وحدت شیعه وسنی؛ چرا و چگونه!؟
تولی و تبری از مسائل قطعی دین مبین اسلام است و این دو فقط در کنار هم به اوج خود می رسند. هرکسی که نسبت به شخصی دیگر محبت می ورزد باید به دشمنان محبوبِ خود نیز اظهار نفرت و انزجار کند. این طبیعتی است لا یتخلف که استاد شهید مرتضی مطهری در کتاب جاذبه و دافعه به تفصیل در رابطه با آن بحث کرده است .
بنابر
این عشق و محبت به اهل بیت عصمت و طهارت، خاصتا حضرت مولی الموحدین لازمه
ای لاینفک دارد که آن برائت از معاندین حضرت امیر(ع) است .
این
در حالی است که قرآن کریم و سیره اهل بیت(ع) به ما نشان می دهد، یکی از
راههای ابراز برائت "لعن کردن" معاندین است ،در آیه 59 سوره بقره می خوانیم "
" إِنَّ
الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَالْهُدَى مِن
بَعْدِ مَا بَیَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِی الْکِتَابِ أُولَـئِکَ یَلعَنُهُمُ
اللّهُ وَیَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ
کسانى
که دلایل روشن، و وسیله هدایتى را که نازل کرده ایم، بعد از آنکه در کتاب
براى مردم بیان نمودیم، کتمان کنند، خدا آنها را لعنت مىکند؛ و همه لعنت
کنندگان نیز، آنها را لعن مىکنند "
و درآیه 57 سوره احزاب خواندیم :
" إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی
الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَاباً مُّهِیناً "
آنها
که خدا و پیامبرش را آزار مىدهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنیا و
آخرت دور ساخته، و براى آنها عذاب خوار کنندهاى آماده کرده است.
سیره نبوی
پیامبر
اسلام که به فرموده قرآن "رحمة للعالمین" است نیز سخنان بسیاری در رابطه
با لعن داشتند به نحوی که پژوهشگران سیصد عنوان روایت نبوی در موضوع لعن که
فقط از این کلمه استفاده شده است استخراج نمودند. در کتب روایی ما بخاطر
کثرت روایات با این موضوع، فصل خاصی تحت عنوان"باب کفر الثلاثة ونفاقهم وفضائح أعمالهم وقبائح آثارهم وفضل التبری منهم ولعنهم"
قرار داده شده. در رفتار اهل بیت (ع) نیز "تبری" نسبت به "شیعه ستیزان"
بسیار بوده امام صادق (ع) می فرمایند: اللهم العنهما وابنتیهما وکلّ من
مال میْلهم وحذا حذوهم وسلک طریقتهم، وتصدّر ببدعتهم، لعنا لایخطر على بالٍ
ویستعیذ منه أهل النار، العن اللهم من دان بقولهم، واتّبع أمرهم، ودعا إلى
ولایتهم، وشکّ فی کفرهم من الأولین والآخرین. بحار الانوار ج30 ص396
در
زیارت عاشورا و دیگر ادعیه هم مکرر لعن بر معاندین و مخالفین اهل بیت ذکر
شده که دلالت بر صحت این عمل البته –بشرطها و شروطها- دارد .
سوال؛
آیا
همه این دلائل بر این دلالت می کند که به صورت علنی و در ملا عام یا در
مراسمات _ ولو بصورت مخفیانه _ به خلفای سه گانه لعن وناسزا بگوییم؟! مقام
عظمای ولایت در دیدار با مردم سنندج می فرمایند: هرکس به مقدسات اهل سنت
توهین کند سرباز دشمن است. اهانت به مقدسات اهل سنت حرام شرعی و خلاف قانون
است. 22/2/88
خون‌هایی که به گردن ما خواهد بود
توهین
و لعن بعضی از شیعیان نسبت به مقدّسات اهل تسنن را می‌توان عامل اصلی
تشدید بسیاری از اختلافات مذهبی و فرقه‌ای در جهان اسلام دانست. که
متأسفانه این رفتار علاوه بر مخالفت صریح با کلام و سیره‌ی عملی ائمه،
علیهم‌السلام، امروز از هر جهت مخالف مصالح شیعیان و مسلمانان بوده و سودی
