تولید 131.4 میلیون تن فولاد خام در4 برنامه توسعه/ بی ثباتی مدیریت فولاد در سال های اخیر و کاهش رشد سرمایه گذاری

گروه اقتصادی ـ عملکرد تولید فولاد خام و محصولات نهایی در کشور طی برنامه های اول تا چهارم توسعه روند افزایشی داشته ودر برخی سال ها، ظرفیت سازی و سرمایه گذاری بیش از سال های دیگر بوده است. اما در سال های اخیر، نه تنها سرعت رشد سرمایه گذاری ها و ظرفیت سازی ها نسبت به چهاربرنامه توسعه اول تا چهارم کاهش یافته بلکه بی ثباتی مدیریتی در سازمان ایمیدرو و شرکت ملی فولاد و طرح های فولادی و کند شدن پیشرفت طرح های فولادی در دست اجرا، از شاخص های عملکرد صنعت فولاد کشور بوده است و البته باید توجه داشت که شرکت هایی مانند فولاد مبارکه که دستاورد برنامه های قبلی بوده اند، عملکرد قابل قبولی داشته اند.

به گزارش بولتن نیوز، ظرفیت سازی ها و سرمایه گذاری هایی که در دوره برنامه و دوم صورت گرفته، نتیجه اش در برنامه سوم و چهارم نمود پیدا کرده و همچنین سرمایه گذاری در برنامه سوم و چهارم، خود را در برنامه پنجم نشان داده است.

اما بررسی های آماری نشان می دهد که در دوره برنامه پنجم، میزان رشد سرمایه گذاری ها و همچنین ظرفیت سازی ها نسبت به چهار برنامه توسعه اول تا چهارم کمتر بوده است در نتیجه در سال های پیش رو، باید انتظار داشت که به میزان سال های 1368 تا 1388 شاهد رشد تولید فولاد خام و محصولات نهایی فولادی در کشور نباشیم.

تولید 12 میلیون تنی فولاد برنامه اول توسعه

عملکرد برنامه اول توسعه در سال های 1368 تا 1372 نشان می دهد که تولید فولاد خام به میزان 12.3 میلیون تن بوده و تولید محصولات نهایی فولادی نیز 12.8 میلیون تن بوده است.

ظرفیت تولید فولاد خام در سال پایان برنامه اول توسعه، یعنی 1372 به 6.2 میلیون تن در سال رسید ودر واقع بیشترین رشد ظرفیت سازی تولید فولاد خام درسال های بعد از انقلاب و جنگ را در سال های برنامه اول شاهد بوده ایم و این ظرفیت سازی بزرگ، زمینه ساز رشد تولید فولاد در سال های بعد بوده است.

ظرفیت تولید محصولات فولادی نیز در سال 1372 به 6.5 میلیون تن رسید که نشان دهنده رشد صنایع فولادی و کارخانه های فولادی کشور در سال های برنامه اول و ظرفیت سازی های این سال ها بوده است.

ظرفیت تولید 7.2 میلیون تنی فولاد در سال پایانی برنامه دوم

در دوره برنامه دوم توسعه، سال های 1374 تا 1378  تولید فولاد خام به میزان 28.4 میلیون تن بوده که نسبت به برنامه اول 131 درصد رشد داشته و در واقع 2.3 برابر شده است.

این رشد تولید نتیجه سرمایه گذاری های برنامه اول توسعه بوده و سرمایه گذاری وظرفیت سازی های برنامه اول توسعه، موجب شد که در طول برنامه دوم، شاهد افزایش رشد تولید فولاد باشیم.

همچنین تولید محصولات نهایی فولاد در برنامه دوم، نیز به میزان 24.9 میلیون تن بوده است که نسبت به برنامه اول توسعه رشد 95 درصدی داشته است و رشد محصولات نهایی فولادی در سال های 1374 تا 1378 نتیجه رشد تولید فولاد در این سال ها، و افزایش سرمایه گذاری و ظرفیت سازی تولید فولاد در سال های برنامه اول 1368تا 1373بوده است.

ظرفیت تولید فولاد خام در سال پایانی برنامه دوم یعنی سال 1378به  7.2 میلیون تن رسید

ظرفیت تولید محصولات فولادی نیز در سال 1378 به 7.6 میلیون تن رسید که نشان دهنده رشد صنایع فولادی و کارخانه های فولادی کشور در سال های برنامه اول تا دوم بوده و به تدریج شاهد افزایش صنایع فولادی و مصرف فولاد کشور در بازسازی ها و راه اندازی صنایع  و افزایش ظرفیت تولید صنعتی کشور بوده ایم.

ظرفیت تولید 10.1 میلیون تنی فولاد خام در برنامه سوم توسعه

در دوره برنامه سوم توسعه، 1379 تا 1383 تولید فولاد خام به 38 میلیون تن رسید که نسبت به برنامه دوم توسعه 34 درصد رشد کرده است و این موضوع نشان می دهد که رشد سرمایه گذاری و ظرفیت سازی در دوره برنامه دوم و سوم نسبت به برنامه اول کند شده است. اما در مجموع تولید فولاد حدود 10 میلیون تن افزایش یافته است.

تولید محصولات نهایی فولاد نیز در برنامه سوم توسعه، به 36.7 میلیون تن رسید که 47 درصد رشد نسبت به سال های برنامه دوم توسعه  رشد داشته است.

این میزان رشد نیز نسبت به رشد 95 درصدی برنامه دوم، کاهش نشان می دهد. اما در مجموع نشان دهنده افزایش 12 میلیون تنی تولید محصولات فولادی است.

