یک وزیر امور خارجه کاربلد و متعهد؛ صفاتی شایسته عراقچی

گروه سیاسی: یکی از افرادی که طی چند وقت اخیر از تندروترین افراد در جناح‌های سیاسی مختلف کشور مورد حمله قرار گرفته، سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه کشورمان است. فردی که بسیاری در زمان معرفی وی به مجلس شورای اسلامی توسط مسعود پزشکیان، او را دنباله‌ای بر محمدجواد ظریف و سبک کاری وزیر امور خارجه دولت حسن روحانی عنوان می‌کردند. حتی نطق چند روز گذشته کوچک‌زاده نماینده مجلس و عضو جبهه پایداری نیز چنین خطی را دنبال کرد و عراقچی را دست‌پر‌ورده ظریف خطاب کرده و سیاست کاری او را طبق خط ظریف دانسته است.

به گزارش بولتن‌نیوز، چنین موضعی در میان بخشی از اصولگرایان رادیکال به شکلی جدی وجود دارد و کوچک‌زاده تنها یکی از میان جماعتی است که هنوز عراقچی را با تمام توان می‌نوازند. اما حملات به وزیر امور خارجه د‌ولت چهاردهم در همین گروه و تفکر خلاصه نمی‌شود. هم زمان با حمله کوچک‌زاده به عراقچی، ابطحی اصلاح‌طلب نیز در توییتی وی را بابت موضع محکم و درستش مورد بازخواست قرار داد که چرا مواضع خود را بر اساس میل روزنامه کیهان و حسین شریعتمداری اتخاذ می‌کند. این موضع از سوی فردی، چون ابطحی که شهرت به میانه‌روی در طیف اصلاح‌طلبان دارد، نشان می‌دهد که عراقچی تبدیل به هدفی برای طیف‌های مختلف شده است.

اما چرا سید عباس عراقچی باید متحمل این رفتار‌ها شود؟! چون دو طرف با پیش‌فرض‌های ذهنی خود، درباره او قضاوت می‌کنند و توقعاتشان بر اساس همان چیز‌هایی است که خودشان می‌پسندند. عراقچی نمادی از عقلانیت و تعادل در سیاست خارجی ایران است که شاید گاهی با برخی مواضع او مشکل داشته باشیم، اما در کلیت وی فردی است معتقد به مبانی انقلاب، شجاع و پیرو خط رهبری. قاعدتا چنین فردی را نه می‌توان خائن دانست و نه خرابکار و ضد ولایت فقیه. همچنین است خطاب کردن او به عنوان یک فرد تندرو یا گوش به فرمان کیهان.

عراقچی در مواضع اصولی و راهبردی خود سعی می‌کند بر همان طریقی که رهبری معظم انقلاب تعیین کرده‌اند، عمل کند و در همین مدتی که در رأس وزارت امور خارجه قرار گرفته، مواضعی کاملا هماهنگ با مردان میدان اتخاذ کرده و تبدیل به بازویی حیاتی برای پیشبرد اهداف منطقه‌ای جمهوری اسلامی شده است. قاعدتا فردی با چنین مختصاتی مواضعی بر خلاف جریانات تندرو در دو طیف سیاسی اصلی ایران خواهد داشت و همین امر، باعث می‌شود که از او را بابت عملکرد و نظراتش مورد بازخواست قرار دهند و او را افتاده در آغوش یکی از دو جریان معرفی کنند، غافل از اینکه عراقچی بر اساس عقلانیت و برخوردی واقعی با مسائل مواجه می‌شود و ممکن است گاهی خطا هم داشته باشد، اما در کلیت باید او را مورد تحسین و تأیید قرار داد و از عملکردش تقدیر کرد.