میدل‌ایست‌آی: برنامه اسرائیل برای ثبات‌زدایی در سوریه نتیجه عکس خواهد داشت

به گزارش بولتن نیوز به نقل از ایسنا، رسانه انگلیسی در گزارشی درباره حملات متجاوزانه رژیم صهیونیستی به سوریه در پی سقوط دولت «بشار اسد» نوشته به نظر می‌رسد تل‌آویو مصمم است تضمین کند که هیچ گونه حکومت جایگزین، ائتلافی شورشی یا بازیگری خارجی در سوریه، نتواند جایگاه آن در منطقه را به چالش بکشد.

 

رژیم صهیونیستی پس از سقوط دولت اسد گسترده‌ترین کارزار نظامی هوایی در تاریخ خود را علیه یک کشور همسایه انجام داد که ۳۲۰ هدف راهبردی در سوریه را هدف قرار داده و ۷۰ درصد از توانمندی‌های نظامی راهبردی سوریه را از بین برد و این کشور را نسبت به تجزیه و نفوذ خارجی آسیب‌پذیر ساخت.

 

در گزارش وبگاه خبری-تحلیلی میدل ایست آی آمده است: این کارزار متجاوزانه به خودی خود رخ نداد و حملات اسرائیل به سوریه نشان‌دهنده نقطه عطفی برای سوریه است که در تلاش برای بازسازی کشور پس از سقوط اسد است.

 

میدل ایست آی نوشت: مقیاس و تمکز عملیات‌های نظامی اسرائیل در سوریه سوالاتی جدی درباره مقاصد تل‌آویو و تاثیر بلندمدت آن بر یک‌پارچگی سوریه و تمامیت ارضی آن ایجاد می‌کند. تحلیل‌ها، نابسامانی‌های ایجاد شده را با عراق پس از حمله ائتلاف بین‌المللی به آن به رهبری آمریکا و تجزیه لیبی پس از سقوط «معمر قذافی» مقایسه می‌کنند. اشغال نقاط دیگری از قلمرو سوریه توسط اسرائیل در نزدیکی بلندی‌های جولان، بر این شبهات می‌افزاید.

 

الحاق منطقه جولان که دارای اهمیتی راهبردی و نمادین است، در سال ۱۹۸۱ توسط رژیم صهیونیستی انجام شد، اگرچه سازمان ملل آن را غیرقانونی می‌داند. رژیم صهیونیستی پس از سقوط دولت اسد، تلاش کرد کنترل خود بر مناطق سوری را افزایش دهد و حتی یکی از مناطق حائل تحت نظارت سازمان ملل را تصرف کند.

 

«بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی آشکارا گفته است «بلندی‌های جولان برای همیشه بخشی از اسرائیل خواهد بود». این موضع‌گیری راهبرد تل‌آویو را آشکار می‌سازد که تضمین  تصرفات سرزمینی در عین بهره‌برداری از بی‌ثباتی سوریه برای تحکیم سلطه خود بر منطقه است.

 

اشغالگری رژیم صهیونیستی و اقدامات نظامی آن، احتمالا، شکاف‌های داخلی در سوریه را عمیق‌‎تر کرده و باعث رقابت احزابی خواهد شد که روی بازسازی کشور متمرکزند و در مقابل کسانی قرار دارند که آزادسازی مناطق اشغالی را در اولویت قرار می‌دهند.

 

اگر طرف‌های سوری متمرکز بر بازسازی کشور دست برتر را داشته باشند، تا زمانی که خاک سوریه در اشغال باشد، با خطر از دست دادن مشروعیت خود مواجه خواهند بود.

 

در جهت عکس نیز، در اولویت قرار دادن مبارزه علیه رژیم صهیونیستی ممکن است منجر به شکست‌های زودهنگام و نابسامانی بیشتری شده و تمرکز استفاده از منابع حیاتی کشور را از بازسازی برگیرد. هر یک از این سناریوها به نفع رژیم صهیونیستی خواهد بود، چراکه سوریه‌ای تجزیه‌شده، از توان کمتری برای تهدید امنیت و بلندپروازی‌های آن در اشغال سرزمین‌ها برخوردار خواهد بود.

 

این شکاف، برای سوری‌ها، نمایانگر تناقضی بی‌رحمانه است؛ ساختن دوباره کشورشان مستلزم در اولویت قرار دادن ثبات و بازسازی است، در حالی که انجام دادن این کارها تحت اشغال خطر بیگانه‌سازی بخش قابل توجهی از جمعیت سوریه را به دنبال دارد که مقاومت را امری ملی می‌دانند.

 

شکاف‌های به وجود آمده کار حفظ مشروعیت و هم‌بستگی را برای هر دولت انتقالی دشوار خواهد کرد.

 

در ادامه این گزارش آمده است: از بین بردن توانمندی‌های نظامی سوریه یادآور منحل شدن ارتش عراق در مدت حمله آمریکا و بر جای گذاشتن خلائی امنیتی است که زمینه مداخله خارجی و ظهور بازیگران غیردولتی را آشکار می‌سازد. شورشیان سوریه و مقامات دولت انتقالی، اکنون، با چالش نگران‌کننده‌ تشکیل دوباره ارتشی کارآمد در عین رسیدگی به نیازهای جمعیت از هم‌گسیخته مواجه‌اند.