جز تقویت جبهه‌ی دشمنان اسلام ندارد. برای دقت بیشتر در این موضوع توجه به
مربوط به بیش از چهار قرن پیش یعنی زمانی که ارتباطات بسیار محدود بوده
است جلب می‌نماییم :
صاحب قصص العلماء، میرزا محمد تنکابنی، می‌نویسد: «[در زمان محقق کرکی ] علمای
شیعه که در مکّه بودند به علماء اصفهان نوشتند، یعنی به ارباب محراب‌ها و
منبر‌ها، که شما سب [=دشنام] می‌نمایید متخلفین را در اصفهان، و ما در
حرمین شریفین می‌باشیم و ما را عامه به سبب این سب عذاب می‌نمایند...» " انکم تسبون ائمتهم فی اصفهان و نحن فی الحرمین نعذب بذلک العن و السب "]
جای
بسی تاسف دارد که برخی از اهل سواد برخلاف تمام مبانی اسلامی و سخنان امام
و رهبری مبنی برتسمیه ایام ولادت رسول الله -بنا بر قولین- به هفته
وحدت ؛پرچم مخالفت برافراشته آن را"هفته برائت"نامیده اند
این
که ما ظالمان به حق اهل‌بیت، علیهم‌السلام، را مستحق لعن می‌دانیم و در
زیارت عاشورا به لعن آنها می‌پردازیم، جای تردیدی در آن نیست، خود اهل سنت
هم مایلند، ظالمان به اهل‌بیت، علیهم‌السلام، را لعنت کنند، اما این که
مراسمی خاص پیرامون این موضوع تشکیل شود و با تصریح به نام افرادی آنها را
مخاطب لعن خویش قرار دهیم، باز هم خودْفریبی است که ما را در دامان
دشمنانِ اسلام می‌اندازد؛ چون بخش عمده ثمره برگزاری این مراسم اعلام
عمومیِ آن، برای تبلیغات هدفمند است، به گونه‌ای که حتی اگر خود مراسم در
خفا برگزار شود، خبر آن، اثر خود را خواهد گذاشت
بدعت 9 ربیع الاول
برخی
مجالس وهن‌آمیز که به اسم تشیع در خانه‌ها برگزار می‌شود که برگزار کننده
همین مجالس ساده و به ظاهر مخفیانه!! خسارت بزرگی به مکتب راستین اهل
بیت(ع) وارد کرده و مسئولیت خون هزاران شیعه مظلوم زاهدانی، پاکستانی،
عراقی، لبنانی و ... را به گردن می‌گیریم .
روز
نهم ربیع‌الاوّل در فرهنگ عوام شیعه، به روز کشته شدن خلیفه دوّم شهرت
یافته است. آنها این امر را مسلّم میدانند که در چنین روزی خلیفه دوّم به
دست مردی ایرانی به نام ابولؤلؤ مجروح و مقتول می‌گردد. داستان‌ها و
افسانه‌های بسیاری نیز در این‌باره میان آنها رواج یافته که بیشتر آنها را
می‌توان ساخته و پرداخته فرهنگ عوام دانست. ولی با این حال در این میان
دست‌های مشکوکی نیز بوده‌اند که همواره خواسته‌اند به این قضیه دامن زده و
آن را از اعتقادات شیعه به شمار آورند .
اما
با رجوع به کتاب‌های تاریخی و بررسی آنها به این حقیقت خواهیم رسید که
تمامی آنها به اتفاق ماه ذی‌الحجه را به عنوان مَقْتَل خلیفه دوّم معرفی
نموده‌اند و با اندکی اختلاف در روز آن، دوشنبه یا چهارشنبه، 26 یا 27
ذی‌الحجه را به عنوان روز مجروح شدن خلیفه دوّم شناخته‌اند. به‌گونه‌ای که
می‌توان گفت وقوع این حادثه در این ماه از امور قطعی و متواتر در نزد
تاریخ‌نویسان بوده است. (برای مشاهده اسناد این کتابها نگاه شود به: کتاب
نهم ربیع جهالت ها خسارت ها، مهدی مسائلی، ص 10-13
علاوه
بر اجماع تاریخ‌نویسان بر وقوع قتل خلیفه دوّم در ماه ذی‌الحجه، بسیاری از
بزرگان و علمای شیعه نیز در هنگام بحث از کشته شدن خلیفه دوّم تاریخ آن را
در ماه ذی‌الحجه دانسته‌اند به گونه‌ای که حتی بعضی از آنان با تصریح به
نادرست بودن نسبت روز نهم‌ربیع به روز کشته شدن خلیفه دوّم، اجماع شیعه و
