گروه انرژی، پیرو صورتهای مالی حسابرسی شده، شرکت پتروشیمی گچساران در نیمه ابتدایی سال جاری ۱۴۰ مشاور جذب نموده تا تعداد مشاورین به ۱۶ درصد کل پرسنل رسیده و به ازای هر ۵ نفر یک مشاور وجود داشته باشد. طی همین مدت کوتاه بدهیهای جاری با ۱۹ درصد رشد به بیش از ۳۷ همت و زیان خالص آن از ۵۹ میلیارد تومان در پایان سال گذشته به بیش از ۸ هزار و ۱۲۴ میلیارد تومان افزایش یافته است. از طرفی شرکت طی این بازه فقط ۱۸۹ هزارتن بعبارتی ۳۸ درصد ظرفیت خود تولید داشته است.
به گزارش بولتن نیوز، طرح ساخت خط لوله سراسری اتیلن غرب در سال ۸۱ به منظور توسعه و آبادانی مناطق محروم غرب کشور به تصویب رسید و عملیات اجرایی آن در زمین به مساحت ۱۵۷ هکتار در سال ۸۳ با اعتبار پیش بینی شده ۱.۳ میلیارد یورو در گچساران آغاز شد.
این خط لوله از عسلویه آغاز و با عبور از استانهای فارس، خوزستان، چهارمحال و بختیاری، لرستان، کرمانشاه، همدان و کردستان به شمال غرب کشور منتهی میگردد. وجود ذخایر عظیم نفتی در گچساران باعث شده تا داشتن صنایع پایین دستی و مرتبط با نفت بتواند گره اقتصادی شهرستان گچساران و شهرهای اطراف را باز کند. در سالهای ابتدایی این پروژه، کمبود اعتبار و پس از آن تحریم های کشور مشکلات زیادی را گریبانگیر این پروژه اقتصادی کرد ولی در سالهای اخیر با پیگیری های ویژه نماینده گچساران و باشت در مجلس شورای اسلامی، در کنار تلاش های مسئولین شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس و نیز شرکت گروه پتروشیمی سرمایه گذاری ایرانیان و همچنین با تامین تسهیلات مالی از محل صندوق توسعه ملی در قالب اعتبار اسنادی تحت عاملیت بانک توسعه صادرات، رونق به این پروژه ملی بازگشته است. هدف از احداث طرح پتروشیمی گچساران، تأمین خوراک مجتمعهای زیرمجموعه پتروشیمی باختر (واقع در مسیر خط لوله سراسری اتیلن غرب) و همچنین مجتمعهای پتروشیمی منطقه دنا شامل پتروشیمی چهارگانه ممسنی، دهدشت، بروجن و کازرون میباشد. بدین ترتیب که محصول اتیلن گرید پلیمری تولیدی در پتروشیمی گچساران به طول تقریبی ۷۰۰ کیلومتر بهعنوان خوراک ۴ پتروشیمی زیرمجموعه این شرکت انتقال مییابد.
در دولت سیزدهم و تاکید شهید آیت الله رییسی بر تکمیل طرح های نیمه تمام عملیات ساخت این طرح اقتصادی شتاب گرفت و ایرانیترین مجتمع پتروشیمی کشور پس از ۲ دهه تلاش و انتظار در مسیر تولید محصول قرار گرفت.
ایرانیترین مجتمع پتروشیمی کشور که پس از 20 سال در ۲۶ تیرماه ۱۴۰۲ در شهرستان گچساران راه اندازی و در مسیر تولید محصول قرار گرفت به گفته کارشناسان این صنعت ، در روزهای پایانی مهرماه 1403 به دلیل همکاری نکردن شرکت صنایع ملی پتروشیمی کشور و متوقف شدن اتصال محصول آن به خط سراسری از مدار تولید خارج شد.
زحماتی که در حال از بین رفتن است
برابر گزارشی که در 3 مهرماه 1403 توسط ایرنا منتشر شد، طبق برنامهریزی قبلی برای این طرح ملی، قرار بر این بود که سالانه یک میلیون و ۲۵۰ هزار تن اتان از پالایشگاه گاز بید بلند خلیجفارس بهعنوان خوراک دریافت تا یک میلیون تن اتیلن و نیز ۸۴ هزار تن سی تری پلاس (C۳+) در سال از سوی مجتمع پتروشیمی گچساران تولید گردد و خوراک مجتمعهای پتروشیمی منطقه دنا شامل پتروشیمیهای ممسنی، دهدشت، بروجن، کازرون و پلیمر گچساران را تأمین نماید.
