چرا تاج و قلعه‌نویی از نقد فنی فرار می‌کنند؟
گروه ورزشی: تیم ملی فوتبال ایران، با دو پیروزی شکننده در برابر قرقیزستان و امارات در دی ۱۴۰۳، حالا در آستانه صعود به جام جهانی ۲۰۲۶ قرار گرفته است. روی کاغذ، همه چیز خوب به نظر می‌رسد: صدرنشینی گروه، پنج برد از شش بازی، و آماری که کادر فنی با افتخار به آن تکیه می‌کند. اما زیر این پوسته براق، زمزمه‌هایی از نارضایتی بلند شده است؛ نه از هواداران عادی، بلکه از چشم‌های تیزبین کارشناسان فنی. چرا تیم ملی با وجود لژیونرهای درخشان و تجربه امیر قلعه‌نویی، هنوز در زمین شبیه یک پازل ناتمام است؟
خط دفاعی که نفس‌نفس می‌زند
به گزارش بولتن نیوز، بازی با قرقیزستان در دی ۱۴۰۳ را یادتان هست؟ ایران با نتیجه ۳-۲ برد، اما تا دقیقه آخر، قلب هواداران در مشتشان بود. خط دفاعی ایران، با حضور شجاع خلیل‌زاده و محمدحسین کنعانی‌زادگان، بارها در برابر حملات ساده حریف غافلگیر شد. مشکل کجاست؟
کارشناسان می‌گویند فاصله بین مدافعان میانی و عدم همپوشانی درست، حفره‌ای ایجاد کرده که حتی تیم‌های متوسط آسیایی هم از آن سوءاستفاده می‌کنند. جلال چراغپور، پیشکسوت فوتبال، بعد از این بازی به زبان آمد و گفت: "ما با روشی منسوخ بازی می‌کنیم. دفاع ما انگار دو جزیره جداست."
حالا به بازی با امارات در بهمن نگاه کنید: یک برد ۱-۰ با تک‌گل سردار آزمون. اما آیا کسی از این برد راضی بود؟ امارات با چند ضدحمله ساده، بارها تا آستانه دروازه بیرانوند پیش رفت. اگر شانس و درخشش لحظه‌ای بیرانوند نبود، داستان دیگری رقم می‌خورد. چرا بعد از دو سال حضور قلعه‌نویی، هنوز خط دفاعی ایران این‌قدر شکننده است؟ پاسخ شاید در تمرینات باشد، جایی که به نظر می‌رسد تمرکز روی تاکتیک‌های دفاعی قربانی حفظ نتیجه شده است.
طارمی و آزمون؛ زوجی که گم شده‌اند
مهدی طارمی و سردار آزمون، دو ستاره لژیونر ایران، در اروپا می‌درخشند. طارمی در پورتو و آزمون در رم، بارها نشان داده‌اند که توانایی تغییر جریان بازی را دارند. اما چرا در تیم ملی، این زوج طلایی به چشم نمی‌آید؟ در بازی‌های اخیر، سیستم ۴-۲-۳-۱ قلعه‌نویی، طارمی را به کناره‌ها کشانده و آزمون را در باکس تنها گذاشته است. نتیجه؟ طارمی از منطقه خطر دور می‌شود و آزمون در محاصره مدافعان حریف غرق می‌شود.
ابراهیم قاسمپور، ستاره قدیمی تیم ملی، بعد از بازی با امارات به ایسنا گفت: "استفاده همزمان از طارمی و سردار تو این سیستم ناهمگن، داره توانایی‌هاشون رو نابود می‌کنه." چرا قلعه‌نویی به جای یک سیستم دو مهاجمه مثل ۴-۴-۲ که می‌تواند این دو را کنار هم آزاد کند، اصرار به سیستمی داره که انگار برای بازیکنانش طراحی نشده؟ شاید جواب در محافظه‌کاری بیش از حد باشه؛ چیزی که تو بازی‌های تدارکاتی دی و بهمن هم خودش رو نشون داد.
