منتقدین رسانه‌ی ملی کجای اجرای این طرح قرار دارند؟

به گزارش بولتن نیوز، حجم و تکرار این مسائل در رسانه‌ی ملی آنچنان بالا گرفته که حقیقتاً اندک آثار خوب و ماندگار تولیدی نیز یا به چشم نمی‌آیند یا از چشم می‌افتند و باعث می‌شوند تا برآورد کلی ما از خروجی صدا و سیما، برآورد مثبتی نباشد. و این برآورد کلی نه چندان مثبت است که باعث شده از مدت‌ها پیش، خیلی از فعالان فرهنگی به عملکرد رسانه‌ی ملی انتقادهایی وارد کنند.

خوش‌بختانه بعد از سال‌ها فریاد زدن منتقدان، این فریادها به گوش نمایندگان مجلس رسید و گویی این‌بار، آنچه شنیده می‌شود فریاد است. پس از اعلام نظر مرکز پژوهش‌های مجلس در خصوص برنامه‌های صدا و سیما و "تنبل"، "کسل کننده" و "عقب مانده" خواندن آنها، که هم‌زمان با مسائل پیش آمده درباره‌ی فیلم "یک خانواده‌ی محترم" شد، مجلس‌یان تصمیم به شکایت از رسانه‌ی ملی گرفتند.

اما این شکایت، با پیشنهاد خوب بعضی از نمایندگان به طرح تحقیق و تفحص از رسانه‌ی ملی تغییر کرد. تغییر مناسبی که شکل ماجرا را از برخورد قضایی با یک مسئله‌ی فرهنگی بیرون آورد و با در دست گرفتن طرح توسط کمیسیون فرهنگی، انتظار می‌رود که با این مسئله‌ی فرهنگی، برخورد فرهنگی شود. اما در این بین، نکته‌ای وجود دارد که اگر رعایت نشود، این طرح تحقیق و تفحص را به ورطه‌ی باطل می‌اندازد.

نکته‌ی مهم در اجرای این طرح، کیفیت برخورد با آثار تولیدی رسانه‌ی ملی و کیستی افرادی‌ست که قرار است این کار را انجام دهند. قاعدتاً طبق آیین‌نامه‌ی داخلی مجلس شورای اسلامی، بار اصلی این کار بر دوش نمایندگان کمیسیون فرهنگی‌ست. یعنی این عزیزان باید در مورد رسانه‌ی ملی و آثار تولیدی آنها اعلام نظر کنند و اگر ایراد و اشکالی وجود دارد، آنها را منعکس سازند.

اما به نظر می‌رسد وجود این نمایندگان برای اجرای درست و کامل این طرح کافی نباشد. یعنی لازم است تا افراد دیگری نیز در این طرح مشارکت داده شده و به نوع نگاه تحقیقاتی و نیروی انسانی مجری این کار، غنای بیشتری داده شود. زیرا بخشی از نمایندگان مجلس، خصوصاً بخشی از نمایندگان کمیسیون فرهنگی، نه آدم‌هایی با تخصص در مسائل فرهنگی هستند و نه حساسیت بالایی نسبت به ظرایف کار دارند.

همان‌طور که مستحضرید، انتخاب نمایندگان مجلس برای کمیسیون‌های مختلف، لزوماً بر مبنای تخصص آنها نیست و اگر این امر مهم، با وجود صاحب نظرانی در خارج از مجلس به دست افراد غیر متخصص بیافتد، اجرای این طرح که یکی از آرزوهای فعالان جبهه‌ی فرهنگی انقلاب اسلامی بود را دچار مشکل می‌شود. به عبارت دیگر، حال که قرار شده با این مسئله‌ی فرهنگی، برخورد فرهنگی شود، لازمه‌اش وجود نیروی انسانی‌ای‌ست که زبان و منطق کار فرهنگی را درک کرده و طبق تخصصش می‌داند که در حوزه‌ی فرهنگ چگونه باید عمل کند.

همچنین، توقع مردم حزب‌الله این است که خط قرمز سخت‌گیری‌ها در این تحقیق و تفحص، خط قرمزی مشخص، مستحکم، دقیق و بدون راه در رو باشد. حال اینجا این سوال مطرح می‌شود که چگونه می‌توان انتظار داشت نمایندگانی که در برابر بسیاری از مشکلات فرهنگی، کمترین حساسیت را از خودشان نشان داده‌اند و در پاره‌ای موارد، یا اصلاً به میدان نیامده و یا دیر به میدان آمدند، بتوانند که خط قرمز مذکور را حفظ کنند؟

به این دلایل است که حساسیت اجرای این طرح بالا بوده و با وجود شرایط فعلی، به نظر می‌رسد که اکتفا به نمایندگان مجلس در این خصوص چاره ساز نیست. در نتیجه پیشنهاد می‌شود که در کنار نمایندگان کمیسیون فرهنگی، بعضی از منتقدان رسانه‌ی ملی نیز حضور داشته باشند تا هم سطح تخصص اجرای طرح بالا برود و هم اینکه، حساسیت‌ها و نکته‌های ظریفی که این سال‌ها از گلوی جبهه‌ی فرهنگی انقلاب اسلامی در خصوص رسانه‌ی ملی فریاد زده شده، مورد توجه قرار بگیرد. البته اینکه از بین منتقدان فعلی رسانه‌ی ملی، چه کسانی برای این کار مفیدتر هستند، مطلب مهم اما موضوع جدایی‌ست که دقت دیگری می‌طلبد و بحث مفصلی.