چرا شيمون پرز به نتانياهو گفت «ديوانه»؟

گروه بین الملل ـ انتخابات زودهنگام در رژیم صهیونیستی به زمان موعود نزدیک می شود و هم زمان با آن، اختلافات داخلی در میان احزاب این کشور در مباحث مهمی چون نحوه مقابله با ایران، ادامه شهرک سازی ها و... افزایش می یابد.

به گزارش صفحه عربی بولتن نیوز، انتخابات پیش رو در رژیم صهیونیستی با توجه به تحولات اخیر این کشور و منطقه غرب آسیا از اهمیت ویژه ای برخوردار است و «حسین شیخ الاسلام» در گفتگو با بولتن نیوز به بررسی اختلافات میان احزاب پرداخته است.

بولتن: اخبار این روزهای اسرائیل حاکی از آن است که در میان آنها برای انتخابات پارلمانی آینده اختلافی وجود دارد، در حال حاضر ماهیت احزاب فعال در اسرائیل به چه ترتیبی است و رقابت اصلی میان کدام احزاب است؟

در ابتدا باید این نکته را در نظر داشت که قدرت لابی های صهیونیستی در سراسر جهان کاهش یافته است و همین که اوباما جرات می کند که تیم امنیت ملی و سیاست خارجی خود را با کسانی تشکیل دهند که مانند  صهیونیست قبلی افراطی نیستند، خود نشان می دهد که حتی در آمریکا نیز قدرت اسرائیل کاهش یافته است.

حرکتی که از انقلاب اسلامی آغاز گردید و نمونه بارز آن عقب نشینی از لبنان در سال 2000 و شکست های این رژیم در جنگ های غزه در سال های 2005، 2006، 2008 و 2012 است و طبیعی است که با این افول قدرت دیگر آینده رژیم صهیونیستی برای اتحادیه اروپا هم اهمیتی ندارد و در چنین شرایطی است که لابی های صهیونیستی تضعیف شده و وادار به بازنگری در مبانی خود می شوند.

در گذشته، سران رژیم صهیونیستی چه در اعتقاد بر موجودیت رژیم صهیونیستی و چه در انتخاب رهبری یکپارچه عمل می کردند و رهبران سابق این رژیم به مراتب در افکار خود مستحکم تر بودند و حمایت های مردمی نیز به شدت کاهش یافته است و مشکلات اقتصادی دنیای استکبار نیز مزید بر علت می شود.

در چنین شرایطی است که نتانیاهوی افراطی که محور فعالیت های خود را ایران قرار می دهد و در سازمان ملل نقاشی می کشد و خط و نشان مشخص می کند، به سراغ افراد تندرو می رود و حزب تشکیل می دهد و این در حالی است که امروز نتانیاهو افرادی مانند لیبرمن افراطی را(که با کمک هم حزب لیکود- اسرائیل بیتنا را تشکیل دادند) هم قبول ندارد و حاضر به کار کردن با او نیست و به همین دلیل است که برای او جنجال آفرینی هم می کند.

مجموعه این عوامل موجب آن گردید که هیچ کس مسئولیت مشکلات را نپذیرد و به دیگری واگذار کند و در چنین شرایطی به نظر می رسد که رقابت اصلی میان حزب نتانیاهو(لیکود- اسرائیل بیتنا) و حزب کار باشد که با توجه به خروج باراک از حزب کار دیگر این حزب فرد شاخصی را برای نخست وزیری ندارد و به نظر می رسد نتانیاهو پیروز انتخابات باشد که در این صورت با نگاه به اختلاف اوباما و نتانیاهو، اختلافات دو کشور افزایش می یابد.

بولتن: جریان دیگری که این روزها در برابر نتانیاهو رقابت می کند، ائتلاف چپ گرایان است! این ائتلاف با چه مشخصاتی با لیکود رقابت می کند؟

زمانی که حکومتی رو به ضعف می گذارد و به خیال خود دشمن نیز دارد، طبیعتا به سمت تندروی میرود و به همین خاطر است که نتانیاهو روی تندروها سرمایه گذاری می کند اما با بستری شدن دیبر حزب تندرو شاس(از طرفداران نتانیاهو) احتمال کاهش طرفداری افراد تندرو در درون جامعه اسرائیل وجود دارد.

نتانیاهو، تندروی را به جدی ادامه داد که حتی مذاکره با سازش کاران فلسطینی را هم متوقف کرد و به شهرک سازی ها ادامه داد اما ما شاهد آن بودیم که حتی کشورهای اروپایی نیز با ادامه شهرک سازی مخالف بودند و علی رغم وتوی قطعنامه در سازمان ملل در محکومیت ادامه شهرک سازی ها، تمامی کشورهای اروپایی، سفیر اسرائیل را احضار کردند و در یادداشتی به ادامه شهرک سازی معرض شدند.

در عین حال، شیمون پرز، نتانیاهو را دیوانه می خواند و می گوید که قتل یاسر عرفات کار اشتباهی بود چرا که امکان سازش با او وجود داشت.

همه این موارد نشان می دهد که جنگ قدرت در اسرائیل بسیار جدی است و ائتلاف پرز در برابر نتانیاهو می تواند هزینه سنگینی برای نتانیاهو داشته باشد.

به نظر می رسد که حزب کار در این انتخابات 18 کرسی را به دست آورد و اطرافیان نتانیاهو نیز با ائتلاف خود 35 کرسی را کسب کنند.

بولتن: موضع این گروه ها در برابر جمهوری اسلامی ایران تا چه میزان در شعارهای انتخاباتی آنها مطرح است؟

 اولمرت(به عنوان یکی از مخالفان نتانیاهو) بر این این باور است که نتانیاهو در مورد مسئله ایران بزرگ نمایی می کند و با این بزرگ نمایی میلیاردها شیکل بر اسرائیل تحمیل کرده است.

اما نتانیاهو همچنان بر مواضع خود علیه ایران اصرار دارد و می گوید که در صورت پیروزی به برنامه های خود ادامه خواهد داد بنا بر این موضوع ایران برای کاندیداها بسیار اهمیت دارد.