اما با توجه به تکمیلنشدن این پروژهها و همچنین موقعیت جغرافیایی پتروشیمی گچساران و نیز امکان دسترسی به خط اتیلن غرب کشور که از منطقه عسلویه در جنوب آغاز و در انتها در استان آذربایجان غربی به پایان میرسد، مقرر گردید که با استفاده از ظرفیت مصرف شرکت های خصوصی، اتیلن تولیدی از خط مذکور به مصرف کنندهها ارسال گردد.
ایرانیترین مجتمع پتروشیمی کشور که پس از ۲ دهه تلاش و انتظار در مسیر تولید محصول قرار گرفت، علیرغم اینکه با چهار پتروشیمی برای تامین خوراکشان قرارداد منعقد نموده بود؛ اما به گفته کارشناسان این صنعت این همکاری عملاً بهطورجدی انجام نگرفته و این روزها بیش از یکسوم محصول تولیدی خود را فلر (مشعل سوزی) میکند.
جلوگیری از هدررفت سرمایه ملی، نیاز به تدبیر سریع دارد
مدیرعامل شرکت پتروشیمی گچساران در زمینه چالشهای پس از راهاندازی این مجتمع در ماههای گذشته به ایرنا گفت: متأسفانه در ماههای اخیر، روزانه حجم بسیار زیادی از تولید مجتمع به علت عدم دریافت خط لوله اتیلن غرب کشور و همچنین نواقص ایستگاه تقویت فشار سیاهمکان که متولی آن شرکت ملی صنایع پتروشیمی است، در مجتمع گچساران از بین رفته و میسوزد.
یدالله مصدقی فرد با ابراز نارضایتی به جهت ازبینرفتن سرمایه ملی کشور بیان کرد: این حجم از هدررفت تولید، میتواند علاوه بر ضررهای زیاد مالی که تاکنون داشته، از لحاظ زیستمحیطی نیز چالشبرانگیز باشد و جلوگیری از این اتفاق تلخ تنها نیاز به همت و توجه ویژه شرکت ملی صنایع پتروشیمی در ایفای نقش حاکمیتی دارد و امیدواریم علیرغم پیگیریهای مسئولین هلدینگ خلیجفارس، هرچه سریعتر این چالش بزرگ رفع گردد.
ضرر و زیان میلیاردی به صنعت پتروشیمی کشور
در همین زمینه یکی از کارشناسان صنعت پتروشیمی به خبرنگار ایرنا گفت: طراحی، ساخت و نصب تجهیزات مهم مورد نیاز پتروشیمی گچساران با همکاری مراکز دانشبنیان و بیش از ۷۰ شرکت ایرانی انجام شده بهطوریکه بیش از ۸۳درصد تجهیزات این مجتمع ساخت داخل بوده و صرفهجویی ۲۶۹ میلیون یورویی را به دنبال داشته است.
اما اکنون به علت مشکلات و عدم ارسال به خط لوله اتیلن غرب کشور، در سه ماه گذشته بیش از ۲ همت (۲۰ هزار میلیارد ریال) از تولید این محصول با ارزش سوزانده شده است.
ضربه مهلک به مجتمع پتروشیمی کشور/ ۳۵ تن در ساعت محصولات پتروشیمی سوزانده می شد
رئیس مجتمع پتروشیمی گچساران به ایرنا گفت: این مجتمع پس از راهاندازی با دریافت ۸۰تن اتان در ساعت از پالایشگاه بیدبلند، به میزان ۶۵تن در ساعت تولید اتیلن داشته است که از بدو راهاندازی تاکنون بطور متوسط حدود۳۰تن در ساعت به خط اتیلن سراسری غرب کشور ارسال و مابقی را به دلیل عدم دریافت سوزانده است.
مسعود سیاهپور با اعلام اینکه مجتمع پتروشیمی گچساران هم اکنون از سرویس خارج شده است ،اظهار کرد: در روز دوشنبه گذشته متاسفانه به دلیل عدم همکاری شرکت صنایع ملی پتروشیمی کشور، ارسال به خط سراسری کاملاً متوقف و مجتمع پتروشیمی گچساران عملاً از سرویس خارج گردید.
حاشیه های پتروشیمی گچساران تمامی ندارد
حاشیه های پتروشیمی گچساران که با هزینه های هنگفت راه اندازی شده است به همینجا ختم نمی شود و در اخباری که این روزها بر اساس گزارش های مالی و حسابرسی این شرکت منتشر شده نشان می دهد که پتروشیمی گچساران از اهداف اصلی خود که توسعه و ابادانی مناطق غرب کشور بوده فاصله گرفته و به محلی برای پول پاشی بین مشاوران من درآوردی و سفارشی تبدیل شده است.