سنی را بر وقوع این حادثه در ماه ذی‌الحجه یافته‌اند. که تعدادی از این
بزرگان عبارتند از: شیخ مفید، ابن ادریس حلی، سید بن طاووس، شیخ ابراهیم بن
علی کفعمی و علامه‌ی حلی و ...(قدس الله اسرارهم) (برای مشاهده عبارات این
بزرگان نگاه شود به: کتاب نهم ربیع جهالتها خسارتها، مهدی مسائلی، ص 14-20 )
خاطره آیت الله مرعشی از مراسم عجیب شیعه‌کشون
آیت الله مظاهری در نقل خاطره‌ای از استادشان آیت الله مرعشی نجفی می‌فرمایند :
«خدا
رحمتش کند، درجاتش عالیست، عالی‌تر کند، مرحوم آیت الله مرعشی، من
مکاسب پیش ایشان خواندم، هم کفایه خواندم، هم مکاسب... ایشان
بنایشان این بود برای اینکه خسته نشوند، یک قصه‌ای گاهی اوقات یا
خیلی از اوقات در میان درس برای شاگردها می‌گفتند، و یکی از
قصه‌هایشان این بود که می‌گفتند :
پدر
من از علمای نجف بوده یک شاگرد سنی داشت، این بالاخره می‌خواست
برود کردستان و کرمانشاه، این با پدر من خداحافظی کرده علاقه به پدر
من داشت، رفت، پدر من آمد ایران و رفت مشهد، و این عالم جلیل‌القدر
گفته بود در برگشت قافله ما غروب رسید کرمانشاه، من خیلی وحشت کردم
که حالا چه می‌شود، آن وقت وضع کرمانشاه وضع کردستان روی قاعده
شیعه و سنی‌گری خیلی بد بود، می‌گوید دیدم ناگهان اتفاقی آن شاگرد
من پیدا شد، خیلی با من گرم گرفت و بالاخره با زور و رودربایستی من
را برد خانه خیلی هم خدمت کرد به من .
بعد آخر شب به من گفت: آقا ما یک جلسه‌ای داریم شما بیاید برویم
توی این جلسه، گفتم می‌آیم. می‌گوید مرا بردند توی آن جلسه، مرحوم
آقا نجفی گفتند، پدرم می‌گفتند وقتی نشستم توی جلسه، دیدم این سبیل
گُنده‌ها، سبیل کشیده‌ها دارند می‌آیند، تعجب کردم، چه خبر است، یک
وقت مَنقَلی پر از آتش که آتش زغالی که اَلُو داشت، این‌را هم
آوردند، یک مجمع را هم آوردند گذاشتند روی این آتش‌ها، روی این منقل .
می‌گوید
من تعجب کردم، ترس هم من‌را گرفته بود که اینها چه کار می‌خواهند
بکنند، یک‌وقت دیدم یک جوانی زیر غُل و زنجیر، آقای نجفی می‌گفتند
پدر من گفتند چون من همدانی‌ها را می‌شناختم این قیافه، قیافه
همدانی بود، بالاخره آوردندش زیر غُل و زنجیر، یک سفره چرمی هم
پَهْن کردند، او را نشاندند روی سفره چرمی و یک کسی با یک ضربت
گردن آنرا زد، آن مجمع که داغ بود گذاشتند روی گردن اینکه خون
بیرون نیاید، غُل و زنجیرها را هم باز کردند این هی دست و پا می‌زد
اینها هم قاه قاه می‌خندیدند، گفت من غش کردم .
بالاخره
قضیه تمام شد و من در حال غش بودم، کم‌کم مَرا به هوش آوردند اما
آن موقعی که نزدیک بود به هوش بیایم می‌دیدم با هم زمزمه دارند،
این شیعه است این‌را هم بیایید دومی‌اش باشد، آن طلبه می‌گفت: نه
بابا من درس پیش ایشان خواندم، این از آن سنی‌های داغ است معلم
من بوده، بالاخره من را نجات داد، آمدیم خانه، وقتی من حال آمدم،
این طلبه به من گفت: آقا من سنی هستم، اما مُرید شما هستم، می‌دانید
شما را خیلی دوست دارم، نمی‌خواستم ناراحتتان کنم، اما بُردم آن‌جا
یک پیام بدهید به علمای نجف و پیام این، که شما عُمَرکُشون کنید ما
هم این‌جور می‌کنیم، ما رسم‌مان است یک شیعه را یک جایی پیدا
می‌کنیم زندانی‌اش می‌کنیم غُل و زنجیر می‌کنیم تا شب چهارشنبه، شب
چهارشنبه همه ما جمع می‌شویم برای رضایت خدا، قربة الی الله این‌را
می‌آوریم و این بلا را به سرش می‌آوریم که تو دیدی .»
