوچک زاده و واکنش منتقدان بهانه‌ای برای مطرح کردن آن است.
در این وجیزه بنای حمایت از فرد خاصی را ندارم. استعمال واژه صحیح هرزه نگار در صحن علنی و در حضور خبرنگاران درست نبود، درست نبودن این اقدام به دلیل عدم رعایت شرایط است نه غلط بودن اصل آن.
نتیجه‌ای که نگارنده از تجربه‌سال‌های خبری خود دارد، می‌گوید که هرزه نگاری برای «برخی خبرنگاران» دقیقاً صدق می‌کند چرا که برخی خواسته یا ناخواسته، فعلی یا فاعلی، عالماً یا عامداً هرزه‌نگاراند و در این امر تردیدی نیست.
خبرنگاری که به منافع ملی بی‌مبالات است، قلمکاری‌اش حصر در هرزه نگاری‌است، هرزه نگار است و این هرزه نگاری برای جامعه رسانه شدیداً مضر است حالا فرقی نمی‌کند اصلاح طلب باشد یا اصولگرا.
خبرنگار متعهد ایرانی نمی‌تواند به منافع ملی و مبانی انقلاب اسلامی پایبند نباشد، متاسفانه برخی نه تنها پایبند نیستند بلکه، متعهدند به آنچه در تضاد با منافع ملی است.
قداست قلم تا حدی است که خدا در قرآن به آن سوگند می‌خورد و این ابزار مقدس برای هر استفاده‌ای مباح نیست لذا برای استفاده صحیح و دینی از این ابزار مقدس، لازم است که استفاده از این ابزار در عرصه اطلاع‌رسانی جز برای مومنان که امام صادق(ع) اصالت آنرا به امانت داری و راست‌گویی تعریف کرده است، فراهم نباشد.
نمی‌خواهم زحمت و مساعی همکاران محترم خبرنگار را نادیده بگیرم به قطع می‌توان ادعا کرد که خبرنگاران ما از شریف‌ترین انسان‌ها هستند اما منطقی نیست که بگوییم تمام خبرنگاران به رسالت ملی و دینی خود پایبند هستند، چرا که نقض آن بارها و بارها مشاهده شده است به استناد علم منطق که اذعان دارد اصالت هر اصلی با وارد شدن حتی یک نقص، فاقد اصالت می‌شود، میتوان گفت که متعهد بودن تمام کسانی که خبرنگاری می کنند، به مبانی دینی و منافع ملی موضوعیت ندارد.
بنابر این، اصالت خبرنگاران متعهد برای همه آنها که خبرنگاری می‌کنند با توجه به شواهد موجود از جمله پناهندگی، مزدوری و رابطه با بیگانگان- که اخیرا وزارت اطلاعات یک شبکه اطلاعاتی آنها را منهدم کرده است- نقض دارد. با این وجود چگونه می‌توان به اینکه برخی که خبرنگاری می‌کنند هرزه نگارند، اعترض کرد؟ از دوستان محترمی که به هرزه نگاری برخی‌ها معترضند، باید پرسید سخنرانی در سنای ایتالیا و مصاحبه‌های ضد ایرانی باvoa , bbc و قلم زنی برای دشمنان بی‌چون چرای ملت ایران، اگر هرزه نگاری نیست، پس نامش چیست؟ اگر خدای‌ناکرده به این دسته از افراد به جای هرزه نگار، خبرنگار گفته شود،توهین به خبرنگاران متعهدی که بخشی از آنها خبرنگاران پارلمانی هستند، با کدام توجیه قابل پدیرش است؟ گروهی برای منافع ملی و اصول دینی خود می‌نگارند و قلیلی دیگر برای دشمنان ایران اسلامی، حالا جمع این دو اجتماع نقیضین است یعنی نمی‌توان هر دو گروه را خبرنگار نامید مگر اینکه گروهی خبر و دیگری هرزه، نگار باشند.