ظرفیت تولید فولاد خام درسال پایانی برنامه سوم توسعه 1383 نشان می دهد که ظرفیت تولید فولاد به 10.1 میلیون تن رسیده که  رشد قابل توجهی نسبت به برنامه دوم توسعه داشته است.

ظرفیت تولید محصولات فولادی نیز در سال 1383 به 10.7 میلیون تن رسید که نشان دهنده رشد صنایع فولادی و کارخانه های صنعتی کشور، ظرفیت سازی های جدید در صنایع کشور از جمله صنعت خودرو در سال های برنامه اول تا سوم بوده است.

ظرفیت تولید فولاد خام 17.7 میلیون تنی سال 1388 پایان برنامه چهارم توسعه

در برنامه چهارم توسعه یعنی سال های 1384 تا 1388 نیز تولید فولاد خام کشور به 52.7 میلیون تن رسید که رشد 39 درصدی نسبت به برنامه سوم داشته و در مقایسه با رشد 34 درصدی برنامه سوم بیشتر شده است که نشان دهنده تقویت ظرفیت و سرمایه گذاری تولید فولاد در طول برنامه سوم و در دولت خاتمی بوده است.

عملکرد تولید محصولات نهایی فولاد نیز معادل 50.6 میلیون تن بوده است که رشد 38 درصدی نسبت به برنامه سوم داشته و این رشد نسبت به رشد 47 درصدی تولید محصولات فولادی برنامه سوم کند شده است.

ظرفیت تولید محصولات فولادی نیز در سال 1388 به 14 میلیون تن رسید که نشان دهنده رشد صنایع فولادی و کارخانه های فولادی کشور در سال های برنامه اول تا چهارم بوده است.

تولید  131.4 میلیون تن فولاد خام در4 برنامه توسعه

ظرفیت تولید فولاد خام 17.7 میلیون تنی سال 1388 پایان برنامه چهارم توسعه نشان می دهد  که در برنامه چهارم، به خاطر ظرفیت سازی و سرمایه گذاری های عظیم سه برنامه توسعه اول تاسوم، دستاورد این سرمایه گذاری های عظیم به نتیجه رسیده و تولید فولاد خام کشور به 18 میلیون تن رسید.

در مجموع معادل 131.4 میلیون تن فولاد خام در چهار برنامه توسعه و در 21 سال از 1368 تا 1388 تولید شده است و تولید اسمی سالانه فولاد در برنامه چهارم 4.3 برابر تولید فولاد خام در برنامه اول بوده است و به عبارتی، رشد 330 درصدی داشته است

مجموع تولید محصولات نهایی فولاد نیز در چهار برنامه توسعه بعد از انقلاب معادل 125 میلیون تن بوده است و تولید اسمی سالانه محصولات نهایی فولاد، در این سال های یعنی از سال 1368 تا 1388 معادل 3.95 برابر شده است و به عبارتی 295 درصد رشد کرده است.

بی ثباتی مدیریت  فولاد در سال های اخیر و کاهش رشد سرمایه گذاری و ظرفیت سازی

بی ثباتی مدیریت در حوزه صنایع معدنی و فولاد کشور، یکی از مهمترین تحولات سال های اخیر بوده که تاثیر قابل توجهی در کند شدن روند سرمایه گذاری ها و سرمایه گذاری ها به خصوص در طرح های فولادی جدید داشته است.

در سال های اخیر، سازمان توسعه صنایع معدنی ایمیدرو، به عنوان متولی اصلی معادن و صنایع معدنی کشور، شاهد حضور چند مدیر بوده است و تغییر و تحولات زیادی را در مدیریت ایمیدرو شاهد بوده ایم.

شرکت ملی فولاد که مجری اصلی طرح های فولادی است تغییرات سریع مدیریتی را شاهد بوده و مدیران تنها بر اساس روابط و عدم تخصص و انگیزه انتخاب شده اند و اجرای واحدهای توسعه فولاد نیز با کندی همراه بوده است.  به طوریکه مجموع رشد و درصد پیشرفت طرح های فولادی که قرار بود در سال 89 به بهره برداری برسد از ابتدای 89 تاکنون کمتر از 2 درصد رشد کرده است و در سه سال اخیر، با کمترین پیشرفت مواجه بوده است.

در حال حاضر بخش عمده قراردادهای موجود شرکت ملی فولاد ایران با پیمانکاران و مشاوران منقضی شده است وشرکت ملی فولاد هیچ یک از آنها را تمدید نکرده است این در حالیست که پیمانکاران و مشاورین بیشترین همکاری را در طرح مدیریت جدید نیمه دوم سال 91 اعمال کرده اند ولی به دلیل ملاحظات مدیریتی هیچ یک از الحاقیه های تفاهم شده توسط مدیرعامل فولاد امضا نشد و عملا مدیرعامل شرکت ملی فولاد 4 ماه خلا کاری را در این شرکت با این اهمیت سپری کرد.

در حال حاضر شرکت ملی فولاد ایران نه تنها مدیرعامل ندارد بلکه اصلی ترین معاونت خود را که مجری طرح های فولادی است، قبلا به شرکت دخانیات منتقل نموده است و در حال حاضر میلیاردها تومان سرمایه گذاری بدون سرپرست مانده است.

شایع شده است که معاونت برنامه ریزی و توسعه گروه ملی فولاد قرار است به عنوان مدیرعامل گروه ملی فولاد انتخاب شود.