مقام معظم رهبری: فاطمه زهرا(س) از این کار راضی نیست
مقام
معظم رهبری در روز 27 آذر سال 1387در همین رابطه می‌فرمایند:«بعضی‌ها به
نام شادکردن دل فاطمه‌زهرا، علیها‌السلام، این روزها و در این دوران ما
کاری می‌کنند که انقلاب را که محصول مجاهدت فاطمه زهراست، در دنیا لنگ
کنند! می‌فهمید چه می‌گویم؟ بهترین وسیله‌ای که دشمنان بزرگ انقلاب پیدا
کردند برای اینکه نگذارند انقلاب به کشورهای اسلامی برود، می‌دانید چه
بود؟ گفتند این انقلاب، اسلامی نیست! گفتند اینها دشمن شما _ چند صد میلیون
مسلمان _ هستند! امام بزرگوارمان ایستاد و گفت این انقلاب، اسلامی است؛
شیعه و سنی در کنار هم هستند؛ کنار هم هستند. اگر امروز کسی کاری کند که آن
دشمن انقلاب، آن مأمور سیای آمریکا، آن مأمور استخبارات کشورهای مزدور
آمریکا، وسیله‌ای پیدا کند، دلیل پیدا کند. نواری پیدا کند، ببرد این‌جا و
آن‌جا بگذارد، بگوید کشوری که شما می‌خواهید انقلابش را قبول کنید، این
است، می‌دانید چه فاجعه‌ای اتفاق می‌افتد؟ بعضی‌ها دارند به نام فاطمه
زهرا، علیها‌السلام، این کار را می‌کنند .
در حالی که فاطمه‌زهرا علیها‌السلام
راضی نیست. این همه زحمت برای این انقلاب کشیده شد. آن مرد الهی، آن وارث
واقعی فاطمه‌زهرا، علیها‌السلام، در زمان ما، آن همه زحمت کشید. این
جوان‌های پاک ما این‌جور رفتند خون‌هایشان را ریختند تا انقلاب را بتوانند
عالم‌گیر کنند. آن وقت یک نفری که معلوم نیست تحت تأثیر کدام محرکی واقع
شده، به نام شادکردن دل فاطمه زهرا، کاری بکند که دشمنان حضرت فاطمه‌زهرا
را شاد کند .
نظر علما در رابطه با مراسم عیدالزهرا !
آیت‌الله
خامنه‌ای: هرگونه گفتار یا کردار و رفتارى که در زمان حاضر سوژه و بهانه
به دست دشمن بدهد و یا موجب اختلاف و تفرقه بین مسلمین شود شرعاً حرام اکید
است .
آیت‌الله
نوری همدانی نیز می‌نویسد: چیزی به عنوان رفع قلم در روز به خصوصی نداریم و
مسلمانان باید از تفرقه بپرهیزند و از هر چیزی که موجب وهن مذهب می باشد
جداً اجتناب نمایند .
آیت‌الله مکارم شیرازی در پاسخ خود به این استفتا مرقوم کرده است: اولاً : روایتی
با عنوان رفع قلم در آن ایام مخصوص در منابع معتبر نداریم. و ثانیاً بر
فرض چنین چیزی باشد که نیست مخالف کتاب و سنت است و چنین روایتی قابل
پذیرفتن نیست و حرام و گناه در هیچ زمانی مجاز نیست.هم چنین سخنان رکیک و کارهای زشت دیگر. و ثالثاً: تولّی و تبرّی راههای صحیحی دارد نه این راههای خلاف .
آیت‌الله بهجت(ره): عیدالزهراء روز بیان مشترکات میان شیعه و اهل تسنن و ترک لعن است
هوالاخر
بیایید اعمالمان را با ولایت تطبیق دهیم نه با دلمان،بیایید به فتوای امام خامنه ای که لازم الاتباع است,عمل کنیم؛
متن فتوای مقام معظم رهبری
یحرم
النیل من رموز إخواننا السنة فضلاً عن اتهام زوجه النبی بما یخل بشرفها بل
هذا الأمر ممتنع على نساء الأنبیاء وخصوصاً سیدهم الرسول الأعظم
اهانت
به نمادهای برادران اهل سنت از جمله اتهام زنی به همسر پیامبر اسلام حرام
است. این موضوع شامل زنان همه پیامبران و به ویژه سید الانبیاء پیامبر اعظم
می‌شود .
و
در آخر اینکه بعضی ها با بیان اینکه وحدت طلب و اسلام دوست هستند و به اسم
مقام معظم رهبری و جمهوری اسلامی ایران به اهل سنت توهین می کنند و خود را
مسلمان هم میدانند این آدمها بدانند که دقیقا تیر جنگ نرم اسرائیل و
آمریکا به آنها خورده است و خون شهدای این انقلاب و شهید سردار شوشتری را
که لطف و ارادت زیادی نسبت به اهل سنت داشتند پایمال کرده اند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