نیمکت‌نشینی تکنیک و غیبت جوان‌ها
وقتی به ترکیب ایران نگاه می‌کنید، جای خالی بازیکنانی مثل مهدی قائدی، علی قلی‌زاده و محمد محبی حس می‌شه. این بازیکنای تکنیکی، که توانایی حمل توپ و نفوذ دارن، تو بازی‌های اخیر یا نیمکت‌نشین بودن یا اصلاً دعوت نشدن. در عوض، قلعه‌نویی به سعید عزت‌اللهی و احسان حاج‌صفی تکیه کرده؛ بازیکنایی که با وجود تجربه، دیگه اون طراوت لازم رو ندارن. عزت‌اللهی تو بازی با قرقیزستان بارها توپ رو لو داد و حاج‌صفی تو دوئل‌ها کم آورد.
مقایسه کنید با قطر، رقیب قدیمی ایران. اکرم عفیف، ستاره قطری‌ها، با توانایی حمل توپ و خلاقیتش، تو جام ملت‌ها ۲۰۲۳ همه رو انگشت به دهان گذاشت. چرا ایران از بازیکنای جوون و تکنیکیش این‌جوری استفاده نمی‌کنه؟ شاید چون کادر فنی ترجیح می‌ده به جای ریسک تاکتیکی، به تجربه و اسم‌ها تکیه کنه. اما این استراتژی تا کی جواب می‌ده؟
ژاپن درس می‌دهد، ایران تماشا می‌کند
همین بهمن ۱۴۰۳، ژاپن تو یه بازی تدارکاتی چین رو ۴-۰ درهم کوبید. یه بازی پر از حرکات تمرین‌شده، پاس‌های سریع و تاکتیک مدرن. حالا به ایران نگاه کنید: حملات ما هنوز به سانترهای بلند و شوت‌های اتفاقی وابسته است. هواداران فوتبال که این دو بازی رو کنار هم دیدن، حق دارن بپرسن: چرا بعد از دو سال، سبک بازی تیم ملی ایران این‌قدر بی‌روح و قابل پیش‌بینیه؟
قلعه‌نویی بارها گفته که امکانات کم و تحریم‌ها دستش رو بسته. اما آیا این بهانه برای ژاپن یا کره جنوبی هم صدق می‌کنه؟ نه. تفاوت تو برنامه‌ریزی و جرات تغییره. ایران استعداد داره، لژیونر داره، اما انگار تاکتیک نداره. اینجاست که نقد فنی به کادر فنی و حتی مدیریت فدراسیون تاج برمی‌گرده: چرا برنامه‌ای برای تحول فنی وجود نداره؟
مهدی تاج و امیر قلعه‌نویی تو دو ماه اخیر، ترجیح دادن به جای جواب دادن به نقدهای فنی، به آمار و نتایج بچسبن. تاج از انحراف بودجه حرف می‌زنه و قلعه‌نویی از صدرنشینی گروه. اما فوتبال فقط عدد نیست؛ نمایشه، حسه، امیده. تیم ملی ایران تو دی و بهمن ۱۴۰۳ نشون داد که می‌تونه ببره، اما نه با اقتدار، نه با زیبایی.
نقدهای فنی، از خط دفاعی متزلزل تا استفاده نادرست از ستاره‌ها و غیبت جوان‌ها، چیزی نیست که بشه با سکوت یا جنجال مالی سرپوش گذاشت. بولتن‌نیوز و رسانه‌های مشابه شاید از این زاویه وارد نشده باشن، چون دنبال سوژه‌های داغ‌تر بودن. اما حقیقت اینه: اگه تاج و قلعه‌نویی به این نقدها گوش ندن، شاید به جام جهانی برسیم، ولی تو جام ملت‌ها یا خود جام جهانی، با اولین اشتباه تنبیه می‌شیم. وقتشه که تیم ملی از باتلاق تاکتیک بیرون بیاد – قبل از اینکه دیگه دیر بشه.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
