چرخش مواضع همتی درباره FATF به معاونش به ارث رسید

به گزارش بولتن نیوز به نقل از خبرگزاری فارس؛ دوم تیرماه سال گذشته FATF در بیانیه پایانی نشست عمومی خود در پاریس اعلام کرد که «هیچ تغییری در لیست سیاه خود ایجاد نکرده است.» بنابراین ایران همچنان در لیست سیاه آن باقی ماند.
چند روز بعد از آن یعنی ۱۲ تیر ماه هادی خانی، رئیس مرکز اطلاعات مالی در مصاحبه‌ای به این اقدام FATF واکنش نشان داد و در پاسخ به سوال خبرنگار در مورد قرار گرفتن ایران در لیست سیاه گفت که «آنها هر چه می‌گویند برای خود می‌گویند. در بحث FATF یک برخورد کاملا سیاسی و غیر فنی انجام می‌شود.»
او تاکید کرد که «موضوع ما با FATF سیاسی است مانند برخوردی که با روسیه با وجود استاندارهای بسیار بالا شد.»

خانی که در دولت چهاردهم همچنان مسئولیتی که در دولت سیزدهم داشته را حفظ کرده، اخیراً از موضع خود برگشته و با یک تغییر ۱۸۰ درجه‌ای گفته است که «اینکه تصور کنیم FATF می‌تواند و اجازه دارد خلاف مستندات مصوب خود با کشورها به‌صورت سلیقه‌ای برخورد کند، حرف درستی نیست.»
او معتقد است «حتی اگر این فرض را هم بپذیرم که این نهاد با ما سیاسی برخورد خواهد کرد، پاک‌کردن صورت‌مسئله است و رهاسازی پرونده به حال خود یک اشتباه راهبردی است.»
وزیر اقتصاد نیز با وجود اینکه سال ۹۸ گفته بود ۹۰ درصد تجارت ما از مسیر تحریم‌ناپذیر انجام می‌شود و مواضع FATF تاثیری بر روی ما ندارد، حالا نظرش را تغییر داده و می‌گوید تعامل با FATF ضروری است.

نگاه‌های متفاوتی درباره تغییر مواضع مدیران در برخورد با موضوعات کلان وجود دارد که برخی آن را مفید و برخی نشانه فشارهای بیرونی می‌دانند.
محمود سریع‌القلم، پژوهشگر حوزه توسعه معتقد است مدیر موفق کسی است که بتواند خود را با تغییرات محیطی تطبیق دهد و در صورت لزوم نظرات و رویکردهای خود را بازنگری کند.
اما فرشاد مومنی، اقتصاددان می‌گوید که یکی از معضلات جدی نظام‌ تصمیم‌گیری اقتصادی ایران این است که مدیران اقتصادی اغلب به جای پایبندی به اصول علمی و داده‌های جدید نظرات خود را بر اساس الزامات سیاسی و برای حفظ جایگاه و موقعیتشان تغییر می‌دهند.
یک نظریه در مدیریت و روانشناسی سازمانی با عنوان «ثبات شخصیتی در رهبری» مطرح است که ثبات و پایداری در مواضع را برای تصمیم‌گیری‌های کلان حیاتی می‌داند. بر اساس این نظریه تصمیم‌گیری بر اساس نظرات افرادی که مدام مواضع خود را تغییر می‌دهند خطرناک است. چون این چرخش مواضع اغلب نشانه‌ای از نبود تحلیل عمیق یا فشارهای بیرونی است نه تغییرات واقعی در شرایط.