 

اقدامات رژیم صهیونیستی تلاش‌ها برای بازپسگیری مناطق تحت کنترل دیگر گروه‌ها، از جمله نیروهای دموکراتیک کرد سوریه را دشوار می‌سازد که از حمایت آمریکا برخوردارند. این رژیم با از بین بردن توانمندی‌های نظامی سوریه، بی‌ثباتی طولانی در این کشور را تضمین کرده و مانع هرگونه تلاش هماهنگی برای به چالش کشیدن اشغال تل‌آویو یا کاهش نفوذ آن می‌شود.

 

در این مطلب آمده است: این تضعیف نظامی بستر مناسبی برای ظهور دیگر شبه‌نظامیان فراهم می‌کند که برخی از آن‌ها، احتمالا، به جای کمک به بازسازی سوریه بر مقاومت در برابر اسرائیل تمرکز خواهند کرد. چنین تحولاتی یادآور همکاری طرف‌های مسلح لیبی با قدرت‌های خارجی است که از گروه‌های رقیب برای اهداف راهبردی خودشان حمایت می‌کردند.

 

این مطلب با اشاره به تلاش رژیم صهیونیستی برای برقراری روابط با کردهای سوریه در راستای اهداف اشغالگرانه خود، آورده است: مقامات اسرائیلی، آشکارا،‌ تمایل خود نسبت به برقراری روابط با کردهای سوریه در یگان‌های مدافع خلق را اعلام کرده‌اند که در ترکیه، آمریکا، اتحادیه اروپا و ناتو سازمانی تروریستی به شمار می‌رود. این حمایت بیش از پیش در بر دارنده تهدید درگیرتر شدن سوریه در درگیری‌های منطقه‌ای، به‌ویژه با ترکیه و تعمیق شکاف‌های داخلی آن است.

 

این شراکت احتمالی در بر دارنده خطر تشدید تنش‌ها میان گروه‌های قومیتی سوریه، پیچیده‌تر کردن روند بازسازی در آن و به حاشیه راندن سوری‌ها است که همین حالا هم نگران تحریکات خارجی هستند.

 

حمایت تل‌آویو از تجزیه‌طلبی کردها بخشی از راهبردی گسترده‌تر برای ایجاد شکاف در رقبای منطقه‌ای آن و تضعیف آن‌هاست. رژیم صهیونیستی با تشویق به تجزیه سوریه،‌ توجه‌ها از اقدامات خود در فلسطین و لبنان را منحرف کرده و اطمینان ایجاد می‌کند که یک کشور متحد سوری برای به چالش کشیدن بلندپروازی‌های سرزمینی آن ایجاد نخواهد شد.

 

میدل ایست آی با اشاره به پیامد رویکرد سلطه‌جویانه و اشغالگرانه رژیم صهیونیستی نسبت به مسئله سوریه، نوشت: ترکیه که یکی از بازیگران مهم منطقه‌ای است، یگان‌های مدافع خلق سوریه را تهدیدی علیه موجودیت خود می‌داند. هرگونه همکاری اسرائیل با یگان‌های مدافع خلق موجب بدتر شدن روابط میان آنکارا و تل‌آویو خواهد شد که احتمالا، به درگیری منطقه‌ای گسترده‌تری منجر خواهد شد.

 

این گونه تنش‌ها با وجود دامن زدن قدرت‌های خارجی به نابسامانی‌ها برای پیشبرد دستورکار خودشان، موجب ثبات‌زدایی بیشتر در منطقه خواهد شد.

 

در بخش دیگری از این مطلب آمده است: سوریه در حال حاضر، با خطر هم‌افزایی این عوامل مواجه است: دولت مرکزی ضعیف، گروه‌های شبه‌نظامی رقیب و مداخلات خارجی که بی‌ثباتی را دوام می‌بخشد.

 

اشغال سوریه و مداخلات در امور آن خطر تبدیل آن به کشوری را به همراه دارد که گرفتار کشمکش‌های داخلی، نهادهای تضیعیف‌شده و اعمال دستورکار کشورهای خارجی است. این رویه نه‌تنها آینده سوریه، بلکه ثبات منطقه گسترده‌تر را تهدید می‌کند و در نهایت، نتیجه عکس خواهد داشت و خود رژیم صهیونیستی را نیز در بلندمدت تهدید می‌کند.

 

در بخش پایانی این مطلب آمده است: بازیگران بین‌المللی باید برای جلوگیری از ثبات‌زدایی بیشتر به دنبال ارزیابی مجدد سیاست‌های اسرائیل در سوریه باشند.

 

حمایت از حاکمیت ملی سوریه و پیدا کردن مسیری درست برای بازسازی آن، از اهمیتی حیاتی در تضمین اتحاد و ثبات در این کشور برخوردار است. سوریه بدون این گونه تلاش‌ها، با خطر تبدیل شدن به کشور شکست‌خورده دیگری در منطقه مواجه است.