شگفتانگیزی بنام پتروشیمی گچساران؛ جهش ۵۴ هزار درصدی زیان دهی/ جذب ۱۴۰ مشاور با چه هدفی است؟
در 15 بهمن ماه 1403 تابناک در گزارشی بر اساس صورت های مالی منتشره پتروشیمی گچساران نوشت: پروژهای که با امیدهای فراوان در تیرماه ۱۴۰۲ به بهرهبرداری رسید، حالا در نیمه نخست سال با زیانهای فاجعهبار و بدهیهای غیرقابل کنترل روبهرو است. عملکرد مالی این شرکت نشان میدهد که مشکلات مدیریت و افزایش بیرویه هزینهها، آن را به بحرانی جدی کشانده است.
پتروشیمی گچساران، پروژهای که با حضور شهید رئیسی در تیرماه ۱۴۰۲ افتتاح شد و انتظار میرفت آیندهای روشن و سودآور را برای اقتصاد کشور رقم بزند، حالا به نمادی از زیانهای سرسامآور و بحرانهای مالی تبدیل شده است.
صورت های مالی ششماهه این شرکت (با تایید حسابرس) نشان میدهد که عملکرد آن به طرز شگفتانگیزی از مسیر موفقیت فاصله گرفته و در دل بحران غرق شده است.
زیانهایی که باور نکردنی است
زیان خالص پتروشیمی گچساران از ۵۹ میلیارد تومان در پایان سال گذشته به بیش از ۸ هزار و ۱۲۴ میلیارد تومان افزایش یافته است. این افزایش نجومی معادل ۵۴ هزار و ۶۶۰ درصد رشد است! چه کسی باور میکند شرکتی که تازه به بهرهبرداری رسیده، به چنین زیانهای بیسابقهای دچار شود؟ این سوالی است که پاسخ آن در ابهام است و نشاندهنده مشکلاتی عمیق در مدیریت مالی و اجرایی شرکت است.
خطر بدهیهای غیرقابل کنترل
در کنار این زیانهای غیرقابل تصور، بدهیهای پتروشیمی گچساران نیز در حال افزایش است. مجموع بدهیهای غیرجاری این شرکت تا پایان تابستان به بیش از ۱۳ هزار میلیارد تومان رسیده است، که رشد ۴۳ درصدی را نسبت به سال گذشته نشان میدهد. آیا این بدهیها در آینده میتواند بحرانساز شود؟ به نظر می رسد در شرایطی که شرکت در حال فرو رفتن در باتلاق زیانها است، این بدهیها مثل بمب ساعتی در کنار آن قرار دارند.
هزینههایی که هیچکس نمیبیند
صورتهای مالی این شرکت نشان میدهند که هزینههای فروش، اداری و عمومی آن با افزایش ۱۲۸ درصدی به بیش از ۴۴ میلیارد تومان رسیده است، در حالی که هزینههای مالی نیز به ۲ هزار و ۲۷۵ میلیارد تومان رسیدهاند.
در همین حال، سرمایه ثبتشده پتروشیمی گچساران تنها یک هزار و ۱۵ میلیارد تومان است! زیان انباشته این شرکت از سرمایه ثبتشده آن فراتر رفته است؛ اتفاقی که هشدار جدی برای آیندهای مبهم به شمار میرود.
جذب ۱۴۰ مشاور برای خلق زیان؟
یکی از نکات عجیب در این میان، رشد بیرویه نیروی انسانی است. تعداد کارکنان شرکت به ۸۹۱ نفر رسیده که ۱۴۰ نفر از آنها به عنوان مشاور مشغول به کار هستند! اگر این افزایش نیروی انسانی، بهویژه مشاوران، در چنین شرایط بحرانی منطقی به نظر میرسد، پس شاید باید به نحوه تخصیص منابع در این شرکت شک کرد.
آیا این کارکنان برای بهبود وضعیت مالی شرکت اضافه شدهاند یا صرفاً بار مالی اضافی بر دوش شرکتاند؟
وامهای مشکوک و بازپرداخت نگرانکننده
در حالی که پتروشیمی گچساران در منگنه زیانها و بدهیها گرفتار است، از ۶ بانک کشور بیش از ۲ هزار و ۲۷۵ میلیارد تومان وام دریافت کرده است. وامی که نگرانیها را در خصوص توانایی بازپرداخت آن افزایش میدهد. این وامها، در کنار بحرانهای مالی موجود، میتوانند به زودی به بحرانهایی بزرگتر تبدیل شوند.
از سراب تا بحران
پتروشیمی گچساران که روزی وعده توسعه و سودآوری را میداد، حالا با زیانهای نجومی، بدهیهای انباشته و هزینههای بیپایان مواجه است. در شرایطی که شرکت با بحرانهای جدی روبهرو است.
سوال اصلی این است که آیا مدیریت فعلی قادر به نجات آن خواهد بود یا اینکه این شرکت در مسیر بحرانیتر شدن قرار می گیرد؟ آینده این شرکت، حالا در هالهای از ابهام قرار دارد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com