گروه بین الملل ـ «برتانیای صغیر» واژه ای است که ملکه انگستان باید آرام آرام بدان آشنا شده و برای پذیرش آن آماده باشد چه را که جزیره چهار تکه بریتانیا(متشکل ار انگلستان، ولز، ایرلند شمالی و اسکاتلند) به سمت کوچک شدن و استقلال هر کدام از جزایر می رود.
به گزارش بولتن نیوز، بعد از 8 سال پرچم انگلیس توسط شهرداری ایرلند پایین کشیده شده است و این خواست و مطالبه اکثریت در ایرلند برای کسب استقلال است. انتقال از فاز نظامی به سیاسی در حوزه بریتانیا باعث نشده که مطالبات استقلال طلبانه مردم ایرلند تغییر کند و این چالش بزرگی برای انگلیس محسوب می شود. پوشش رسانه ای گسترده از معترضان و حمایت از آنان علی رغم انجام اقدامات خشونت آمیز بیانگر نقش انگلیس و حمایت رسانه ای آنان برای جبران این بی آبرویی است.
در حال حاضر عمده اعتراضات در ایرلند میان دو گروه مذهبی است که بر اساس آن کاتولیک های این جزیره خواهان استقلال ایرلند از انگستان می باشند و این در حالی است که پروتستان های ایرلند از حکومت مرکزی انگستان حمایت می کنند.
لازم به ذکر است که این جریان واگرایانه حتی درون جامعه انگلیس، اسکاتلند و ولز نیز وجود دارد و آغار این اعتراضات نیز از زمانی شروع گردید که قرار شد طرح جدایی جزیره 5/5میلیون نفری استکاتلند در سال 2014 در اسکاتلند به همه پرسی گذاشته شود. جدایی اسکاتلند از انگلستان به معنای از دست دادن یکی از مهم ترین منابع مالی و صنعتی این کشور می باشد چرا که رشد اقتصادی اسکاتلند طی دو سال گذشته از میانگین رشد در کل انگستان و حوزه یورو فراتر بوده است.
اختلافات نهفته در ولز نیز جالب توجه است؛ گرچه ولز با بقیه بریتانیا تاریخ مشترک سیاسی و اجتماعی تنگاتنگی دارد اما هویت فرهنگی جداگانهای برای خود حفظ کردهاست که بیشتر بر مبنای زبان شکل گرفتهاست. ولز رسما دوزبانه است و زبانهای ولزی و انگلیسی در سطحی برابر رسمیت دارند. بیش از ۵۸۰ هزار ولزیزبان در ولز زندگی میکنند که حدود ۲۰ درصد از جمعیت ولز را تشکیل میدهند.
به نظر می رسد که با توجه به وضع اقتصادی نا به سامان انگلستان، روند جدایی و استقلال طلبی در جزیره سرعت بیشتری به خود بگیرد و عملی شود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
ايرلند كشوره، شهردارى نداره
پايتختش منظورته ديگه؟