كاش جانبازان هم يك تيم فوتبال بودند!
روز جانباز گذشت، همه مسئولان طبق معمول بر مظلوميت اين پر‌سوختگان و لزوم حمايت و تقدير از آنان سخن گفتند، اما كسي نگفت چرا لايحه جانبازان و ايثارگران همچنان در بايگاني‌هاي قوه مقننه خاك مي‌خورد.
محمدحسين جعفريان
مرجع : روزنامه جوان
در
حالي كه چندين سال از ارائه لايحه خدمات رساني جامع به جانبازان و
ايثارگران مي‌گذرد، همچنان تصويب و اجراي آن به منزله يك رؤيا براي اين
دلير‌مردان باقي مانده است. اين مصوبه را مدت‌ها پيش مجلس به تصويب رساند،
اما به دليل ايراداتي كه شوراي نگهبان به آن وارد كرد براي تصويب نهايي به
مجمع تشخيص مصلحت رفت و... رفت كه رفت. الان سال‌ها از آن تاريخ مي‌گذرد و
طي اين مدت لايحه مذكور بلاتكليف باقي مانده است.
يكي از موضوعاتي كه سبب شده تا تصويب اين لايحه به درازا بينجامد، مباحث مالي آن است، بار مالي‌اي كه دولت آن را قبول نمي‌كند، اما تا دلتان بخواهد در مقام شامخ جانباز و رزمنده، همين دولتمردان شعار مي‌دهند. نظر به انبوه ريخت و پاش‌هاي صورت گرفته و درآمد عظيم و بي‌سابقه نفتي در دولت‌هاي نهم و دهم، آيا تنها همين لايحه است كه بايد بر زمين بماند؟ با اين احتساب چگونه جانبازان و ايثارگران تعريف و تمجيد و تحسين‌هاي دولتمردان را باور كنند؟
نقل مي‌كنند كسي به گدايي نزد تاجري خسيس رفت. گفت چندان گرسنه‌‌ام كه به گريه افتاده‌ام و ديگران نيز بر اين حالم مي‌گريند. تاجر گفت: تا سحر همپايت و برايت مي‌گريم، اما شرمنده كه پولي براي اطعامت ندارم. حالا حكايت دولتمردان ماست. تا دلتان بخواهد آقاي رئيس‌جمهور و معاونانشان و وزيران كابينه از مقام شامخ جانبازان و ايثارگران مي‌گويند و آنجا كه بايد مرد عمل باشند، براي همه چيز پول هست مگر اين لايحه!
آقاي رويانيان به طرفه‌العيني، ميليارد‌ها تومان پول از طرق مشروع كار‌سازي مي‌كند. بازيكناني مي‌گيرد كه با يك حساب سر‌انگشتي، براي هر دقيقه بازي در زمين، قريب ۳۵۰ هزار تومان دستمزد به آنان مي‌دهد. اين باشگاه كه مالكي ندارد و از پول بيت‌المال تغذيه مي‌شود، بديهي است اين پول به هر نحوي كه كسب شده باشد، از آن بيت‌المال است كه به جيب اين بازيكنان درجه ۳ فوتبال روز دنيا واريز مي‌شود.
كاش جانبازان و ايثارگران نيز يك تيم فوتبال بودند و باشگاهشان سر‌پرستي چون آقاي رويانيان داشت، بلكه او راهي براي كار‌سازي بار مالي لايحه حق و حقوق آنان مي‌يافت. اين مردان جانشان را برابر توپ‌هاي دشمن سپر كردند، اما به قدر يك صدم پاداش و منزلت آنها كه برابر توپ فوتبال به زمين مي‌روند، نصيبشان نمي‌شود. باري قبول كنيم كه جانبازان تنها يك نام با‌شكوهند و مسئولان ترجيح مي‌دهند به جاي شنيدن مشكلات آنان و حل‌شان تنها به تحسين‌شان بسنده كنند.
اگر نبود حكم رهبر انقلاب در روز جانباز، بي‌شك همان چند امام جمعه هم سري به خانه جانبازان نمي‌زدند، حكايت حذف تخفيف بليت هواپيماي آنان را نيز كه قبلاً برايتان گفته‌ام... بگذريم!
