يك فنجان قهوه، آغاز تحميلات!

دليل آن هم بيشتر به خاطر سياست‌هايي بود که دولت‌هاي گوناگون آمريکا عليه جمهوري اسلامي ايران از همان بدو پيروزي انقلاب اتخاذ کرده‌اند.
اکنون نيز مدتي است که بحث گفت‌وگوهاي مستقيم ايران و آمريکا در دولت دهم مطرح شده و مي‌شود.
اکنون آمريکايي‌ها با روي کار آمدن دور دوم رياست جمهوري باراک اوباما و چينش و تغييراتي که در دستگاه سياست خارجي خود ايجاد کرده‌اند، بر روي موضوع گفت‌وگوهاي مستقيم با ايران بيشتر توجه مي‌کنند و در رسانه‌هاي خود به آن مي‌پردازند. در کنار کار رسانه‌اي شخصيت‌هاي سياسي و مقامات ارشد دولت آمريکا نيز بيکار ننشسته و در اين باره سخن مي‌گويند.
«جو بايدن» معاون رئيس‌جمهور آمريکا به تازگي گفته است اگر رهبر انقلاب موافقت کنند، آمريکا آماده مذاکرات مستقيم با جمهوري اسلامي ايران است.
در اين که درباره گفت‌وگوهاي مستقيم ايران و آمريکا رهبر معظم انقلاب فصل‌الخطاب هستند، ترديدي وجود ندارد، ايشان براساس منافع ملي، آرمان‌هاي انقلاب و پشتوانه مردمي، در اين زمينه تصميم‌گيري مي‌کنند و اگر زماني شرايط به گونه‌اي باشد که منافع جمهوري اسلامي ايران براساس آرمان‌هاي انقلاب اسلامي رعايت شود آنگاه شايد در اين زمينه فتح‌بابي صورت گيرد که البته با توجه به سياست‌هاي آمريکا عليه جمهوري اسلامي ايران چنين چيزي شايد غير قابل تصور باشد.
به صرف اين که يک مقام ارشد آمريکايي براي انجام گفت‌وگوهاي مستقيم با ايران ابراز تمايل کرده است،نمي‌توان بسنده و اعتماد و اطمينان کرد.
بازخواني مواضع رهبر معظم انقلاب درباره همين موضوع سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران را تبيين مي‌کند. دولتمردان آمريکايي از جمله «جو بايدن» نيز مي‌توانند با بازخواني اين مواضع به اين امر واقف شوند که گفت‌وگوهاي مستقيم با جمهوري اسلامي ايران چه شرايطي را لازم دارد و طرف مقابل که آمريکاست، چه شرايط و ويژگي‌هايي را بايد دارا باشد تا صلاحيت نشستن پشت ميز مذاکره مقابل مقامات کشورمان را داشته باشد.
حضرت آيت‌الله خامنه‌اي در نماز جمعه ۲۶ دي ماه سال ۷۶ در اين باره فرموده‌اند: «مذاکره با آمريکا هيچ فايده‌اي براي ملت ايران ندارد.» ايشان در آن نماز جمعه به خوبي هدف آمريکا را در طرح موضوع گفت‌وگوهاي مستقيم تبيين کردند و فرمودند: «هدف چند چيز است، يکي اين که ا ينها مي‌خواهند آن چيزي را که تا امروز وسيله وحدت ملت ايران بوده است، به وسيله اختلاف ملت ايران تبديل کنند... هدف دوم اين است که مي‌خواهند با تکرار اين قضيه ـ مذاکره و رابطه با آمريکا ـ قضيه‌اي را که در چشم ملت ايران، به دلايلي منطقي، يکي از زشت‌ترين چيزهاست، قبحش را از بين ببرند... هدف سوم اين است که اصل مذاکره با ايران، براي آمريکا به عنوان ابرقدرت، بسيار مهم است.» ايشان در بخش ديگر سخنانشان بين مذاکره و رابطه تفاوت قائل شده و يادآور شدند؛ «آمريکاييها نسبت به رابطه، طور ديگري فکر مي‌کنند. آن چه که براي آنها خيلي مهم است، مذاکره است. مي‌خواهند ايران پشت ميز مذاکره بنشيند، بعد که مذاکره شروع شد، آن وقت سر رابطه داستان‌ها و حکايت‌ها دارند.»
در حال حاضر و با توجه به شرايط سياسي حاکم بر کشورهاي عربي- اسلامي و خيزش‌هاي اسلامي ايجاد شد و در شرف اتفاق، آمريکا احساس خطر جدي کرده است.
تحليل‌گران سياسي آمريكايي هم بارها در مقالات خود اين نگراني‌ها را درباره فروپاشي و انقلاب در عربستان و سرنگوني آل سعود بروز داده‌اند و اکنون درصدد آن هستند تا با کشاندن ايران به پاي ميز مذاکره از فشارهاي ايجاد شده بر منطقه بکاهند. تصور غلطي است که اگر با آمريکا مذاکره‌اي صورت گيرد همه مشکلات ايران که به خاطر دسيسه‌ها و توطئه‌هاي آمريکا است، از بين مي‌رود.
اگر در داخل کشور مسئولي هم درباره مذاکره با آمريکا اظهارنظر و ديدگاهي دارد و آن را نفي نمي‌کند، به مواضع و سخنان رهبري مراجعه کند.
اين يادداشت را با جمله‌اي ديگر از حضرت آيت‌الله خامنه‌اي به پايان مي‌برم که فرمودند: «وقتي مذاکره با کسي شروع شد، پشت ميز نشستيد، يک قهوه با هم خورديد، يک گپ دوستانه هم در کنارش با هم زديد، در فلان محفل بين‌المللي نشستيد و با همديگر يک خرده درد دل کرديد، بعد رو دربايستي به وجود مي‌آيد، آن وقت، اول شروع تحميلات است.»