روایت سحر شقاقی از خطوط لوله بندرعباس که به کام قاچاقچیان است

گروه اقتصادی: در مصاحبه‌ای که با نایب رییس کمیسیون انرژی مجلس منتشر کردیم ایشان گفتند: «با تکیه بر تجربه 35 ساله ام در وزارت نفت می گویم که کشور کمبود گازوییل و بنزین ندارد، آنچه باعث ناترازی سوخت شده است، قاچاق و عدم بهینه سازی مصرف سوخت است.» حال در ادامه به گزارش مستند سحر شقاقی توجه کنید که در کانال شخصی خود منتشر کرده و تایید صحبت‌های نایب رییس کمیسیون انرژی است:

به گزارش بولتن نیوز، بهمن ۱۴۰۳ است و برای ماموریت اداری و بازدید از خط لوله انتقال فرآورده بندرعباس سیرجان رفسنجان وارد فرودگاه شهدای پرواز ۶۵۵ بندرعباس می‌شویم. هوا به معنای واقعی کلمه متعادل است و باد خنکی می‌وزد راننده تاکسی می‌گوید: خنکی هوا اثر باران روز پیش است.

شیشه اتومبیل را پایین میکشم و هوای بندرعباس را یکجا به درون ریه هایم میفرستم اانگار می‌توان هوا را ذخیره کرد برای روزهای آلودگی تهران! در حالیکه مشغول تنفس هوای بندرعباس بودم و در جاده به سمت هتل در حرکت بودیم یک خودرو با سرعت سرسام آور از لاین کناری رد می‌شود تو گویی در حال فرار است. از راننده علت سرعت بالای خودرو را جویا میشوم. با همان لهجه شیرین جنوب میگوید: از اینها تو جاده فراوونه جونشون رو گرفتن کف دستشون. خودشون هم نمیدونن وقتی میرن این آخرین سفرشون هست یا نه. 

خانم اینها سوخت میبرن سوخت قاچاق از همین جاها بار میزنن و میبرن سمت میناب و از اونجا میفروشن به اونور آبی ها ...

بیشتربخوانید: قوانین به اندازه کافی داریم، مشکل قاچاق سوخت در اجراست/ جلوی قاچاق گرفته نشود باید 9 میلیارد دلار سوخت وارد کنیم

با حیرت میپرسم با این سرعت کشته نمیده این جاده؟

و خنده تلخی می‌زند و می‌گوید: فراوون ...

روز بعد جلسه ای با مدیر خطوط لوله و مخابرات  منطقه خلیج فارس داشتیم 

مدیر منطقه مهندس جوان و با تجربه ای است که اخیرا سلف او به دلیل گم شدن ۱۳ میلیون لیتر گازوئیل با قرار وثیقه سنگین ۷۰۰ میلیاردی در بازداشت به سر می‌برد می‌گوید: قرار بود شهریور سال گذشته خط ۲ به موازات خط اول اصلی  انتقال فرآورده  بندر عباس سیرجان رفسنجان افتتاح شود ولی متاسفانه  پیمانکار این خط را نیمه کاره رها کرده و تحویل خط نداده به همین دلیل خط بان های ما نمیتوانند نظارتی بر آن داشته باشند .در صورت راه اندازی این خط حداقل تردد ۴۰۰ تانکر به نفع شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی که هر روز از بندرعباس به استان‌های مجاور میروند کاهش می یابد و این یعنی کاهش قاچاق فرآورده!

در ادامه می‌گوید: ظرفیت خط جدید روزانه  ۱۲ میلیون لیتر نفت گاز است ولی چون هنوز  خطوط لوله تحویل نگرفته و کار بشکل ناقص انجام شده امکان رصد و نگهداری آن برای شرکت وجود ندارد.

مدیر منطقه خلیج فارس ما را همراهی می‌کند تا با چشمان خود وضعیت سرقت از لوله های انتقال فرآورده ها را ببینیم.

