آیا فکر میکنید نیمی از پدر و مادرها که عضو فیسبوک هستند، برای این عضو این سایت شدهاند که عاشقش بودند؟ نه، ابدا! آنها فقط مشغول انجام عملیات محرمانه هستند!
مرضیه فلاح: شاید تصور شود بزرگترها برای تجدید خاطرات دوران جوانی، آشنایی با آدم های جدید و ارتباط با اقوام دوری که هیچوقت واقعا دوستشان نداشتند، به دنیای فیسبوک وارد میشوند. اما اخیرا یک تحقیق جدید نتایج جالبی را نشان داده است.
مطالعه آمارهای ارائه شده توسط سایت Mashable باعث میشود به درک جدیدی از دنیای بزرگسالان دست یابیم. این آمار حیاتی نشان میدهند که والدین آمریکایی قصد تقلید از فرزندانشان را ندارند، بلکه فقط میخواهند از کارهای آنها سر درآورند. مشخص است که میزان اعتماد والدین به بچهها به اندازه اعتماد مردم به اخبار روزنامه پراودا در دوره برژنف است! برای همین والدین به لحاظ روانی تصور میکنند باید برای کنترل فرزندانشان، اقداماتی اساسی در جهت پیوستن به آنان انجام دهند.
در حقیقت، این مطالعه نشان میدهد که دلیل ورود نیمی از والدین به فیسبوک، حداقل تا حدی، این است که بدانند آیا فرزندانشان مواد مخدر خاصی مصرف میکنند، با چه جور آدمهایی مراوده دارند و البته اینکه درباره والدینشان چطور فکر میکنند. ۴۳ درصد والدین تایید میکنند که هر روز صفحه فیسبوک فرزندانشان را بررسی میکنند و ۹۲ درصد آنها برای راحتتر کردن کارشان، دوستان فیسبوکی فرزندانشان هستند.
ممکن است بعضیها اینطور برداشت کنند که والدین آمریکایی افراد خیلی رو راستی نیستند ، این یک نتیجه گیری اجتنابناپذیر است. والدین با درخواست دوستی از فرزندانشان در فیسبوک این قضیه را که مشغول جاسوسی آنها هستند علنی میکنند. اما آیا آنها به این فکر نمیکنند که با این کار فرزندانشان خودشان را به طور کامل در
فیسبوک مطرح نمیکنند و به سراغ سرویسهای دیگری نظیر تامبلر، اینستاگرام یا جاهای دیگر میروند؟
شاید یکی از دلایلی که بچهها فکر میکنند فیسبوک قدیمی شده است همین باشد. طبق آمارهای پایگاه داده آموزش آنلاین، یک سوم اعضای فیسبوک، اگر میتوانستند، والدینشان را از لیست دوستانشان حذف میکردند. با این همه، سوال اصلی این است که خود والدین تا چه حد اطلاعات خودشان را در فیسبوک به نمایش میگذارند؟
مطمئنا بچهها هم در صفحه صفحات فیسبوک پدر و مادرشان گشت میرنند و در مورد افرادی که در لیست دوستان آنها هستند کنجکاوی میکنند. قطعا بچهها به پروفایلهای این افراد هم نگاهی خواهند کرد و آرزو میکنند هرگز شبیه بعضی از آنها نشوند.
میدانیم که بچهها خیلی بیشتر از والدینشان از تکنولوژی سر در میآورند، با این اوصاف آیا آنها نمیتوانند جاسوسان بهتری هم باشند؟
با اینکه والدین تصور میکنند در پیگیری فعالیتهای فرزندانشان خیلی زیرک هستند اما به نظر میرسد در جوامع مجازی، این بچهها هستند که اطلاعات بیشتری به دست میآورند و در زمان مناسب و وقتی نیاز داشته باشند از این اطلاعات استفاده میکنند. باجگیری هیچ وقت از مد نمیافتد!