وزارت رفاه باید علاوه بر تنظیم گری به اصلاحات داخلی در صندوق ها اقدام کند

گروه اجتماعی، یک تفسیر از انتخاب هیئت‌امنای قوی در کنار مدیران‌عامل متوسط با سطح متوسط برای اداره صندوق‌ها آن است که تمرکز وزارت رفاه بر «اصلاحات داخلی» صندوق‌ها نیست و بیشتر بر «تنظیم‌گری» تمرکز خواهد کرد؛ درحالی‌که ضعف انتصابات در سال‌های گذشته و تحلیل‌رفتن فزاینده نیروی کارشناسی در صندوق‌ها، آن‌ها را با بحران تصمیم‌گیری و مواجهه مناسب با مجلس و دولت روبرو کرده است.

به گزارش بولتن نیوز، در رابطه با مطلب فوق، کانال سیاست‌گذاری اجتماعی با نگاهی به انتصابات جدید هیئت امنای صندوق ها، نوشت: از میان انتصابات حوزه رفاه و تأمین اجتماعی، یکی از موارد بسیار مهم، انتخاب اعضای هیئت امنا بود و انتخاب‌های اخیر نشان می‌دهد سامان‌دهی در حوزه بازنشستگی برای دولت چهاردهم بسیار مهم است:

اعضای جدید هیئت امنا بدین شرح است: محمد ستاری‌فر (رییس اسبق سازمان برنامه و سازمان تأمین اجتماعی)، علی عرب‌مازار (اقتصاددان و عضو اسبق هیئت مدیره صندوق بازنشستگی کشوری)،مرضیه وحیددستجردی (وزیر اسبق بهداشت، درمان و آموزش پزشکی)علیرضا محجوب (نماینده ادوار مجلس  و دبیرکل خانه کارگر) محمود عسگری‌آزاد (معاون اسبق وزارت فاه و معاون اسبق سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی) احمد میدری (وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی)

چند نکته درباره این دوره جدید: حضور ستاریفر به عنوان مهم‌ترین صاحب‌نظر حوزه رفاه و تأمین اجتماعی در چند دهه اخیر در این جمع مغتنم است.  سایر اعضا بهترین گزینه‌های ممکن نیستند اما با مشی دولت مبنی بر وفاق هم‌خوانی دارند.  حضور عسگری‌آزاد احتمالا به معنای کوشش برای اصلاحات (با وجود هزینه‌های اجتماعی بالای آن) خواهد بود که البته احتمالا دو توجیه برای دولت به همراه دارد:

اولا این رویکرد از سوی سایر اعضا کنترل می‌شود.

ثانیا به هر حال تأکیدات سیاست‌های کلی بر چنین امری است.

در مجموع سطح این شورا از روند قبل به معنای یک شورای فرمایشی سابق فراتر خواهد رفت و در تصمیم‌گیری‌ها موثرتر خواهند بود.

معمولا وزرای ضعیف، اعضای بدون صلاحیت را ترجیح می‌دهند تا از یک سو آنان را مدیون خود کنند و از سوی دیگر، مانعی در برابر اقدامات خویش ایجاد نکنند. طبیعتا انتخاب افرادی همچون ستاریفر به معنای استقبال وزیر از نقدها و نظرات متمایز خواهد بود.  هر چند تمجید ما از انتخاب اخیر، نافی نقد تصمیم‌های آتی آنان نخواهند بود.

انتخاب اعضای قدرتمند موجود، متأسفانه همزمان به معنای تداوم خدشه بر سه‌جانبه‌گرایی در دولت چهاردهم خواهد بود!

یک تفسیر از انتخاب هیئت‌امنای قوی در کنار مدیران‌عامل متوسط با سطح متوسط برای اداره صندوق‌ها (چنان‌که در حال انجام است) آن است که تمرکز وزارت رفاه بر «اصلاحات داخلی» صندوق‌ها نیست و بیشتر بر «تنظیم‌گری» تمرکز خواهد کرد؛ درحالی‌که ضعف انتصابات در سال‌های گذشته و تحلیل‌رفتن فزاینده نیروی کارشناسی در صندوق‌ها، آن‌ها را با بحران تصمیم‌گیری و مواجهه مناسب با مجلس و دولت روبرو کرده است.