در تمام مسیر انتقال واقع در غرب هرمزگان افرادی تانکر به دست با چراغ یا علائم دیگر در حال فروش نفت گاز بودند.

در نزدیکی شان حفره‌هایی ایجاد شده بود همانند تونل که از لوله های انتقال شلنگ هایی به داخل این بشکه ها وصل بود در جاهایی حتی خانه هایی تخریب شده بود روستاهایی که کار مردمانش سرقت فرآورده بود و به معنای واقعی نفت را داخل خانه هایشان برده بودند.

حتی دستگاه‌های سنجش ایجاد کرده بودند که نوع فرآورده را تفکیک شده در اختیارشان قرار می‌داد.

در خیلی از جاها شرکت ورود کرده بود و با حکم دادستانی دستور تخریب گرفته بود و حتی فروشگاه‌های بین جاده ای که بطور صوری ایجاد شده بودند ولی کار اصلی شان قاچاق فرآورده بود.

با اینحال سرقت به اینجاها ختم نمی‌شود.

خطوط الحاقی عامل کسری

خطوطی موصوف به الحاقی بین شرکت ملی پخش و شرکت خطوط لوله وجود دارد که هنوز بانی آنها مشخص نیست بطوری که حادثه شکستگی خط لوله در سال گذشته باعث ایجاد کسری ۱۳ میلیون لیتری نفت گاز و تشکیل پرونده برای مدیر منطقه خطوط لوله و مخابرات خلیج فارس شد.پرونده ای سنگین با قرار وثیقه ای ۷۰۰ میلیارد تومانی !

ولی آیا صرفا مشخص نبودن متولی عامل اصلی این کسری بود ؟

در مشاهدات میدانی خود متوجه وجود لوله هایی شدیم که در جهت خلاف لوله های اصلی به قطر ۱۰ اینچ سر برآورده بود ولی مقصد و صاحب آنها نامعلوم بود. وقتی سوال کردم که چرا توسط شما این لوله های بی هویت معدوم و بسته نمی‌شود با سکوت سنگین مقامات مواجه شدم که شاید سرنخ داستان کسری باشد!

خطوط الحاقی یاد شده که در منطقه خلیج فارس واقع شده و کار انتقال فرآورده از مخازن شرکت ملی پخش به اسکله شهید باهنر را به عهده دارد کلیه فرایند دریافت و رسید فرآورده و اطلاعات شرکت ملی پخش با آن شرکت میباشد با اینحال شرکت خطوط لوله که به دلیل تخصص ذاتی اش کار تعمیر و نگهداری آنها را بر عهده گرفته عملا پاسخگوی تمام کسری ها و عواقب حقوقی و زیست محیطی آنها شده و نبود دستگاه‌های میترینگ در مبدا و نقطه تحویل موجبات کسری های بی شمار فرآورده را فراهم کرده است.

بنا به گفته مدیر منطقه چنانچه کار بهره برداری و نگهداری این خطوط الحاقی هم با شرکت خطوط لوله بود شاید این ناترازی بوجود نمی آمد و پرونده های اینچنینی مفتوح نمیشد.

به دلیل شرایط خطرناک منطقه به میناب و مقصد تحویل سوخت قاچاق سر نزدیم ولی بنا به گفته مسولین خط که می‌گفتند بچه های کوچک با بیل و کلنگ فرآورده ها را به داخل دریا و لنج ها می‌برند تا سود سوداگران را از این معامله پرسود افزون کنند.

هنگام برگشت از این سفر به پاهای برهنه کودکانی می اندیشیدم که در سختی بسیار داخل دریا لوله کشی می‌کنند و به دستان تهی آنهایی که تونل برای مخدوش کردن خطوط لوله حفر می‌کنند و به سوداگرانی که  از فقر آنها برای افزون کردن منافع خود سود می‌برند.و به کشوری که برای واردات بنزین و گازوئیل هزاران هزار میلیارد تومان باید هزینه کند و چه بسا از همان سوداگران و نرسیده به آنسوی مرزها این فرآورده را با قیمت های جهانی خریداری کند.