نبرد بی‌صدا: جنگ روانی رژیم صهیونیستی در طوفان‌الاقصی و نقش محوری رسانه‌ها

گروه سیاسی: محمد شیخان کارشناس مسائل سیاسی و رسانه در یادداشتی تحت عنوان "نبرد بی‌صدا: جنگ روانی رژیم صهیونیستی در طوفان‌الاقصی و نقش محوری رسانه‌ها" نوشت: جنگ روانی یکی از قدیمی‌ترین و در عین حال مؤثرترین ابزارهایی است که کشورها و گروه‌های مختلف برای تضعیف دشمنان خود به‌کار می‌گیرند. 

به گزارش بولتن نیوز، دکتر محمد شیخان کارشناس مسائل سیاسی و رسانه در یادداشتی تحت عنوان "نبرد بی‌صدا: جنگ روانی رژیم صهیونیستی در طوفان‌الاقصی و نقش محوری رسانه‌ها" نوشت: جنگ روانی یکی از قدیمی‌ترین و در عین حال مؤثرترین ابزارهایی است که کشورها و گروه‌های مختلف برای تضعیف دشمنان خود به‌کار می‌گیرند. این نوع جنگ، به‌جای استفاده از نیروی نظامی مستقیم، بر ذهنیت و روحیه افراد متمرکز است تا از طریق ایجاد ترس، شک و تردید، و تغییر باورها، دشمن را شکست دهد. در عصر حاضر، با گسترش رسانه‌های دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی، جنگ روانی به سطح پیچیده‌تری رسیده است. رژیم صهیونیستی در تلاش است به‌طور گسترده از جنگ روانی در درگیری‌های خود، به‌ویژه در طوفان الاقصی، بهره‌برداری کرده است.

این یادداشت به تعریف و انواع جنگ روانی، استراتژی‌های جنگ روانی این رژیم جنایتکار و نقش رسانه‌ها در تقویت یا تضعیف افکار عمومی می‌پردازد و نمونه‌های مشخصی از استفاده این رژیم از این ابزار در طوفان الاقصی را بررسی می‌کند.

تعریف جنگ روانی

جنگ روانی به مجموعه‌ای از اقدامات و فعالیت‌ها اطلاق می‌شود که هدف آن تأثیرگذاری بر ذهنیت، روحیه و باورهای دشمن است. هدف اصلی این نوع جنگ، تضعیف روحیه، ایجاد شک و تردید، و ترساندن یا تحقیر دشمن است، به‌طوری‌که بدون نیاز به درگیری فیزیکی گسترده، اهداف سیاسی یا نظامی تحقق یابد. این جنگ به کمک ابزارهایی مانند شایعات، اطلاعات نادرست، تحریف واقعیت‌ها و استفاده از رسانه‌ها انجام می‌شود.

انواع جنگ روانی

جنگ روانی به چندین دسته اصلی تقسیم می‌شود که هر کدام به‌طور خاص به یکی از جنبه‌های روحی و روانی دشمن یا جامعه هدف می‌پردازد. برخی از انواع مهم جنگ روانی عبارتند از:

۱. جنگ روانی استراتژیک

در این نوع از جنگ روانی، هدف تأثیرگذاری بر افکار عمومی و رهبران سیاسی یا نظامی دشمن است تا از طریق اطلاعات و تبلیغات نادرست، تصمیمات اشتباهی بگیرند. اسرائیل در جنگ‌های مختلف، به‌ویژه جنگ شش روزه و یوم کیپور، با استفاده از این نوع جنگ روانی موفق به تغییر تصمیمات رهبران عرب شده است.

۲. جنگ روانی تاکتیکی

در جنگ روانی تاکتیکی، هدف تأثیرگذاری مستقیم بر نیروهای نظامی دشمن است تا آن‌ها را از نظر روحی و روانی تضعیف کرده و توانایی جنگیدن را از آن‌ها بگیرد. اسرائیل بارها با انتشار فیلم‌ها و تصاویر از حملات هوایی خود و یا دستگیری رهبران مقاومت فلسطینی، سعی کرده روحیه نیروهای مقاومت را تضعیف کند.