يكي از موضوعاتي كه سبب شده تا تصويب اين لايحه به درازا بينجامد، مباحث مالي آن است، بار مالي‌اي كه دولت آن را قبول نمي‌كند، اما تا دلتان بخواهد در مقام شامخ جانباز و رزمنده، همين دولتمردان شعار مي‌دهند. نظر به انبوه ريخت و پاش‌هاي صورت گرفته و درآمد عظيم و بي‌سابقه نفتي در دولت‌هاي نهم و دهم، آيا تنها همين لايحه است كه بايد بر زمين بماند؟ با اين احتساب چگونه جانبازان و ايثارگران تعريف و تمجيد و تحسين‌هاي دولتمردان را باور كنند؟
نقل مي‌كنند كسي به گدايي نزد تاجري خسيس رفت. گفت چندان گرسنه‌‌ام كه به گريه افتاده‌ام و ديگران نيز بر اين حالم مي‌گريند. تاجر گفت: تا سحر همپايت و برايت مي‌گريم، اما شرمنده كه پولي براي اطعامت ندارم. حالا حكايت دولتمردان ماست. تا دلتان بخواهد آقاي رئيس‌جمهور و معاونانشان و وزيران كابينه از مقام شامخ جانبازان و ايثارگران مي‌گويند و آنجا كه بايد مرد عمل باشند، براي همه چيز پول هست مگر اين لايحه!
آقاي رويانيان به طرفه‌العيني، ميليارد‌ها تومان پول از طرق مشروع كار‌سازي مي‌كند. بازيكناني مي‌گيرد كه با يك حساب سر‌انگشتي، براي هر دقيقه بازي در زمين، قريب ۳۵۰ هزار تومان دستمزد به آنان مي‌دهد. اين باشگاه كه مالكي ندارد و از پول بيت‌المال تغذيه مي‌شود، بديهي است اين پول به هر نحوي كه كسب شده باشد، از آن بيت‌المال است كه به جيب اين بازيكنان درجه ۳ فوتبال روز دنيا واريز مي‌شود.
كاش جانبازان و ايثارگران نيز يك تيم فوتبال بودند و باشگاهشان سر‌پرستي چون آقاي رويانيان داشت، بلكه او راهي براي كار‌سازي بار مالي لايحه حق و حقوق آنان مي‌يافت. اين مردان جانشان را برابر توپ‌هاي دشمن سپر كردند، اما به قدر يك صدم پاداش و منزلت آنها كه برابر توپ فوتبال به زمين مي‌روند، نصيبشان نمي‌شود. باري قبول كنيم كه جانبازان تنها يك نام با‌شكوهند و مسئولان ترجيح مي‌دهند به جاي شنيدن مشكلات آنان و حل‌شان تنها به تحسين‌شان بسنده كنند.
اگر نبود حكم رهبر انقلاب در روز جانباز، بي‌شك همان چند امام جمعه هم سري به خانه جانبازان نمي‌زدند، حكايت حذف تخفيف بليت هواپيماي آنان را نيز كه قبلاً برايتان گفته‌ام... بگذريم!
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
شاید آقا (عج)بیاید و دردمان را درمانی باشد.
با 45 سال سن و جانباز از کار افتادگی کلی از تظر بنیاد با حقوق 700 هزار تومانی هنوز مستاجر هستم و نصف حقوقم صرف اجاره مسکن میشود . یک فرزند دانشجو دارم و یکی دبیرستانی در مقابلشان شرمنده هستم چون نمیتوانم مانند سایرین هزینه تحصیلشان را تامین کنم بعلت حادثه در جنگ تحمیلی کمرم اسیب شدید دیده و اکنون خانه نشین هستم.چند روز پیش دو نفر از دوستان دوران جنگ به نیابت از بنیاد به دیدنم آمدند میدانستم از دست آنها کاری بر نمی آید چون آنها هم مثل من بودندبرای همین شکوه ای نکردم . میدانم اگر آقا بیاید دردم درمان میشود.
باز بازی جانبازی است / این بازی سراسر سرفرازیست / در بازی جانبازی قانون ایثارگری هم بازی است / ز ششمین مجلسش قانون مجلس بازی ست / مجمع تشخیص نیز نتواند سامان دهد/ به این بازی سراسر بازی / جانبازان مجمع و مجلس و دولت زیادند ولی/ نمیدانم چرا این بازی همچنان بازیست / درمان جانباز هم در این بازی خود یک بازیست /که آن را با یک مصوبه کنند از سر بازی / جانباز باید برای درمان بازیها کند/ از دکتر تا بیمه و تکمیلی خودش یک راه جانبازی است/ بازی بازی جانبازی است/ ای هوشمند این میز خدمت به جانبازی / فرصتی است که تو را ببرند به کوی جانبازی / روزبه خود خاک پای جانبازان است / لیک با پنجاه درصدش خودش یک بازیست!!!!!!!
ذلیخا گفتی و کردی کبابم...
بابای من جانبازه وتابحال هم هیچ چیزی از بنیاد نگرفته حتی حقوق...
الهی اونایی که حقشونو میخورن کوفتشون بشه...
جنگ رو یکی دیگه کرد و حالشو یکی دیگه میبره.....