۳. جنگ روانی دفاعی

این نوع جنگ روانی به‌طور خاص برای محافظت از افکار عمومی داخلی به‌کار گرفته می‌شود. هدف آن جلوگیری از تأثیرات مخرب روانی حملات دشمن بر جامعه خودی است. اسرائیل با پخش اخبار تحریف‌شده یا کنترل‌شده در رسانه‌های داخلی، سعی دارد اثرات حملات دشمن را بر مردم اسرائیل کاهش دهد و روحیه آن‌ها را بالا نگه دارد.

۴. جنگ روانی تهاجمی

این نوع از جنگ روانی، تلاشی برای حمله به افکار و روحیه جامعه هدف است تا آن‌ها را در موقعیت ضعف قرار دهد. انتشار شایعات یا اطلاعات نادرست درباره اختلافات داخلی در گروه‌های مقاومت فلسطینی، نمونه‌ای از جنگ روانی تهاجمی است که اسرائیل در طوفان الاقصی به‌کار گرفت.

استراتژی‌های جنگ روانی اسرائیل

رژیم صهیونیستی از سال ۱۹۴۸، به‌طور مداوم از جنگ روانی به‌عنوان یکی از ابزارهای کلیدی خود استفاده کرده است. این کشور، با بهره‌گیری از رسانه‌های داخلی و بین‌المللی، شایعات و اطلاعات نادرست، سعی در تغییر افکار عمومی جهانی و تضعیف روحیه دشمنان خود داشته است. برخی از مهم‌ترین استراتژی‌های جنگ روانی اسرائیل به شرح زیر است:

۱. جنگ شش روزه (۱۹۶۷)

در این جنگ، اسرائیل با انتشار اخبار اغراق‌آمیز درباره توانمندی‌های نظامی خود، موفق شد نیروهای عربی را در وضعیت ترس و سردرگمی قرار دهد. این استراتژی روانی باعث شد که اسرائیل بدون نیاز به یک نبرد طولانی و سنگین، پیروزی‌های بزرگ و سریع به‌دست آورد.

۲. جنگ یوم کیپور (۱۹۷۳)

اسرائیل با استفاده از تبلیغات گسترده و تحریف واقعیت‌ها در جریان جنگ یوم کیپور، موفق شد جامعه جهانی و حتی بخشی از افکار عمومی عربی را تحت تأثیر قرار دهد. با این استراتژی، اسرائیل توانست حملات اولیه را کنترل کرده و در نهایت، توازن قدرت را به نفع خود تغییر دهد.

۳. طوفان الاقصی (۲۰۲3-۲۰۲4)

تولید محتواهای مستند و شفاف که واقعیت‌ها را بدون تحریف به نمایش بگذارند، بسیار اهمیت دارد. نهادهای رسانه‌ای همچنین باید به نقد و تحلیل اطلاعات منتشر شده توسط سایر منابع بپردازند و نواقص و تحریف‌ها را شناسایی کنند تا به آگاهی عمومی کمک کنند و به مخاطبان اجازه دهند خود اطلاعات را تحلیل و ارزیابی کنند.

ایجاد شبکه‌های همکاری میان این نهادها

در سطح جهانی نیز بسیار مؤثر است. رسانه‌ها می‌توانند با یکدیگر همکاری کرده و به تبادل اطلاعات، تجارب و منابع بپردازند. برگزاری همایش‌ها و کارگاه‌های مشترک می‌تواند به تقویت وحدت و انسجام در برابر جنگ روانی کمک کند. همچنین، تشویق به مشارکت جامعه در تولید محتوا و انتشار اخبار، به ایجاد یک شبکه اطلاعاتی قوی یاری می‌رساند.

این نهادها باید به تأثیرات روحی و روانی جنگ روانی بر جامعه توجه داشته و با ارائه محتوای مثبت و امیدبخش، روحیه عمومی را تقویت کنند. گزارش‌های موفقیت‌های اجتماعی و فرهنگی می‌توانند به ایجاد امید و اتحاد در جامعه کمک کنند.

در نهایت، رسانه‌های مستقل دنیا و جهان اسلام باید با اتخاذ رویکردهای مؤثر و مسئولیت‌پذیر، به عنوان نهادهایی معتبر در راستای حقیقت و عدالت عمل کنند و الگویی قوی برای دیگر رسانه‌ها ایجاد نمایند. این اقدام نه‌تنها به مقابله با جنگ روانی کمک می‌کند، بلکه موجب ارتقای آگاهی عمومی و تقویت اتحاد در برابر چالش‌های جهانی خواهد شد.